بچه ها از چه سنی به مهد بروند؟

بسیاری از مادرها به دلیل مشغله های شغلی، مشکلات رفتاری کودکشان یا فقط برای آن که چند ساعتی در روز بتوانند به کارهای شخصی خود برسند، فرزندانشان را به مهد کودک می فرستند اما همواره این سوال مطرح است.

که از چه سنی فرستادن کودکان به مهدکودک درست است؟ اصلا همه بچه ها باید به مهدکودک بروند یا اینکه فقط مادران شاغل از روی اجبار کودکشان را به مهد می فرستند؟

سال های اولیه کودکی و سنین پیش از دبستان، سریع ترین دوران رشد و یادگیری کودک محسوب می شود. درواقع روند اجتماعی شدن و گسترش توانمندی های کودک از حدود ۳ سالگی آغاز می شود و به همین دلیل مهدکودک رفتن کودک بسیار مهم است. البته این عقیده در حالی مطرح می شود که بسیاری از خانواده ها مهدکودک ها یا کودکستان ها را محلی برای نگهداری از فرزندانشان، آن هم در ساعت هایی که سرکار هستند، می دانند.

ایده آل ترین سن برای فرستادن کودکان به مهد
بهترین سن فرستادن کودک به مهد کودک، حدود ۳ سالگی است که البته این موضوع باز هم به قوای شناختی کودکان بستگی دارد. بعد از ۳سالگی، مهارت های کودکان تغییر می کند. مهارت بازی قبل از سه سالگی به شکل موازی با هم است، یعنی قبل از این سن، بچه ها در کنار هم، اما هر یک با اسباب بازی خود بازی می کنند و وارد بازی دیگری نمی شوند اما بعد از ۳ سالگی، بازی های گروهی شکل می گیرد و بچه ها دوست دارند با هم تعامل داشته باشند و هرچه این فرصت بیشتر به بچه ها داده شود، بهتر است.

نباید فراموش کرد کودکانی که به مهد می روند، معمولا رشد تکلم بهتری پیدا می کنند، اعتماد به نفسشان بیشتر می شود، اضطرابشان کاهش می یابد و اگر در مهدکودکی که شرایط خوبی دارد، نگهداری شوند، توان دوری از مادر را به تدریج پیدا می کنند. کودکانی که به مهد نمی روند دیرتر اجتماعی می شوند و هنگام بازی با همسالان قوانین را رعایت نمی کنند. این کودکان زمان رفتن به مدرسه به سختی از مادر جدا می شوند چرا که هرگز تجربه دور بودن از مادر را نداشته اند. از طرفی سن مناسب برای آموختن زبان دوم، ۳ سالگی است و رفتن به مهد کودک آموزش آن را تسریع می کند.

مادران شاغل و کودکان خردسال
اما تکلیف مادرانی که شاغل هستند و مجبورند کودکشان را در سنین پایین تر به مهد بسپارند، چیست؟ توصیه می شود والدین این کار را قبل از ۸ ماهگی انجام دهند زیرا هنوز اضطراب جدایی و غریبی در کودکان شکل نگرفته است و می توانند افراد جدید را به عنوان مراقب بپذیرند. البته فرستادن کودک پیش از ۸ ماهگی به مهد مگر در شرایط خاص، توصیه نمی شود. در محیطی که این کودکان به آن سپرده می شوند، باید تعداد مراقبان زیاد باشد و بهتر است برای هر ۳ تا ۵ شیرخوار، یک مراقب حضور داشته باشد. این مراقب باید به ویژه در سال های اولیه ثابت باشد و مهدکودک هایی که مرتب مربی ها را عوض می کنند، مهدهای مناسبی نیستند. درواقع تا قبل از سه سالگی، باید مربی مهد بچه ها ثابت باشد زیرا هر مربی، یک خلق و خو و یک رفتار دارد و عوض شدن مدام مربی، زمینه بروز اضطراب را در کودکان به وجود می آورد.

کیفیت مهم تر از کمیت است
کیفیت رابطه با کودک بسیار مهم تر از کمیت آن است. مادرانی که کودکانشان را به مهد می فرستند، به این کیفیت توجه ویژه ای دارند اما مادرهای غیرشاغل که تمام روز را با فرزندشان در خانه می گذرانند، کمتر به کیفیت توجه می کنند و زمانی را که در کنار کودک هستند، کافی می دانند. باید گفت وقتی مادر فرصت هایی برای خود دارد، انرژی بیشتر و آرامش بیشتری خواهد داشت و خدمات بهتری را به فرزندش ارائه می دهد بیشتر با کودک بازی می کند.

گاهی مادرهایی که فرزندانشان را در خانه نگه می دارند، به دلیل اضطراب زیاد خود یا این اعتقاد که اگر کودک به مهد برود بی ادب می شود، مانع پرورش درست کودک می شوند. به هر حال در کنار تمام مزیت هایی که مهدکودک برای کودکان دارد، نمی توان از این مساله غافل شد که حضور در هر محیط اجتماعی در هر سنی مزایا و معایب زیادی دارد و نمی توان به این بهانه کودک را از حضور در مهد و بودن در کنار گروه همسالان محروم کرد. البته اگر خانواده نسبت به رفتار زشت کودک بی تفاوت باشد و به آن توجه نکند، به مرور این کلمات زشت و رفتارهای ناپسند از ذهن کودک پاک می شود. از سویی دیگر کودک می آموزد که چه کلماتی با فرهنگ خانوادگی او هماهنگ است و یاد می گیرد چه کلماتی را به کار ببرد. این مسائل در تمام محیط هایی که افراد در آن قدم می گذارند وجود دارد.

مهدکودک چند ساعت در روز؟
کودکانی که در محدوده سن ۳ سالگی قرار دارند باید ۳ تا ۴ ساعت از روز را در مهد کودک بگذرانند که با بالا رفتن سن این ساعات نیز باید افزایش یابد. حتی توصیه می شود والدینی که با مشکل بدغذایی و بی اشتهایی کودکشان روبرو هستند طوری برنامه ریزی کنند که کودک زمان صرف ناهار در مهد باشد زیرا تجربه نشان داده است بچه ها در جمع دوستان و همسالان خود بهتر غذا می خورند.