علایم سرطان پستان چیه؟
سرطان پستان بیماریی است که در آن سلولهای سرطانی در بافت پستان شروع به رشد و تکثیر می کند.
پرسش: می خواستم بدونم علائم سرطان سینه به طور کامل چیه؟ سن مبتلا شدن به این بیماری از چه سالی تا چه سالیه؟ امکان مبتلا شدن به آن در سن های دیگر هم وجود داره؟
پاسخ: سرطان پستان بیماریی است که در آن سلولهای سرطانی در بافت پستان شروع به رشد و تکثیر می کند. پستان دارای ۱۵ تا ۲۰ بخش است که اصطلاحاً لوب نامیده می شود و هر کدام از این بخشها خود به قسمتهای کوچکتری تقسیم می شوند که لبول نامیده می گردند. لوبها و لوبولهای پستان توسط لوله های بسیار کوچکی که اصطلاحاً مجاری شیری نامیده می شوند با یکدیگر در ارتباط می باشند.
شایعترین فرم سرطان پستان که اصطلاحاً سرطان مجاری پستانی نام دارد در سلولهای موجود دراین مجاری منشاء می گیرد. سرطانهایی که منشاء آنها از لوبها یا لوبولها می باشد. را اصطلاحاً سرطان لوبی می نامند. معمولاً سرطانهای لوبی در مقایسه با سایر سرطانها بیشتر هر دو پستان را درگیر می کنند. نوع سومی از سرطانهای پستان نیز وجود دارند که اصطلاحاً سرطان التهابی پستان نامیده می شوند و در مقایسه با دو فرم دیگر از شیوع کمتری برخوردار می باشند.
در صورتیکه خواهر، مادر و یا وابستگان نزدیک فرد، مبتلا به سرطان پستان باشند شانس ابتلا به سرطان در آن فرد بیشتر خواهد بود. فرمهای وراثتی سرطان پستان ۵ تا ۱۰ درصد کل موارد سرطانهای پستان را شامل می شوند. که ژنهایی که اطلاعات مربوط به بروز این سرطانها را با خود حمل می کنند. می توانند از والدین به فرد انتقال یابند. ژنهای ناقصی که در بعضی افراد می توانند منجر به بروز این سرطان شوند شناسایی شده اند. وابستگان فردی که مبتلا به سرطان پستان بوده و حامل این ژنها می باشد. نیز شانس بیشتری برای ابتلا به سرطانهای پستان و تخمدان خواهند داشت. بعضی از این ژنها در بعضی نژادها شایعتر می باشد. امروزه روشهای آزمایشگاهی خاصی وجود دارد که می توانند این ژنهای معیوب را حتی سالها قبل از بروز سرطان مورد شناسایی قرار دهند.
عوامل خطر ساز دیگری که شانس ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهند شامل : شروع زودرس قاعدگی، یائسگی دیررس، داشتن اولین کودک بعد از 30 سالگی، عدم داشتن فرزند و داشتن سرطانهای تخمدان، اندومتر ( پوشش داخلی رحم ) یا سرطان پستان قبلی می باشد.
علائم و تشخیص: در صورت مشاهده هرگونه تغییر، از جمله پیدا شدن یک توده یا تورم، خارش پوست یا لکه روی پستان، درد یا تو رفتن نوک پستان، قرمزی یا پوسته پوسته شدن پوست یا نوک پستان یا مشاهده ترشحاتی غیر از شیر از پستان باید برای تشخیص دقیق تر با سرعت به مشاور پزشکی خود مراجعه کنید. به هرحال در یاد داشته باشید که در اکثر مواقع تغییرات پستان حاصل سرطان نیستند ولی احتیاط همیشه لازم است.
هر زن باید بصورت ماهانه پستان خود را از نظر وجود علائم ذیل مورد معاینه و بررسی قرار دهد. تغییر در اندزاه و شکل پستان ..توده یا ناحیه ای ضخیم شده در پستان یا زیر بغل. فرو رفتگی یا پیدایش چین خوردگی پوستی یا هرگونه تغییر در رنگ پوست پستان
پزشک یا پرستار می تواند به شما در مورد نحوه انجام این معاینه آموزش دهد. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در پستان حتماً به پزشک مراجعه نمائید.
