مراقبت از بخیه بعد از زایمان، چگونه؟
بخیه‌های جذبی معمولا واکنش پوستی می‌دهند و احتمال آوردن گوشت اضافه به‌ویژه در افراد مستعد بیشتر است.
بخش نهایی زایمان بخیه زدن است که بسیاری از خانم‌ها خیلی ساده از آن عبور می‌کنند. اما خانم‌ها باید بدانند که با مراقبت از بخیه‌ها و عفونت نکردن آن است که می‌توانند یک زایمان موفق را پشت سر بگذارند. به همین دلیل ما در گفتگو با دکتر نسرین زارع‌پور، متخصص زنان و زایمان، درباره انواع بخیه‌های زایمان و روش‌های مراقبت از آنها پرسیدیم.
دکتر زارع‌پور درباره انواع بخیه‌ها می‌گوید:« بخیه‌های زایمان دو نوع هستند. این بخیه‌ها یا جذبی هستند و یا غیر جذبی. در انواع غیر جذبی، بهترین نوع آن استفاده از نخ نایلون است که پس از جوش خوردن زخم، باید از زیر پوست کشیده شود که کشیدن آن هم سخت و دردناک نیست. علاوه بر آن بهترین نتیجه را از نظر زیبایی دارد و احتمال عفونت را کمتر می‌کند. نوع جذبی که بعضی به آن روش لیزری هم می‌گویند، به همان طریق دوخته می‌شود با این تفاوت که چون جذبی هستند، گره‌ها از زیر زده شده و هیچ نخی از روی پوست مشخص نیست.»
دکتر زارع‌پور معتقد است بخیه‌های جذبی معمولا واکنش پوستی می‌دهند و احتمال آوردن گوشت اضافه به‌ویژه در افراد مستعد بیشتر است و می‌گوید:« در بعضی افراد به‌طور ژنتیکی هنگام ترمیم زخم، گوشت اضافه فراوانی در محل بخیه‌ها بوجود می‌آید. در افراد مختلف میزان این گوشت اضافه متفاوت است و گاهی بسیار شدید است. به طوری که در این افراد بخیه‌های غیر‌جذبی کاربرد بهتری دارند. هر چند در افراد مستعد باز هم احتمال اسکار یا زخم پس از بخیه وجود دارد اما یا این نخ‌ها به مقدار کمتری گوشت اضافه ایجاد می‌کنند.»
به افرادی که مستعد اسکار یا زخم پس از بخیه هستند، «کلوئید‌‌ساز» گفته می‌شوند که در این افراد حتی با برداشتن مجدد این ناحیه باز هم امکان ایجاد اسکار وجود دارد. به همین دلیل دکتر زارع‌پور برای پیشگیری از اسکار و درمان عفونت‌های بخیه در این افراد پیشنهاد می‌کند:« خشک و تمیز نگه‌داشتن زخم بسیار مهم است بنابر‌این خانم‌ها به محض قرمزی، تورم و ترشح زخم باید به پزشک مراجعه کنند چون عفونت زخم به‌ویژه در سزارین بسیار مهم است و عوارض بیشتری دارد.
گاهی اوقات لیزر می‌تواند در درمان این نوع بیماری‌ها موثر باشد اما جراحی مجدد فایده‌ای ندارد. در مورد زایمان طبیعی تنها بخیه‌های جذبی استفاده شده و در صورتی که از نظر زیبایی مشکلی داشته باشند بعدا قابل ترمیم هستند. احتمال عفونت زخم در هر بخیه‌ای وجود دارد لذا رعایت مسائل بهداشتی و تغذیه صحیح، بسیار مهم هستند.»
در زایمان طبیعی معمولا بخیه‌های جذبی استفاده می‌کنند اما در زایمان‌های سزارین که از بخیه‌های غیر‌جذبی استفاده می‌شود، معمولا ۱۰ روز بعد بخیه‌ها را می‌کشند.
دکتر زارع‌پور درباره استفاده از گن‌ها و شکم‌بند‌های لاغری پس از ایمان توصیه می‌کند:« خانم‌هایی که عمل سزارین انجام داده‌اند، می‌توانند از شکم‌بند و یا گن‌های لاغری استفاده کنند به شرطی که روی جای بخیه نباشد چون باعث عفونت می‌شود. اما خانم‌هایی که زایمان طبیعی کرده‌اند، به هیچ عنوان نباید گن بپوشند چون هوا باید در جریان باشد تا بخیه‌ها زودتر جذب شوند و از طذف دیگر در محیط بسته احتمال ایجاد عفونت بسیار زیاد است.»
