پره اکلامپسی در دوران بارداری، ناشی از چیست؟
پرهاکلامپسی دربرگیرنده مجموعه نشانه هایی است که تنها در طول بارداری ظاهر می شوند
پرهاکلامپسی دربرگیرنده مجموعه نشانه هایی است که تنها در طول بارداری یا زمان کوتاهی پس از زایمان ظاهر می شوند. پرهاکلامپسی با مجموعه های از نشانه های زیر مشخص می شود. ۴ مورد اول شایعترند:
. تورم (اِدِم)
. وجود پروتئین در ادرار (پروتئین اوری )
. فشارخون بالا (هیپرتانسیون)
. افزایش رفلکسهای بدن
. بدتر شدن تورم و درد پاها
. اضافه وزن زیاد و سریع مثلاً ۱۰ تا ۱۲ پوند در عرض ۵ روز
. درد مانند آنفلونزا بدون آبریزش بینی و گلودرد
. سردرد
. اختلالات بینایی
. سطوح بالای اسید اوریک
مطالعه های اخیرا نشان داده است که سطوح بالای اسید اوریک خون می تواند نشان دهنده وجود پرهاکلامپسی درزن باشد. به علاوه تحقیقات نشان می دهد که زنانی که سطوح پائین فاکتور رشد جفتی را بعد از هفته ۲۵ بارداری داشتند در معرض خطر بیشتر احتمال به پرهاکلامپسی قرار دارند. بقیه علائم غیراختصاصی و مهم پرهاکلامپسی عبارتند از: درد زیر دنده راست، لکه در میدان بینایی و سایر اختلالات بینایی .
تمام این نشانه ها، هشدار دهنده هستند. فورا پیدایش آنها را به پزشک خود اطلاع دهید، بهخصوص اگر در دوران بارداری دارای فشارخون بالا بودهاید!
عوامل خطرزا برای پرهاکلامپسی شامل موارد زیر است:
. سابقه خانوادگی فشار خون بالا پیش از بارداری
. بیماری کلیوی
. ترومبوفیلی (اختلالات انعقادی خون)
. برخی بیماری های اتوایمیون
. سن کمتر از ۲۰ سال و بیش از ۳۵ سال
. وزن زیاد، چاقی
. چندقلویی
. بیماری کلیوی یا دیابت
. نژاد آمریکایی آفریقایی / تیره پوست
سن پدر نقش مهمی در پرهاکلامپسی بازی می کند. یک مطالعه نشان می دهد که مشکل در میان زنانی که همسرانشان ۴۵ سال یا بیشتر سن دارند ۸۰% بیشتر است.
پرهاکلامپسی می تواند تبدیل به اکلامپسی شود. اکلامپسی به تشنج زن مبتلا به پرهاکلامپسی اطلاق می شود. این حملات تشنج بدون هرگونه سابقه صرع یا اختلال تشنجی رخ می دهند.
اکثر زنان باردار اندکی دچار تورم می شوند، تورم پاها به این معنی نیست که شما پرهاکلامپسی دارید. می شود در دوران بارداری دچار فشارخون بالا بود ولی پرهاکلامپسی نداشت.
. تورم (اِدِم)
. وجود پروتئین در ادرار (پروتئین اوری )
. فشارخون بالا (هیپرتانسیون)
. افزایش رفلکسهای بدن
. بدتر شدن تورم و درد پاها
. اضافه وزن زیاد و سریع مثلاً ۱۰ تا ۱۲ پوند در عرض ۵ روز
. درد مانند آنفلونزا بدون آبریزش بینی و گلودرد
. سردرد
. اختلالات بینایی
. سطوح بالای اسید اوریک
مطالعه های اخیرا نشان داده است که سطوح بالای اسید اوریک خون می تواند نشان دهنده وجود پرهاکلامپسی درزن باشد. به علاوه تحقیقات نشان می دهد که زنانی که سطوح پائین فاکتور رشد جفتی را بعد از هفته ۲۵ بارداری داشتند در معرض خطر بیشتر احتمال به پرهاکلامپسی قرار دارند. بقیه علائم غیراختصاصی و مهم پرهاکلامپسی عبارتند از: درد زیر دنده راست، لکه در میدان بینایی و سایر اختلالات بینایی .
تمام این نشانه ها، هشدار دهنده هستند. فورا پیدایش آنها را به پزشک خود اطلاع دهید، بهخصوص اگر در دوران بارداری دارای فشارخون بالا بودهاید!
عوامل خطرزا برای پرهاکلامپسی شامل موارد زیر است:
. سابقه خانوادگی فشار خون بالا پیش از بارداری
. بیماری کلیوی
. ترومبوفیلی (اختلالات انعقادی خون)
. برخی بیماری های اتوایمیون
. سن کمتر از ۲۰ سال و بیش از ۳۵ سال
. وزن زیاد، چاقی
. چندقلویی
. بیماری کلیوی یا دیابت
. نژاد آمریکایی آفریقایی / تیره پوست
سن پدر نقش مهمی در پرهاکلامپسی بازی می کند. یک مطالعه نشان می دهد که مشکل در میان زنانی که همسرانشان ۴۵ سال یا بیشتر سن دارند ۸۰% بیشتر است.
پرهاکلامپسی می تواند تبدیل به اکلامپسی شود. اکلامپسی به تشنج زن مبتلا به پرهاکلامپسی اطلاق می شود. این حملات تشنج بدون هرگونه سابقه صرع یا اختلال تشنجی رخ می دهند.
اکثر زنان باردار اندکی دچار تورم می شوند، تورم پاها به این معنی نیست که شما پرهاکلامپسی دارید. می شود در دوران بارداری دچار فشارخون بالا بود ولی پرهاکلامپسی نداشت.
منبع:
ویکی نی نی
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