رابطه در بارداری، از ماه اول تا ماه نهم

روابط زناشویی از سه ماهه ی اول تا ماه نهم بارداری باید با اصول خاص دنبال شود .معمولا زوجین طی بارداری تغییراتی را در روابط بین فردی خود تجربه می کنند که یکی از آنها مربوط به روابط زناشویی است. روابط زناشویی در بارداری می تواند تحت تاثیر عواملی قرار گیرد که از آن جمله می توان به شیوه رابطه زناشویی زوجین قبل از بارداری و همچنین مفهوم روابط زناشویی در نظر زوجین، وضعیت سلامت جسمی و روانی و عوارض دوران بارداری، باورها و ویژگی های فرهنگی زوجین، نحوه برخورد آنها با تغییرات فیزیکی زنان طی بارداری و در ضمن ترس از صدمه به جنین در زمان نزدیکی اشاره کرد.

در بارداری محدودیت هایی جهت نزدیکی وجود دارد که عبارت اند از:
▪ سابقه سقط یا تهدید به سقط یا زایمان زودرس
▪ سابقه انقباضات خودبه خودی رحمی، خون ریزی و یا پارگی زودرس پرده دور جنین
▪ نارسایی دهانه رحم و همچنین تعداد زایمان های متعدد
▪ چهار تا شش هفته آخر بارداری
▪ سابقه فشار خون بارداری
▪ برخی موارد دیگر که توسط پزشک یا ماما عنوان شود.


روابط زناشویی و جنسی در دوران بارداری چگونه باشد؟
به رغم موارد بالا، اگر بارداری طبیعی باشد و پزشک یا ماما مانعی برای نزدیکی زوجین عنوان نکند روابط بلامانع است و در سه ماهه سوم با نظر پزشکی که بارداری را پیگیری می کند نیز می تواند ادامه یابد. هر چند در بارداری به خصوص ماه های آخر باید پوزیشن و وضعیت مناسبی در حین نزدیکی در نظر گرفته شود که به شکم زن باردار فشاری وارد نیاید.

قبلا گفته بودم شاید بعضی خانم ها در حین بارداری به خصوص سه ماهه اول با کاهش میل جنسی روبه رو شوند که در برخی متون این مساله را به خستگی و تهوع ناشی از مراحل اولیه رشد جنین و جفت نسبت می دهند. در برخی از خانم ها این مساله درست برعکس اتفاق می افتد و به افزایش تمایلات جنسی زن در سه ماهه اول منجر می شود.

به طور کلی اگر منعی برای رابطه جنسی در بارداری نیست تعامل و تماس لازم است و نوازش کردن خانم ها در دوران بارداری به آرامش فکری و روانی آنها کمک می کند و موجب می شود فرزند شادتری به دنیا بیاورند و پس از زایمان نیز زودتر به زندگی زناشویی خود بازگردند. بعد از تولد فرزند نیز عموما چند هفته (4 تا 6) طول می کشد تا مادران بتوانند در کنار رسیدگی به نوزاد خود را برای رابطه جنسی آماده کنند، به خصوص در اوایل رشد بچه ممکن است زوجین حریم خصوصی نداشته باشند تا احساسات جنسی خود را بروز دهند. توصیه می کنم حتما به حفظ این حریم خصوصی در هر مرحله از زندگی بپردازید تا زندگی جنسی و به دنبال آن سایر نقاط زندگی مشترک را با نشاط در کنار هم طی کنید.

روابط زناشویی و جنسی در سه ماهه اول بارداری
تهوع و استفراغ دوران بارداری از هفته 6 بارداری آغاز می شود، در این دوران روابط جنسی و یا حتی تصور آن نیز ممکن است موجب بروز حالت تهوع در زنان باردار شود. اغلب زنان حس می کنند بویایی شان تقویت شده و هر بویی به نظرشان تهوع آور می رسد. بروز حساسیت سینه ها به ویژه در سه ماهه اول در زنان چند زا شایع است وتحریک سینه ها در هنگام برانگیختگی جنسی می تواند دردناک باشد. بنابراین باید متوقف و یا محدود گردد.

