بی میلی زن به رابطه، شایع ترین دلایل
خستگی بیش از حد زن ممکن است مانع رابطه جنسی او با همسرش شود.
یکی از مضامین مشترک در سوالات درباره سلامت جنسی دلایلی است که زنان را به رابطه جنسی با همسرشان بی علاقه می کند.
۱۰ موردی که در زیر می آوریم از جمله شایع ترین دلایل بی علاقگی زنان به رابطه زناشویی است...
۱) مصرف قرص های خوراکی ضدبارداری
برخی از زنان با مصرف قرص های ضدبارداری خوراکی دچار کاهش میل جنسی می شوند. البته این قضیه درباره همه زنان صادق نیست. برعکس در گروهی از زنان به خاطر رفع نگرانی از بارداری ناخواسته میل جنسی افزایش هم پیدا می کند.
در صورتی که زن وشوهر از این تاثیر کاهنده میل جنسی قرص های ضدبارداری در برخی از موارد آگاه نباشند، ممکن است این موضوع به تعارض و اختلاف آن دو بینجامد و این اختلاف هم بیشتر رابطه زناشویی آنها را مختل کند.
یکی از سازوکارهای قرص های ضدبارداری این است که ممکن است از طریق آن بر میل جنسی اثر بگذارند، افزایش دادن میزان «گلوبولین متصل شونده به هورمون جنسی» (SHBG) است. SHBG یک ماده پروتئینی است که به تستوسترون در بدن زنان متصل می شود؛ در نتیجه میزان تستوسترون آزاد در خون آنها کاهش می یابد. توجه داشته باشید که هورمون تستوسترون هورمونی که میل جنسی مردان را هم ایجاد می کند در ایجاد میل جنسی زنان هم دخیل است. هر چه میزان تستوسترون «آزاد» در خون زن کاهش یابد، میل جنسی او نیز کاهش می یابد. در این موارد باید از سایر روش های ضدبارداری غیرهورمونی استفاده کنید.
۲) مصرف داروهای ضدافسردگی
مصرف این داروها نیز یکی از علل شایع کاهش میل جنسی در زنان است. البته خود افسردگی هم باعث کاهش میل جنسی می شود. در این موارد باید از یک متخصص کمک بگیرید تا هم افسردگی تان درمان شود و هم دارویی برایتان انتخاب شود که کمترین اثر جانبی از لحاظ جنسی را داشته باشد.
برخی از زنانی که قرص های ضدافسردگی از گروه مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) مانند فلوکستین، فلووکسامین، سرترالین یا پاروکستین مصرف می کنند، ممکن است دچار کاهش علاقه به فعالیت جنسی شوند. همچنین ممکن است توانایی آنها برای رسیدن به حالت برانگیختگی یا اوج لذت جنسی (اُرگاسم) هم مختل شود. تا به حال راه حل ایده آلی برای حل این مشکل به دست نیامده است. ممکن است تغییر دوز دارو یا داروهای «تعطیلات دارویی» (کاهش و قطع متناوب دارو) این مشکل را حل کند.
برخی از پزشکان داروهایی مانند ویاگرا را که برای ناتوانی جنسی مردان ساخته شده است، برای این زنان تجویز می کنند اما به دلایلی که کاملا درک نشده است، این دارو در برخی از زنان اثر می کند، و در برخی دیگر نه. ممکن است پزشک داروی ضدافسردگی از نوع سروتونینی را با سایر داروهای ضدافسردگی که آثار جانبی جنسی کمتری دارند، مانند بوپروپیون، میترازاپین، نفازودون، ربوکستین و غیره تعویض کند.
۳) شیردهی
شیردهی از پستان ( به خصوص اگر با کم خوابی همراه باشد) در گروهی از زنان باعث کاهش میل جنسی می شود. علت این وضعیت تولید هورمون پرولاکتین در بدن زنان است که تولید شیر در پستان را باعث می شود. پرولاکتین باعث کاهش میل جنسی هم می شود. حال اگر زنی بخواهد یک دوره کامل دوساله به بچه اش شیر بدهد، ممکن است در برخی موارد روابط زناشویی با همسرش دچار مشکل شود.