ممکن است بعد از آن ، انجام ماموگرافی که در آن از طریق عکسبرداری بعضی از تومورهایی که بتوان آنها را بامعاینه تشخیص داد، قابل شناسایی می باشد، توصیه شود.
در صورت وجود توده در پستان ممکن است نیاز شود که تکه ای از بافت پستان برداشته شده، و در زیر میکروسکوپ از نظر وجود سلولهای سرطانی مورد بررسی قرار گیرد. این عمل را اصطلاحاً بیوپسی می نامند. اگر بیوپسی وجود سرطان را تایید کرد سایر تستها به منظور ارزیابی سلولهای سرطانی باید انجام شود. از جمله تستها ارزیابی وجود گیرنده های استروژن و پروژسترون بر روی سلولها می باشد. هدف از انجام این آزمایش آن است که مشخص شود آیا هورمونها برروی ایجاد و رشد سلولهای سرطانی اثر داشته اند یا نه. بعلاوه این آزمایش می تواند احتمال عود سرطان را تا حدی مشخص نماید. این آزمایش به پزشک در مورد شروع روشهای هورمون درمانی کمک خواهد کرد.
شانس بهبودی و انتخاب روش درمانی به عواملی نظیر مرحله سرطان ( آیا سرطان فقط یک پستان را درگیر کرده و یا به سایر قسمتها نیز گشترش یافته است)، نوع سرطان، مشخصات ویژه سلولهای سرطانی و آیا اینکه سرطان در پستان دیگر نیز وجود دارد یا نه، بستگی دارد. سن ، وزن، وضعیت یائسگی ( آیا زن هنوز قاعده می شود یا خیر ) و وضعیت سلامت عمومی از جمله عوامل دیگری هستند که بر پیش آگهی و انتخاب روش درمانی تأثیر خواهند گذاشت.
علائم و تشخیص: بطور کلی چهار روش درمانی به منظور درمان سرطان پستان وجود دارد که شامل : جراحی ، پرتو درمانی ، شیمی درمانی و هورمون درمانی است. سه روش دیگر نیز در حال طی مراحل مطالعاتی خود می باشند که شامل روشهای درمان بیولوژیکی ، پیوند مغز استخوان و پیوند سلولهای بنیادی از طریق خون محیطی است.
زنان با سن بیش از 40 سال باید سالانه یک بار با مراجعه به پزشک ماموگرافی انجام دهند.
بین سن ۲۰ تا ۳۹ سال، زنان باید هر سه سال یکبار با مراجعه به مراکز درمانی آزمیش کلینیکی پستان (CBE) را توسط متخصصین انجام دهند. بعد از ۴۰ سالگی این عمل باید سالانه انجام گیرد و بهتر است این آزمیش، درست پیش از ماموگرافی انجام گیرد.
پس از 20 سالگی، زنان باید درباره خودآزمایی پستان (BSE) اطلاعات کسب کنند و نسبت به وضعیت طبیعی پستان هایشان آگاهی داشته باشند و هرگونه تغییر جدید را هرچه زودتر به متخصص اطلاع دهند.
پس از مشاهده هر یک از این موارد، فرد باید برای تشخیص دقیق تر به متخصص رجوع کند. متخصص باتجربه می تواند تشخیص دهد که تغییر ایجاد شده خوش‌خیم است یا بدخیم. آن ها برای این تشخیص از آزمایش های دیگری هم استفاده خواهند کرد و اگر کوچکترین احتمالی بدهند که با سرطان پستان مواجه هستند، از بافت پستان شما بیوپسی به عمل خواهند آورد.