-چه اقداماتی باید انجام دهیم تا در دوران بارداری روابط جنسی بهتری داشته باشیم؟ در صورت خستگی، زمان آمیزش باید کوتاه تر شود. این خستگی فیزیکی به دلیل تغییرات هورمونی ایجاد می شود و می تواند منجر به توقف فعالیت جنسی در بعضی از خانم ها شود. به همسرتان اجازه دهید تا احساسات شما را در مورد آمیزش و لمس سینه ها درک کند. به او اطمینان دهید که هنوز دوستش دارید.

بسیاری از خانم ها در طی سه ماهه اول بارداری از زیر دل درد و کرامپها وکمر درد پس از ارگاسم شکایت می کنند. ماساژ کمر در این دوره علاوه بر مفید بودن احساس خوشایندی را نیز برای زنان باردار فراهم می نماید. بنابراین می توانید از همسرتان بخواهید محبتش را با ماساژ دادن، در آغوش گرفتن و بوسیدن به شما ابراز کند.

اگر دچار تهوع و استفراغ شدید هستید، رابطه عاشقانه تان را با فرستادن پیام کوتاه و ایمیل با همسرتان حفظ کنید. برای کاهش تهوع بارداری، مقاله توصیه هایی برای کاهش تهوع در طی بارداری را مطالعه کنید.

ترس از سقط ، یکی از عواملی است که زوج ها را ناچار به چشم پوشی از روابط جنسی می نماید. نگران نباشید پس از هفته 20 بارداری خطر سقط کاهش می یابد و شما در سه ماهه دوم معمولاً می توانید با خیال راحت براساس توصیه پزشک و یا ماما به آمیزش بپردازید. بنابراین در طی این دوره، روابطتان را با ماساژ و بوسه با همسرتان حفظ کنید.

روابط زناشویی و جنسی در -سه ماهه دوم بارداری
- بافتهای داخل و اطراف واژن در این دوره دچار احتقان می شوند که این پرخونی ناشی از افزایش عروق خونی و خونرسانی در دوره بارداری است.بافت ها متورم و قرمز مایل به ارغوانی می شوند و در تمام زمان باقیمانده از بارداری همین حالت را حفظ می کنند، بنابراین زنان باردار در حالت برانگیختگی فیزیولوژیک به سر می برند. این حالت برانگیختگی می تواند منجر به لغزنده شدن واژن بشود. در این دوره بازگشت به حالت عادی پس از ارگاسم، نیازمند وقت بیشتری بوده و هیچگاه به صورت کامل انجام نمی شود. این حالت به همراه پرخونی لگن می تواند منجر به بروز کرامپها و کمردرد شود.

- دیس پارونی (درد در حین آمیزش عمیق) یکی از عوارض شایع این دوره است و می تواند ناشی از عفونت مجاری ادراری؛ عدم لغزندگی واژن یا فشرده شدن آلت روی دهانه رحم باشد. بنابراین علل اولیه باید بررسی و رد شوند.

چه اقداماتی باید انجام دهیم؟
در طی سه ماهه دوم بارداری، بدن زن باردار ویژگیهای حاملگی را بیشتر نشان داده و شکم نیز بزرگ تر می شود. بنابراین قرار گرفتن در بعضی از وضعیت ها از جمله پوزیشن رو در رو که مرد در بالا قرار گرفته؛ می تواند موجب بروز نارحتی در زنان گردد، زیرا ایجاد هر فشاری بر سینه ها و شکم دردناک است. بنابراین می توانید ازوضعیتهایی استفاده کنید که، که فشار کمتری بر روی سینه و شکم شما وارد بیاورند. قرار گرفتن در وضعیت پهلو، وضعیت بهتری برای این دوره از بارداری است.

حرکت جنین نیز می تواند موجب کاهش میل جنسی دربعضی از خانم ها گردد. بسیاری ازخانمها، با احساس حرکت جنین در طی فعالیت جنسی احساس گناه کرده و تصور می کنند جنین در حال مشاهده آنهاست. در حالی که این نگرانی کاملاً بی مورد است بنابراین اصلاً احساس گناه نکنید.

بسیاری از خانم ها در این دوران و آغاز سه ماهه سوم افزایش فعالیت جنسی را گزارش کرده اند. این امر را می توان به افزایش میل جنسی زنان و کاهش ترس از سقط جنین درطی این دوره از بارداری نسبت داد.