البته توجه داشته باشید این یک مشکل همگانی نیست و تنها در گروهی از زنان رخ می دهد. در بسیاری از موارد پس از چند ماه شیردهی از پستان میل جنسی زن دوباره افزایش می یابد، در غیر این صورت باید پرولاکتین خون اندازه گیری شود. پزشک بر اساس نتایج آزمایش، اگر میزان پرولاکتین خون زن خیلی بالا باشد، ممکن است از داروهای ضدپرولاکتینی مانند کابرگولین استفاده کند. البته شیوه عاقلانه این است که ابتدا روابط کلی زن و شوهر مورد بررسی قرار گیرد تا معلوم شود آیا کاهش میل جنسی زن تحت تاثیر اختلافات آنها هست یا نه.
۴) کم خوابی
کم خوابی ممکن است یک علت کاهش میل جنسی باشد. خستگی بیش از حد زن ممکن است مانع رابطه جنسی او با همسرش شود. شایع ترین علت کم خوابی در زنان گرفتاری ناشی از رسیدن به بچه ها است. زنی که نوزادی دارد که هر سه تا چهار ساعت باید به او شیر دهد یا کودکی دارد که به سادگی به خواب نمی رود و خواباندن او مشکل است، با کابوس های شبانه بیدار می شود، با فشار زیادی مواجه است و از آنجایی که زنان هنوز هم بیشترین سهم را در مراقبت از کودکان دارند، این مشکلات شبانه ممکن است باعث شود الگوی خواب آنها مختل شود.
در برخی از زنان دیگر مشکلات در رابطه با همسر باعث بیخوابی می شود؛ این زنان ممکن است از خوابیدن کنار شوهرشان احساس ناراحتی کنند و برای خوابیدن به کاناپه پناه ببرند. ممکن است دلایل محیطی مانند صدای وسایل نقلیه شهری، حیوانات خانگی همسایه ها، خیابان های شلوغ مجاور یا سرو صدای همسایگان باعث به هم خوردن خواب زنان شود. گرچه در اوایل ازدواج این بیخوابی ها ممکن است به فعالیت جنسی بیشتر هم بینجامد اما با گذر از این دوره شکوفایی اولیه، خواب اهمیت بیشتری پیدا می کند. خواب آلودگی هریک از زوجین رابطه جنسی آنها را دچار اشکال می کند. کمک شوهر به زن برای کاهش خستگی او در این موارد اهمیت دارد.
۵) استرس
فشارهای شغلی، مشکلات مالی، استرس های تحصیلی، خانواده های گسترده که در آنها زن باید از سایر نزدیکان هم مراقبت کند و سایر موضوعات مهم در زندگی ممکن است باعث ایجاد استرس در زن و کاهش میل جنسی او شود.
زنانی که مشکلات تنش زای زیادی بر سرشان ریخته است، ممکن است حتی نتوانند رابطه جنسی را آغاز کنند، حتی لمس هم ممکن است برای شان آزارنده باشد. حال اگر استرس ناشی از اختلافات با خود شوهر باشد، وضع بدتر هم می شود. برخی از شوهران ممکن است فکر کنند رابطه جنسی در چنین وضعیتی به رفع استرس همسرشان کمک می کند؛ برداشتی که درست نیست. وقتی استرس وجود دارد، بهترین گزینه صحبت کردن با همسر است. برای بسیاری از زنان صرف بیان استرس های روزانه شان باعث آسودگی شان می شود. پس از آرامش یافتن زن است که ممکن است فعالیت جنسی برایش قابل قبول باشد.