بدون شک، آزمایش فیزیکی پستان بدون استفاده از ماموگرافی احتمال نادیده گرفته شدن بعضی سرطان ها در مراحل ابتدایی را باقی خواهد گذاشت. برعکس جریان هم صادق است؛ ممکن است سرطانی در مراحل ابتدایی با ماموگرافی قابل تشخیص نباشد در حالی که با خودآزمایی یا بررسی فیزیکی توسط دکتر قابل تشخیص باشد.
آگاهی از وضعیت پستان و خودآزمایی آن
در 20 سالگی باید به زنان درباره آگاهی از وضعیت پستان هایشان و فواید خودآزمایی آن ها آموزش داده شود. زنان باید بدانند که پستان هایشان در حالت عادی چه وضعیتی دارند تا بتوانند هرچه سریعتر، تغییرات آن را تشخیص دهند. در عین حال زنان باید بدانند که هر تغییر، به معنی وجود سرطان نیست.
زنان می توانند با بررسی گاه به گاه پستان هایشان از وضعیت آن ها آگاه باشند و متوجه تغییرات آن بشوند اما روش پیشنهادی پزشکان پیگیری یک تکنیک قدم به قدم (خودآزمایی پستان یا BSE) بر اساس یک زمان بندی منظم برای بررسی دائمی تمامی بافت پستان است.
اگر شما هم احساس می کنید که خودآزمایی منظم پستان می تواند به شما در زندگی ای سالم تر کمک کند طبق یک برنامه منظم (مثلا هر فصل یکبار) آن را به کار ببرید. بهترین وقت بری بررسی پستان ها زمانی است که پستان ها حساس یا ورم کرده نباشند. زنانی که در دوره بارداری یا شیردهی هستند یا از کاشت پستان استفاده کرده اند نیز می توانند به طور مرتب پستان هیشان را مورد خودآزمایی قرار دهند. بهتر است زنانی که خودآزمایی پستان را انجام می دهند، گاه گاه روش کار خود را با یک متخصص در میان بگذارند تا از صحت عملکرد خود مطمئن گردند.
هر ترشحی از سینه ها نمیتواند دال بر سرطان سینه باشد ولی در مورد ترشحات غیر طبیعی حتی اندک میبایست توسط پزشک متخصص زنان بررسی های لازم صورت بگیرد.
پاسخ: سرطان پستان بیماریی است که در آن سلولهای سرطانی در بافت پستان شروع به رشد و تکثیر می کند. پستان دارای ۱۵ تا ۲۰ بخش است که اصطلاحاً لوب نامیده می شود و هر کدام از این بخشها خود به قسمتهای کوچکتری تقسیم می شوند که لبول نامیده می گردند. لوبها و لوبولهای پستان توسط لوله های بسیار کوچکی که اصطلاحاً مجاری شیری نامیده می شوند با یکدیگر در ارتباط می باشند.
شایعترین فرم سرطان پستان که اصطلاحاً سرطان مجاری پستانی نام دارد در سلولهای موجود دراین مجاری منشاء می گیرد. سرطانهایی که منشاء آنها از لوبها یا لوبولها می باشد. را اصطلاحاً سرطان لوبی می نامند. معمولاً سرطانهای لوبی در مقایسه با سایر سرطانها بیشتر هر دو پستان را درگیر می کنند. نوع سومی از سرطانهای پستان نیز وجود دارند که اصطلاحاً سرطان التهابی پستان نامیده می شوند و در مقایسه با دو فرم دیگر از شیوع کمتری برخوردار می باشند.
در صورتیکه خواهر، مادر و یا وابستگان نزدیک فرد، مبتلا به سرطان پستان باشند شانس ابتلا به سرطان در آن فرد بیشتر خواهد بود. فرمهای وراثتی سرطان پستان ۵ تا ۱۰ درصد کل موارد سرطانهای پستان را شامل می شوند. که ژنهایی که اطلاعات مربوط به بروز این سرطانها را با خود حمل می کنند. می توانند از والدین به فرد انتقال یابند. ژنهای ناقصی که در بعضی افراد می توانند منجر به بروز این سرطان شوند شناسایی شده اند. وابستگان فردی که مبتلا به سرطان پستان بوده و حامل این ژنها می باشد. نیز شانس بیشتری برای ابتلا به سرطانهای پستان و تخمدان خواهند داشت. بعضی از این ژنها در بعضی نژادها شایعتر می باشد. امروزه روشهای آزمایشگاهی خاصی وجود دارد که می توانند این ژنهای معیوب را حتی سالها قبل از بروز سرطان مورد شناسایی قرار دهند.
