تغذیه با شیر مادر، باعث سلامت روانی می‌شود؟

تغذیه با شیر مادر ارتباط روانی مناسبی بین کودک و مادر برقرار می‌کند و تغذیه انحصاری با شیر مادر رشد روانی کودک در بزرگسالی را بالا می‌برد.

دکتر فائزه تاتاری اظهار کرد: فردی که با شیر مادر تغذیه شده از سلامت روانی بالایی برخوردار است، چرا که براساس تحقیقات انجام شده، ارتباط چشم در چشم، رخ به رخ و پوست به پوست مادر و فرزند، آرامش روانی به فرد داده و بر رفتار و عملکرد وی تاثیر گذار خواهد بود؛ خود این مسئله باعث می‌شود که از بسیاری از نابهنجاری‌های جامعه جلوگیری شود.


وی با بیان این‌که نوزاد از حالت روحی روانی مادر بسیار تاثیر می‌گیرد، گفت: شیر دادن، اولین مرحله تغذیه و ارتباط بیرونی نوزاد با جهان است، بنابراین در آغوش گرفتن نوزاد و دادن شیر به او در این زمان بسیار با اهمیت است و اما با اهمیت‌تر از آن نحوه برقراری ارتباط درست با کودک است.

این روانپزشک با تاکید براین‌که براساس تحقیقات انجام شده کودک از همان دوران نوزادی می‌تواند مسیر ارتباطی بین خود و جهان خارج را دریابد و از آن تاثیر بپذیرد، گفت: نوزادانی که با شیر مادر تغذیه نشده‌اند از همان دوران نوزادی کم تحمل هستند، واکنش‌هایی که به محیط دارند خیلی زیاد است، افسرده و گوشه گیر می‌شوند و حالت‌های انزوای اجتماعی و عدم اعتماد به نفس دارند.

تاتاری افزود: اما نوزادی که از همان ابتدای تولد با شیر مادر تغذیه شده‌اند آرامتر است، بعد از چند روز در آغوش مادر لبخند می‌زند و در بزرگسالی نیز رشد رفتاری خوبی را می‌توان در او به وضوح دید.

وی به نقش والدین و ارتباط تنگاتنگ و صمیمانه آنها در ایجاد رفتارهای مناسب و سلامت روانی فرد اشاره کرد و گفت: زمانی که مادر به نوزاد خود با آرامش شیر می‌دهد و پدر نیز رفتاری مناسبی با او دارد و سعی می‌کند فضای آرامی را برای خانواده فراهم کند مطمئنا نوزاد در این حالت بهتر می‌تواند از نظر روحی و جسمی رشد کند.

تاتاری به تاثیر روانی شیر دادن برای مادر اشاره کرد و گفت: این تاثیرات از دید روانی بسیار مهم ارزیابی می‌شود، چرا که مادری که به نوزاد خود شیر می‌دهد احساس اعتماد به نفس و خشنودی در او شکل می‌گیرد و با ارتباطی که با نوزاد خود دارد می‌تواند آرامش داشته باشد، اما مادری که به هر دلیلی نتواند به نوزاد خود شیر دهد احساس بی‌کفایتی می‌کند و حالت افسردگی روحی در او شکل می‌گیرد.