۶) اختلاف با همسر
در برخی از زنان اختلاف ها و نارضایتی در رابطه با شوهر ممکن است روابط جنسی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. در بسیاری از موارد کاهش میل جنسی نسبت به همسر رخ می دهد، گاهی هم مرد در رابطه جنسی فقط همسرش را به عنوان یک شیء در نظر می گیرد و رابطه عاطفی عمیق با او برقرار نمی کند. در این موارد خشمی که زن به علت نارضایتی از همسرش احساس می کند، با احساسات شهوانی در آمیخته می شود. راه حل در این موارد مراجعه به یک درمانگر جنسی است تا به بررسی روابط زوجین بپردازد و شیوه هایی برای بهبود زندگی جنسی آنها توصیه کند.
۷) کاهش میزان تستوسترون آزاد
همانطور که قبلا گفتیم کاهش میزان تستوسترون آزاد در خون در زنان نیز مانند مردان باعث کاهش میل جنسی می شود. تستوسترون کل (میزانی که به طور معمول در آزمایش ها سنجیده می شود) به ما می گوید که در مجموع چقدر تستوسترون در جریان خون وجود دارد. اما بخشی از این تستوسترون به مولکول هایی درون خون مانند «گلوبولین اتصالی هورمون جنسی» (SHBG) متصل هستند. هنگامی که تستوسترون به این مولکول ها متصل می شود، آثار فیزیولوژیک خود را از جمله در مورد میل جنسی اعمال نمی کند و تستوسترون آزاد است که آثار مربوط به این هورمون را ایجاد می کند.
در مواردی که مکمل های تستوسترون برای حل کاهش میل جنسی به زنان تجویز می شود، باید میزان تستوسترون آزاد تحت نظر باشد تا هم آثار مفید آن ظاهر شود و هم از آثار جانبی آن مانند رشد موهای اضافی جلوگیری شود. البته از آنجایی که بسیاری از آزمایشگاه ها تستوسترون آزاد را اندازه نمی گیرند، با
اندازه گیری تستوسترون کل و SHBG می توان تستوسترون آزاد را محاسبه کرد. میزان طبیعی تستوسترون آزاد در یک زن ۴/۰ تا ۸/۰ نانوگرم در دسی لیتر است. در صورت پایین بودن میزان تسستوسترون آزاد، مکمل تجویز می شود. در حال حاضر بهترین راه موجود استفاده از فروارده های پوستی (ترانس درمال) است. ژل های تستوسترون معمولا با دوزی در حد یک دهم دوز مردانه یک نقطه شروع خوب است که معمولا روی پوست باسن یا پشت ساق استعمال می شود. برچسب های پوستی حاوی تستوسترون هم در بازار وجود دارند. البته باید توجه داشت که صرف تجویز مکمل تستوسترون همه مشکلات جنسی یک زن را حل نمی کند، و باید به سایر ابعاد این مساله که در این ۱۰ مورد به آنها اشاره کردیم، هم پرداخت
۸) میزان بالای SHBG
زنی که میزان «گلوبولین اتصالی هورمون جنسی» (SHBG) بالایی دارد ممکن است دچار کمبود میل جنسی شود؛ در این حالت میزان تستوسترون آزاد در دسترس در خون کاهش می یاید.
شمار زیادی از پژوهشگران جنسی استفاده از قرص های ضدبارداری خوراکی را به عنوان یک عامل شایع افزایش SHBG در نظر می گیرند. در این صورت استفاده از سایر روش های ضدبارداری غیرهورمونی ممکن است مشکل را حل کند.
۹) ترس از صمیمت
ناتوانی در رسیدن به حدی از صمیمیت که برای رابطه جنسی و حفظ این روابط ضروری است، یک دلیل بسیار شایع برای کاهش میل جنسی از جمله در زنان است.
۱۰) تصویر ذهنی نامناسب از بدن
زنانی که تصور ذهنی شان این است که بدن شان از چشم همسر شان یا خودشان غیرجذاب است، ممکن است به این علت دچار کاهش میل جنسی شوند. در مجموع برای حل این ۱۰ مشکل شایع، برخی از موارد را می توان با مطالعه و کسب اطلاعات، تامل در نفس و اندیشیدن به خود، و برقراری ارتباط با همسر حل کرد.در برخی از موارد دیگر هم نیاز به کمک تخصصی به وسیله پزشک، متخصص آزمایشگاهی و درمانگر جنسی وجود دارد.