عوامل خطر ساز دیگری که شانس ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهند شامل : شروع زودرس قاعدگی، یائسگی دیررس، داشتن اولین کودک بعد از 30 سالگی، عدم داشتن فرزند و داشتن سرطانهای تخمدان، اندومتر ( پوشش داخلی رحم ) یا سرطان پستان قبلی می باشد.
علائم و تشخیص: در صورت مشاهده هرگونه تغییر، از جمله پیدا شدن یک توده یا تورم، خارش پوست یا لکه روی پستان، درد یا تو رفتن نوک پستان، قرمزی یا پوسته پوسته شدن پوست یا نوک پستان یا مشاهده ترشحاتی غیر از شیر از پستان باید برای تشخیص دقیق تر با سرعت به مشاور پزشکی خود مراجعه کنید. به هرحال در یاد داشته باشید که در اکثر مواقع تغییرات پستان حاصل سرطان نیستند ولی احتیاط همیشه لازم است.
هر زن باید بصورت ماهانه پستان خود را از نظر وجود علائم ذیل مورد معاینه و بررسی قرار دهد. تغییر در اندزاه و شکل پستان ..توده یا ناحیه ای ضخیم شده در پستان یا زیر بغل. فرو رفتگی یا پیدایش چین خوردگی پوستی یا هرگونه تغییر در رنگ پوست پستان
پزشک یا پرستار می تواند به شما در مورد نحوه انجام این معاینه آموزش دهد. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در پستان حتماً به پزشک مراجعه نمائید.
ممکن است بعد از آن ، انجام ماموگرافی که در آن از طریق عکسبرداری بعضی از تومورهایی که بتوان آنها را بامعاینه تشخیص داد، قابل شناسایی می باشد، توصیه شود.
در صورت وجود توده در پستان ممکن است نیاز شود که تکه ای از بافت پستان برداشته شده، و در زیر میکروسکوپ از نظر وجود سلولهای سرطانی مورد بررسی قرار گیرد. این عمل را اصطلاحاً بیوپسی می نامند. اگر بیوپسی وجود سرطان را تایید کرد سایر تستها به منظور ارزیابی سلولهای سرطانی باید انجام شود. از جمله تستها ارزیابی وجود گیرنده های استروژن و پروژسترون بر روی سلولها می باشد. هدف از انجام این آزمایش آن است که مشخص شود آیا هورمونها برروی ایجاد و رشد سلولهای سرطانی اثر داشته اند یا نه. بعلاوه این آزمایش می تواند احتمال عود سرطان را تا حدی مشخص نماید. این آزمایش به پزشک در مورد شروع روشهای هورمون درمانی کمک خواهد کرد.
شانس بهبودی و انتخاب روش درمانی به عواملی نظیر مرحله سرطان ( آیا سرطان فقط یک پستان را درگیر کرده و یا به سایر قسمتها نیز گشترش یافته است)، نوع سرطان، مشخصات ویژه سلولهای سرطانی و آیا اینکه سرطان در پستان دیگر نیز وجود دارد یا نه، بستگی دارد. سن ، وزن، وضعیت یائسگی ( آیا زن هنوز قاعده می شود یا خیر ) و وضعیت سلامت عمومی از جمله عوامل دیگری هستند که بر پیش آگهی و انتخاب روش درمانی تأثیر خواهند گذاشت.
