علت ترس کودکان، چه چیزی است؟

اضطراب و ترس در بین کودکان به ویژه کودکان خردسال، بسیار رایج و متداول است و این امر می تواند ناشی از تجربه ها ی گوناگون کودک در طی روزهای زندگیش باشد. گروهی از کودکان بسیار ترسو و لاجرم گوشه گیر می باشند که این موضوع جزو یک ویژگی و خصلت شخصیتی آنان و در واقع در حیطه مشکلات عاطفی کودک قرار می گیرد. اگر والدین به موقع نسبت به پیشگیری از ترس کودکان اقدام کنند می توانند از تربیت یک کودک ترسو جلوگیری کرده و کمک زیادی به فرزند خود نمایند.

اینکه چگونه والدین کودک می توانند فرزندانشان را بی باک و نترس تربیت کنند، قطعا راه حل های گوناگون و تدابیر مختلفی می تواند داشته باشد. اما آنچه که دلپذیرتر و موثرتر می تواند واقع گردد شرکت دادن کودکان در بازی های گروهی است که با این روش موجب می گردد کودک رابطه اش با اطرافیان بهتر شده و به آرامش برسد.

البته فراهم نمودن و ایجاد کردن یک رابطه خوب در کودک، احتیاج به زحمت و کوشش بسیار دارد که این زحمت بی تاثیر در رفتار کودک نمی باشد و علاوه بر فراهم نمودن رابطه خوب کودک با دیگران، حس حفاظت و دفاع و دوری را در او افزایش میدهد.

کودکان ترسو از نظر روابط اجتماعی خجول نیز می باشند؛ بدین صورت که اغلب به هنگام حضور در جمع، کودکان مذکور به دلیل خجالت پشت سر مادرشان پنهان می گردند. اغلب این گونه از کودکان در جدا شدن والدین با مشکل بزرگی روبه رو می شوند و اغلب خود را به مادرشان می چسبانند که دلیل آن نیز همان ویژگی شخصیت است که ازآن یاد شد. اعتقاد بسیاری از روانشناسان کودک بر این مطلب است که اگر رابطه خوبی بین والدین و فرزندان حکمفرما باشد، مشکلات کمتری در کودکان پدیدار خواهد شد که دلیل و علت آن نیز بسیار واضح است.

جایی که کودک احساس آرامش می کند، راحت تر می تواند در رابطه خود با اطرافیان سازش و صلح برقرار کند. فرزندانی که والدینشان را بسیار دوست داشته و به آنها اعتماد کامل دارند، کمتر می ترسند ولی برعکس کودکانی که رابطه خوبی با والدین ندارند دارای تزلزل شخصیت و ترسو می باشند.

متاسفانه بعضی از والدین از ترس به عنوان سلاحی نیرومند برای کنترل کردن کودکان شان استفاده می کنند و برای اینکارکودک را از تاریکی، تنبیه شدن به وسیله پدر، حیواناتی مثل سگ وگربه، اشخاصی مانند دکتر و پلیس و… می ترسانند. این رفتار والدین سبب می شود که کودک شب ها از ترس، خواب های بد ببیند. حتی بعضی کودکان از شدت ترس شب ها انگشتان دست خود را می مکند.

ترس موجب تزلزل روحیه کودک می شود، در نتیجه کودک نمی تواند با والدین یا دیگران روابط خوبی ایجاد کند. برای ایجاد یک رابطه خوب و صمیمی ضمن اینکه والدین باید با همدیگر هماهنگی و اتحاد داشته باشند، باید با فرزندانشان نیز متحد باشند. به علاوه برای هرکاری که انجام می دهند، دلیل قانع کننده ای برای کودک داشته باشند.

از مباحث بالا سه نتیجه کلی را می توان به دست آورد:

۱) روابط کلی بین والدین با فرزندان باید خوب و عاطفی باشد.
۲) بازی ها ی گروهی و مشترک بین کودک و والدین برقرار باشد.
۳) والدین در مقابل سرپیچی و سرکشی کودکان، واکنش صحیح و سنجیده ای داشته باشند.

با رعایت اصول فوق، ترس ها ی مخرب در کودک ایجاد نمی شود و شخصیت و روحیه او را خراب نمی کند.

این نکته بسیار حساس و رعایت آن نیز در جهت رفع ترس در کودک بسیار حایز اهمیت است و اینکه والدین نباید نسبت به کارهای بچه ها سریعا عکی العمل نشان دهند زیرا این عمل سبب ترس و وحشت کودکان خواهد شد.

هر چه بیشتر کودک را از کاری منع کنید عس العمل بدتری ازخود نشان داده وبه آن کار حریص تر می شود. سعی کنید روابط دوستانه ای با آنها داشته باشید.

آنها نسبت به عکس العملهای والدین حساس می شوند و در آنها ترس و وحشت ایجاد می گردد. بازی ها ی والدین با کودکان باید طوری باشد که کودک را به ذوق بیاورد و ترس ها یی که ناخودآگاه به وجود آمده از بین برود.