۱۰ موردی که در زیر می آوریم از جمله شایع ترین دلایل بی علاقگی زنان به رابطه زناشویی است...
۱) مصرف قرص های خوراکی ضدبارداری
برخی از زنان با مصرف قرص های ضدبارداری خوراکی دچار کاهش میل جنسی می شوند. البته این قضیه درباره همه زنان صادق نیست. برعکس در گروهی از زنان به خاطر رفع نگرانی از بارداری ناخواسته میل جنسی افزایش هم پیدا می کند.
در صورتی که زن وشوهر از این تاثیر کاهنده میل جنسی قرص های ضدبارداری در برخی از موارد آگاه نباشند، ممکن است این موضوع به تعارض و اختلاف آن دو بینجامد و این اختلاف هم بیشتر رابطه زناشویی آنها را مختل کند.
یکی از سازوکارهای قرص های ضدبارداری این است که ممکن است از طریق آن بر میل جنسی اثر بگذارند، افزایش دادن میزان «گلوبولین متصل شونده به هورمون جنسی» (SHBG) است. SHBG یک ماده پروتئینی است که به تستوسترون در بدن زنان متصل می شود؛ در نتیجه میزان تستوسترون آزاد در خون آنها کاهش می یابد. توجه داشته باشید که هورمون تستوسترون هورمونی که میل جنسی مردان را هم ایجاد می کند در ایجاد میل جنسی زنان هم دخیل است. هر چه میزان تستوسترون «آزاد» در خون زن کاهش یابد، میل جنسی او نیز کاهش می یابد. در این موارد باید از سایر روش های ضدبارداری غیرهورمونی استفاده کنید.
۲) مصرف داروهای ضدافسردگی
مصرف این داروها نیز یکی از علل شایع کاهش میل جنسی در زنان است. البته خود افسردگی هم باعث کاهش میل جنسی می شود. در این موارد باید از یک متخصص کمک بگیرید تا هم افسردگی تان درمان شود و هم دارویی برایتان انتخاب شود که کمترین اثر جانبی از لحاظ جنسی را داشته باشد.
برخی از زنانی که قرص های ضدافسردگی از گروه مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) مانند فلوکستین، فلووکسامین، سرترالین یا پاروکستین مصرف می کنند، ممکن است دچار کاهش علاقه به فعالیت جنسی شوند. همچنین ممکن است توانایی آنها برای رسیدن به حالت برانگیختگی یا اوج لذت جنسی (اُرگاسم) هم مختل شود. تا به حال راه حل ایده آلی برای حل این مشکل به دست نیامده است. ممکن است تغییر دوز دارو یا داروهای «تعطیلات دارویی» (کاهش و قطع متناوب دارو) این مشکل را حل کند.
برخی از پزشکان داروهایی مانند ویاگرا را که برای ناتوانی جنسی مردان ساخته شده است، برای این زنان تجویز می کنند اما به دلایلی که کاملا درک نشده است، این دارو در برخی از زنان اثر می کند، و در برخی دیگر نه. ممکن است پزشک داروی ضدافسردگی از نوع سروتونینی را با سایر داروهای ضدافسردگی که آثار جانبی جنسی کمتری دارند، مانند بوپروپیون، میترازاپین، نفازودون، ربوکستین و غیره تعویض کند.
۳) شیردهی
شیردهی از پستان ( به خصوص اگر با کم خوابی همراه باشد) در گروهی از زنان باعث کاهش میل جنسی می شود. علت این وضعیت تولید هورمون پرولاکتین در بدن زنان است که تولید شیر در پستان را باعث می شود. پرولاکتین باعث کاهش میل جنسی هم می شود. حال اگر زنی بخواهد یک دوره کامل دوساله به بچه اش شیر بدهد، ممکن است در برخی موارد روابط زناشویی با همسرش دچار مشکل شود.