علائم و تشخیص: بطور کلی چهار روش درمانی به منظور درمان سرطان پستان وجود دارد که شامل : جراحی ، پرتو درمانی ، شیمی درمانی و هورمون درمانی است. سه روش دیگر نیز در حال طی مراحل مطالعاتی خود می باشند که شامل روشهای درمان بیولوژیکی ، پیوند مغز استخوان و پیوند سلولهای بنیادی از طریق خون محیطی است.
زنان با سن بیش از 40 سال باید سالانه یک بار با مراجعه به پزشک ماموگرافی انجام دهند.
بین سن ۲۰ تا ۳۹ سال، زنان باید هر سه سال یکبار با مراجعه به مراکز درمانی آزمیش کلینیکی پستان (CBE) را توسط متخصصین انجام دهند. بعد از ۴۰ سالگی این عمل باید سالانه انجام گیرد و بهتر است این آزمیش، درست پیش از ماموگرافی انجام گیرد.
پس از 20 سالگی، زنان باید درباره خودآزمایی پستان (BSE) اطلاعات کسب کنند و نسبت به وضعیت طبیعی پستان هایشان آگاهی داشته باشند و هرگونه تغییر جدید را هرچه زودتر به متخصص اطلاع دهند.
پس از مشاهده هر یک از این موارد، فرد باید برای تشخیص دقیق تر به متخصص رجوع کند. متخصص باتجربه می تواند تشخیص دهد که تغییر ایجاد شده خوش‌خیم است یا بدخیم. آن ها برای این تشخیص از آزمایش های دیگری هم استفاده خواهند کرد و اگر کوچکترین احتمالی بدهند که با سرطان پستان مواجه هستند، از بافت پستان شما بیوپسی به عمل خواهند آورد.
بدون شک، آزمایش فیزیکی پستان بدون استفاده از ماموگرافی احتمال نادیده گرفته شدن بعضی سرطان ها در مراحل ابتدایی را باقی خواهد گذاشت. برعکس جریان هم صادق است؛ ممکن است سرطانی در مراحل ابتدایی با ماموگرافی قابل تشخیص نباشد در حالی که با خودآزمایی یا بررسی فیزیکی توسط دکتر قابل تشخیص باشد.
آگاهی از وضعیت پستان و خودآزمایی آن
در 20 سالگی باید به زنان درباره آگاهی از وضعیت پستان هایشان و فواید خودآزمایی آن ها آموزش داده شود. زنان باید بدانند که پستان هایشان در حالت عادی چه وضعیتی دارند تا بتوانند هرچه سریعتر، تغییرات آن را تشخیص دهند. در عین حال زنان باید بدانند که هر تغییر، به معنی وجود سرطان نیست.
زنان می توانند با بررسی گاه به گاه پستان هایشان از وضعیت آن ها آگاه باشند و متوجه تغییرات آن بشوند اما روش پیشنهادی پزشکان پیگیری یک تکنیک قدم به قدم (خودآزمایی پستان یا BSE) بر اساس یک زمان بندی منظم برای بررسی دائمی تمامی بافت پستان است.
اگر شما هم احساس می کنید که خودآزمایی منظم پستان می تواند به شما در زندگی ای سالم تر کمک کند طبق یک برنامه منظم (مثلا هر فصل یکبار) آن را به کار ببرید. بهترین وقت بری بررسی پستان ها زمانی است که پستان ها حساس یا ورم کرده نباشند. زنانی که در دوره بارداری یا شیردهی هستند یا از کاشت پستان استفاده کرده اند نیز می توانند به طور مرتب پستان هیشان را مورد خودآزمایی قرار دهند. بهتر است زنانی که خودآزمایی پستان را انجام می دهند، گاه گاه روش کار خود را با یک متخصص در میان بگذارند تا از صحت عملکرد خود مطمئن گردند.
هر ترشحی از سینه ها نمیتواند دال بر سرطان سینه باشد ولی در مورد ترشحات غیر طبیعی حتی اندک میبایست توسط پزشک متخصص زنان بررسی های لازم صورت بگیرد.
پ
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