روابط زناشویی و جنسی در -سه ماهه سوم بارداری
سه ماهه سوم بارداری با مشکلات گوارشی و سوزش سردل، اغلب موجب آزار خانم باردار می شود و اگر هنگام نزدیکی زیر همسر قرار گیرد، مشکل شدیدتر می شود. این حالت می تواند با نزدیکی از پهلو که به انرژی کمتری احتیاج دارد برطرف شود

وجود هموروئید دردناک و ملتهب نیز می تواند برعلایق و روابط جنسی، اثر مهار کننده ای داشته باشد. بنابراین توصیه های لازم برای کاهش یبوست را باید جدی بگیرید.

رحم نیز ممکن است به دنبال نزدیکی دچار انقباضی مداوم و طولانی مدت گردد ( به ویژه اگر ارگاسم یک دقیقه یا بیشتر طول بکشد). برای بعضی از زنان این احساس خوشایند و لذت بخش بوده و برای دیگر زنان موجب بروز ترس و وحشت می شود زیرا نگرانند که اکسیژن به جنین نرسد یا او در طی انقباضات رحم صدمه ببیند. در حالی که این ترس بیهوده است و نباید نگران بود.

-چه اقداماتی باید انجام دهیم؟
به محض احساس فشار و انقباض رحم، به پهلوی چپ دراز کشیده و مدتی استراحت کنید. گرچه ضربان قلب جنین کمی کاهش می یابد، اما هیچ مدرکی مبنی بر خطر آفرین بودن این حالت موجود نیست.

در این دوران، فاز بازگشت نیز پس از ارگاسم ناقص بوده و احساس برانگیختگی در زن، ادامه می یابد. بنابراین مدت معاشقه پس از آمیزش را کمی طولانی تر کنید تا این مدت به خوبی طی شود.

بسیاری از زنان از عدم ارضای جنسی در طی نزدیکی یا ارگاسم شکایت دارند. این حالت نیز طبیعی است. فقط می توانید در صورت تمایل، مدت معاشقه پیش از آمیزش را کمی طولانی تر کنید.

بازگشت احساس خستگی در سه ماهه سوم بارداری برای بسیاری از زنان ازار دهنده است. (به دلیل کمبود خواب و تحمل وزن زیاد شکم). به محض احساس خستگی، وضعیتتان را تغییر دهید و یا به پهلوی چپ استراحت کنید. ماساز کمر علاوه بر کاهش درد و گرفتگی می تواند خوشایند بوده و ارتباط شما را با همسرتان حفظ کنید. از همسرتان بخواهید با جنین، حرف بزند این کار می تواند احساس نزدیکی بیشتری را بین شما، همسرتان و جنین ایجاد کند.

افزایش سن حاملگی و بزرگ شدن شکم، باعث تصور منفی برخی زنان در مورد خودشان می شود، در حالی که بسیاری از زن ها این تغییرات را خوشایند می دانند و فکر می کنند برای همسرشان جذاب تر شده اند. برخی از مردان نیز این حالت را خوشایند توصیف می کنند.

نکته کلیدی: به عقاید همسرتان در این مورد احترام بگذارید اما زیاد وسواس به خرج ندهید. به خاطر داشته باشید. این دوره، مرحله ای گذراست که پایان خوشی در پی خواهد داشت. می توانید از لباس هایی استفاده کنید که اندام شما را برای همسرتان زیباتر جلوه دهد. پوشیدن لباس ها ی نخی و خنک که از زیر سینه، گشاد می شوند و یا لباس هایی که شکم شما را بیشتر جلوه می دهند، در رنگ های درخشان و یا ملایم به انتخاب خودتان، می توانند گزینه هایی جذاب باشند.

نکات مهم نزدیکی و روابط زناشویی در دوران بارداری
بارداری زمان افزایش هشیاری جنسی و حساسیت در بعضی از زنان است و در بعضی از موارد این حساسیت تغییری نکرده یا حتی کاهش می یابد. بعضی از پژوهش ها تغییراتی را در میل جنسی همسران گزارش کرده اند.

برخی از مردان نسبت به زنان باردار در دل خود، احساس احترام می کنند و نمی توانند رابطه جنسی با همسرشان برقرار کنند اگر همسرتان دچار اختلالاتی در میل جنسی شده است به یک روانپزشک ماهر مراجعه کنید. گاهی همسران از پذیرش نقش پدری در آینده نزدیک نگرانند، به ویژه وقتی بارداری ناخواسته بوده است. در این موارد یک مشاوره خانوادگی می تواند مفید باشد.

منبع: کتاب درسنامه اختلالات جنسی