عصبی شدن در بارداری، چه عواقبی دارد؟
همیشه می گن بچه وقتی گریه می کنه یا گرسنه است یا خوابش میاد و یا ... اما همه ی دلایل اینها نیستند ...
همیشه می گن بچه وقتی گریه می کنه یا گرسنه است یا خوابش میاد و یا ... اما همه ی دلایل اینها نیستند چرا که شرایط مادر در دوران بارداری به گریه ی نوزاد بعد از تولد ربط داره .
گریه های زیاد نوزاد بعد از تولد یک مشکل بزرگ برای مادران است که بعد از پشت سر گذاشتن دوران و شرایط خواص بارداری حالا به نوعی خستگی جسمی و روحی به دلیل گریه های مداوم کودکشان رسیده اند. گریه نوزاد همان طور که همه مادران می دانند دلایل متعددی دارد اما گاهی حتی با برآورده کردن تمام نیازهای کودک بازهم گریه های او آرام نمی شود که در این شرایط در صورت نبود مشکل جسمی، مشکل مربوط به شرایط نامناسب روحی مادر در دوران بارداری می شود.
مادران عصبی کودکانی گریان تر به دنیا می آورند. زنانی که استرس و تنش های روحی بیشتری را نسبت به دیگر زنان باردار تجربه می کنند کودکانشان بعد از تولد بیشتر گریه می کنند.
تولید هورمون های استرس مادران در طول بارداری تأثیر منفی بر روی مغز کودکانشان دارد و این تأثیرات منفی خود را بعد از تولد کودک بروز می دهند.
دکتر کلیر به ایلی می گوید: مادران به راحتی می توانند با در معرض استرس قرار گرفتن خود را در چرخه تروماتیک منفی قرار دهند و هر چقدر بیشتر نگرانی و ناراحتی داشته باشند کمتر حس آرامش خواهند داشت و کم تر خواهند خوابید در نتیجه سیکل طبیعی آرامش کودک مختل شده و این پیام به مغز او ارسال می شود.نکته بسیار مهم این است که مادران آرام و به دور از هر نوع استرس کودکانی به مراتب آرام تر و در آینده با اعتماد به نفس بالاتری خواهند داشت.
دکتر هریت هیسکوک از دانشگاه ملبورن می گوید: نقش فوق العاده پدران در سلامت روانی مادر و نوزاد یکی از مهم ترین ها و اصلی ترین فاکتورهای سلامت روحی کودک است.
گریه های زیاد نوزاد بعد از تولد یک مشکل بزرگ برای مادران است که بعد از پشت سر گذاشتن دوران و شرایط خواص بارداری حالا به نوعی خستگی جسمی و روحی به دلیل گریه های مداوم کودکشان رسیده اند. گریه نوزاد همان طور که همه مادران می دانند دلایل متعددی دارد اما گاهی حتی با برآورده کردن تمام نیازهای کودک بازهم گریه های او آرام نمی شود که در این شرایط در صورت نبود مشکل جسمی، مشکل مربوط به شرایط نامناسب روحی مادر در دوران بارداری می شود.
مادران عصبی کودکانی گریان تر به دنیا می آورند. زنانی که استرس و تنش های روحی بیشتری را نسبت به دیگر زنان باردار تجربه می کنند کودکانشان بعد از تولد بیشتر گریه می کنند.
تولید هورمون های استرس مادران در طول بارداری تأثیر منفی بر روی مغز کودکانشان دارد و این تأثیرات منفی خود را بعد از تولد کودک بروز می دهند.
دکتر کلیر به ایلی می گوید: مادران به راحتی می توانند با در معرض استرس قرار گرفتن خود را در چرخه تروماتیک منفی قرار دهند و هر چقدر بیشتر نگرانی و ناراحتی داشته باشند کمتر حس آرامش خواهند داشت و کم تر خواهند خوابید در نتیجه سیکل طبیعی آرامش کودک مختل شده و این پیام به مغز او ارسال می شود.نکته بسیار مهم این است که مادران آرام و به دور از هر نوع استرس کودکانی به مراتب آرام تر و در آینده با اعتماد به نفس بالاتری خواهند داشت.
دکتر هریت هیسکوک از دانشگاه ملبورن می گوید: نقش فوق العاده پدران در سلامت روانی مادر و نوزاد یکی از مهم ترین ها و اصلی ترین فاکتورهای سلامت روحی کودک است.
منبع:
ایران درمان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