اگر خانم‌های که تازه زایمان کرده‌اند، قرمزی، تورم، ترشح و بوی بد در ناحیه بخیه مشاهده کردند، باید فورا به پزشک مراجعه کنند. باید بدانید که احتمال ایجاد عفونت در خانم‌های مبتلا به چاقی، خانم‌هایی که در زایمان‌اول‌شان سزارین کرده‌اند، مبتلا به دیابت هستند و یا زایمان دوقلویی داشته‌اند بیشتر است.
دکتر زارع‌پور درباره انواع بخیه‌ها می‌گوید:« بخیه‌های زایمان دو نوع هستند. این بخیه‌ها یا جذبی هستند و یا غیر جذبی. در انواع غیر جذبی، بهترین نوع آن استفاده از نخ نایلون است که پس از جوش خوردن زخم، باید از زیر پوست کشیده شود که کشیدن آن هم سخت و دردناک نیست. علاوه بر آن بهترین نتیجه را از نظر زیبایی دارد و احتمال عفونت را کمتر می‌کند. نوع جذبی که بعضی به آن روش لیزری هم می‌گویند، به همان طریق دوخته می‌شود با این تفاوت که چون جذبی هستند، گره‌ها از زیر زده شده و هیچ نخی از روی پوست مشخص نیست.»
دکتر زارع‌پور معتقد است بخیه‌های جذبی معمولا واکنش پوستی می‌دهند و احتمال آوردن گوشت اضافه به‌ویژه در افراد مستعد بیشتر است و می‌گوید:« در بعضی افراد به‌طور ژنتیکی هنگام ترمیم زخم، گوشت اضافه فراوانی در محل بخیه‌ها بوجود می‌آید. در افراد مختلف میزان این گوشت اضافه متفاوت است و گاهی بسیار شدید است. به طوری که در این افراد بخیه‌های غیر‌جذبی کاربرد بهتری دارند. هر چند در افراد مستعد باز هم احتمال اسکار یا زخم پس از بخیه وجود دارد اما یا این نخ‌ها به مقدار کمتری گوشت اضافه ایجاد می‌کنند.»
به افرادی که مستعد اسکار یا زخم پس از بخیه هستند، «کلوئید‌‌ساز» گفته می‌شوند که در این افراد حتی با برداشتن مجدد این ناحیه باز هم امکان ایجاد اسکار وجود دارد. به همین دلیل دکتر زارع‌پور برای پیشگیری از اسکار و درمان عفونت‌های بخیه در این افراد پیشنهاد می‌کند:« خشک و تمیز نگه‌داشتن زخم بسیار مهم است بنابر‌این خانم‌ها به محض قرمزی، تورم و ترشح زخم باید به پزشک مراجعه کنند چون عفونت زخم به‌ویژه در سزارین بسیار مهم است و عوارض بیشتری دارد.
گاهی اوقات لیزر می‌تواند در درمان این نوع بیماری‌ها موثر باشد اما جراحی مجدد فایده‌ای ندارد. در مورد زایمان طبیعی تنها بخیه‌های جذبی استفاده شده و در صورتی که از نظر زیبایی مشکلی داشته باشند بعدا قابل ترمیم هستند. احتمال عفونت زخم در هر بخیه‌ای وجود دارد لذا رعایت مسائل بهداشتی و تغذیه صحیح، بسیار مهم هستند.»
در زایمان طبیعی معمولا بخیه‌های جذبی استفاده می‌کنند اما در زایمان‌های سزارین که از بخیه‌های غیر‌جذبی استفاده می‌شود، معمولا ۱۰ روز بعد بخیه‌ها را می‌کشند.
دکتر زارع‌پور درباره استفاده از گن‌ها و شکم‌بند‌های لاغری پس از ایمان توصیه می‌کند:« خانم‌هایی که عمل سزارین انجام داده‌اند، می‌توانند از شکم‌بند و یا گن‌های لاغری استفاده کنند به شرطی که روی جای بخیه نباشد چون باعث عفونت می‌شود. اما خانم‌هایی که زایمان طبیعی کرده‌اند، به هیچ عنوان نباید گن بپوشند چون هوا باید در جریان باشد تا بخیه‌ها زودتر جذب شوند و از طذف دیگر در محیط بسته احتمال ایجاد عفونت بسیار زیاد است.»
اگر خانم‌های که تازه زایمان کرده‌اند، قرمزی، تورم، ترشح و بوی بد در ناحیه بخیه مشاهده کردند، باید فورا به پزشک مراجعه کنند. باید بدانید که احتمال ایجاد عفونت در خانم‌های مبتلا به چاقی، خانم‌هایی که در زایمان‌اول‌شان سزارین کرده‌اند، مبتلا به دیابت هستند و یا زایمان دوقلویی داشته‌اند بیشتر است.
منبع:
نی نی سایت
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