البته توجه داشته باشید این یک مشکل همگانی نیست و تنها در گروهی از زنان رخ می دهد. در بسیاری از موارد پس از چند ماه شیردهی از پستان میل جنسی زن دوباره افزایش می یابد، در غیر این صورت باید پرولاکتین خون اندازه گیری شود. پزشک بر اساس نتایج آزمایش، اگر میزان پرولاکتین خون زن خیلی بالا باشد، ممکن است از داروهای ضدپرولاکتینی مانند کابرگولین استفاده کند. البته شیوه عاقلانه این است که ابتدا روابط کلی زن و شوهر مورد بررسی قرار گیرد تا معلوم شود آیا کاهش میل جنسی زن تحت تاثیر اختلافات آنها هست یا نه.
۴) کم خوابی
کم خوابی ممکن است یک علت کاهش میل جنسی باشد. خستگی بیش از حد زن ممکن است مانع رابطه جنسی او با همسرش شود. شایع ترین علت کم خوابی در زنان گرفتاری ناشی از رسیدن به بچه ها است. زنی که نوزادی دارد که هر سه تا چهار ساعت باید به او شیر دهد یا کودکی دارد که به سادگی به خواب نمی رود و خواباندن او مشکل است، با کابوس های شبانه بیدار می شود، با فشار زیادی مواجه است و از آنجایی که زنان هنوز هم بیشترین سهم را در مراقبت از کودکان دارند، این مشکلات شبانه ممکن است باعث شود الگوی خواب آنها مختل شود.
در برخی از زنان دیگر مشکلات در رابطه با همسر باعث بیخوابی می شود؛ این زنان ممکن است از خوابیدن کنار شوهرشان احساس ناراحتی کنند و برای خوابیدن به کاناپه پناه ببرند. ممکن است دلایل محیطی مانند صدای وسایل نقلیه شهری، حیوانات خانگی همسایه ها، خیابان های شلوغ مجاور یا سرو صدای همسایگان باعث به هم خوردن خواب زنان شود. گرچه در اوایل ازدواج این بیخوابی ها ممکن است به فعالیت جنسی بیشتر هم بینجامد اما با گذر از این دوره شکوفایی اولیه، خواب اهمیت بیشتری پیدا می کند. خواب آلودگی هریک از زوجین رابطه جنسی آنها را دچار اشکال می کند. کمک شوهر به زن برای کاهش خستگی او در این موارد اهمیت دارد.
۵) استرس
فشارهای شغلی، مشکلات مالی، استرس های تحصیلی، خانواده های گسترده که در آنها زن باید از سایر نزدیکان هم مراقبت کند و سایر موضوعات مهم در زندگی ممکن است باعث ایجاد استرس در زن و کاهش میل جنسی او شود.
زنانی که مشکلات تنش زای زیادی بر سرشان ریخته است، ممکن است حتی نتوانند رابطه جنسی را آغاز کنند، حتی لمس هم ممکن است برای شان آزارنده باشد. حال اگر استرس ناشی از اختلافات با خود شوهر باشد، وضع بدتر هم می شود. برخی از شوهران ممکن است فکر کنند رابطه جنسی در چنین وضعیتی به رفع استرس همسرشان کمک می کند؛ برداشتی که درست نیست. وقتی استرس وجود دارد، بهترین گزینه صحبت کردن با همسر است. برای بسیاری از زنان صرف بیان استرس های روزانه شان باعث آسودگی شان می شود. پس از آرامش یافتن زن است که ممکن است فعالیت جنسی برایش قابل قبول باشد.
۶) اختلاف با همسر
در برخی از زنان اختلاف ها و نارضایتی در رابطه با شوهر ممکن است روابط جنسی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. در بسیاری از موارد کاهش میل جنسی نسبت به همسر رخ می دهد، گاهی هم مرد در رابطه جنسی فقط همسرش را به عنوان یک شیء در نظر می گیرد و رابطه عاطفی عمیق با او برقرار نمی کند. در این موارد خشمی که زن به علت نارضایتی از همسرش احساس می کند، با احساسات شهوانی در آمیخته می شود. راه حل در این موارد مراجعه به یک درمانگر جنسی است تا به بررسی روابط زوجین بپردازد و شیوه هایی برای بهبود زندگی جنسی آنها توصیه کند.
۷) کاهش میزان تستوسترون آزاد
همانطور که قبلا گفتیم کاهش میزان تستوسترون آزاد در خون در زنان نیز مانند مردان باعث کاهش میل جنسی می شود. تستوسترون کل (میزانی که به طور معمول در آزمایش ها سنجیده می شود) به ما می گوید که در مجموع چقدر تستوسترون در جریان خون وجود دارد. اما بخشی از این تستوسترون به مولکول هایی درون خون مانند «گلوبولین اتصالی هورمون جنسی» (SHBG) متصل هستند. هنگامی که تستوسترون به این مولکول ها متصل می شود، آثار فیزیولوژیک خود را از جمله در مورد میل جنسی اعمال نمی کند و تستوسترون آزاد است که آثار مربوط به این هورمون را ایجاد می کند.
در مواردی که مکمل های تستوسترون برای حل کاهش میل جنسی به زنان تجویز می شود، باید میزان تستوسترون آزاد تحت نظر باشد تا هم آثار مفید آن ظاهر شود و هم از آثار جانبی آن مانند رشد موهای اضافی جلوگیری شود. البته از آنجایی که بسیاری از آزمایشگاه ها تستوسترون آزاد را اندازه نمی گیرند، با
اندازه گیری تستوسترون کل و SHBG می توان تستوسترون آزاد را محاسبه کرد. میزان طبیعی تستوسترون آزاد در یک زن ۴/۰ تا ۸/۰ نانوگرم در دسی لیتر است. در صورت پایین بودن میزان تسستوسترون آزاد، مکمل تجویز می شود. در حال حاضر بهترین راه موجود استفاده از فروارده های پوستی (ترانس درمال) است. ژل های تستوسترون معمولا با دوزی در حد یک دهم دوز مردانه یک نقطه شروع خوب است که معمولا روی پوست باسن یا پشت ساق استعمال می شود. برچسب های پوستی حاوی تستوسترون هم در بازار وجود دارند. البته باید توجه داشت که صرف تجویز مکمل تستوسترون همه مشکلات جنسی یک زن را حل نمی کند، و باید به سایر ابعاد این مساله که در این ۱۰ مورد به آنها اشاره کردیم، هم پرداخت
۸) میزان بالای SHBG
زنی که میزان «گلوبولین اتصالی هورمون جنسی» (SHBG) بالایی دارد ممکن است دچار کمبود میل جنسی شود؛ در این حالت میزان تستوسترون آزاد در دسترس در خون کاهش می یاید.
شمار زیادی از پژوهشگران جنسی استفاده از قرص های ضدبارداری خوراکی را به عنوان یک عامل شایع افزایش SHBG در نظر می گیرند. در این صورت استفاده از سایر روش های ضدبارداری غیرهورمونی ممکن است مشکل را حل کند.
۹) ترس از صمیمت
ناتوانی در رسیدن به حدی از صمیمیت که برای رابطه جنسی و حفظ این روابط ضروری است، یک دلیل بسیار شایع برای کاهش میل جنسی از جمله در زنان است.
۱۰) تصویر ذهنی نامناسب از بدن
زنانی که تصور ذهنی شان این است که بدن شان از چشم همسر شان یا خودشان غیرجذاب است، ممکن است به این علت دچار کاهش میل جنسی شوند. در مجموع برای حل این ۱۰ مشکل شایع، برخی از موارد را می توان با مطالعه و کسب اطلاعات، تامل در نفس و اندیشیدن به خود، و برقراری ارتباط با همسر حل کرد.در برخی از موارد دیگر هم نیاز به کمک تخصصی به وسیله پزشک، متخصص آزمایشگاهی و درمانگر جنسی وجود دارد.
منبع:
فراطب
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