جوش صورت زنان، قابل درمان است

چیزهای زیادی است که شاید در ارتباط با سال‌های نوجوانی و آن دوران چندان به آن اشاره نشده باشد. یکی از این چیزها که ممکن است در لیست موارد ‌نوستالژیک به آن توجه نشده باشد٬ بروز جوش‌ها روی صورت است. به نظر می‌رسد که بسیاری از ما زمانی لکه‌های مربوط به آنها را روی صورت خود می‌بینیم که با نخستین چین و چروک‌هایمان مواجه می‌شویم.
طی تحقیقی که در سال ۲۰۱۲ در نشریه سلامت زنان منتشر شد محققان دریافتند که تقریبا نیمی از زنان ۲۱ تا ۳۰ ساله، یک‌چهارم زن‌های ۳۱ تا ۴۰ ساله و ۱۲ درصد از زن‌های ۴۱ تا ۵۰ ساله با جوش درگیرند. مهم نیست که در چه سن و سالی هستیم٬ در هر حال باید این نکته را بدانیم که جوش‌ها و کورک‌ها اغلب به یک روش شکل می‌گیرند: منافذ پوستی که حاوی غده‌های چربی هستند مسدود شده و همین منجر به شکل‌گیری کثیفی٬ باکتری، انباشت سلول‌ها و شکل‌گیری مجرای جوش می‌شود.

چرا چنین اتفاقی می‌افتد؟
برای اکثر زنان٬ تغییرات هورمونی در نزدیکی عادت ماهیانه و یا در دوران تغییرات مربوط به یائسگی٬ عامل اصلی بروز جوش محسوب می‌شود. اما عدم تعادل غذایی و استرس هم می‌تواند یکی از دلایل مهم بروز آن باشد. جوش در افراد بزرگسال در قالب نشانه‌ای است که ممکن است عامل دیگری به طور مستقیم باعث بروز آن نشود.

مصرف کمتر کربوهیدرات‌های تصفیه شده
به نظر می‌رسد که خوردن شکلات و هله-هوله‌ی زیاد به خودی خود باعث بروز جوش نمی‌شود٬ اما مسلما نداشتن یک رژیم غذایی متعادل و مناسب و خوردن کربوهیدرات زیاد می‌تواند منجر به بروز جوش یا مشکلاتی شبیه آن شود. در تحقیقی که در سال ۲۰۰۷ صورت گرفت٬ محققان استرالیایی دریافتند افرادی که رژیم غذایی‌شان دارای شاخص قند خون (GI) پائین است (یعنی رژیم غذایی که کربوهیدرات تصفیه شده آن بسیار کم است، مانند همان کربوهیدراتی که در نان سفید وجود دارد) در مقایسه با گروه تحت کنترلی که غذاهایی با شاخص قند خون بالا مصرف کرده بودند٬ میزان بروز زخم و جراحت ناشی از جوش در آنها تا ۲۲ درصد کمتر است. در واقع محققان این فرضیه را مد نظر قرار می‌دهند که بالا رفتن میزان انسولین ناشی از مصرف کربوهیدرات می‌تواند مسبب انتشار هورمون‌هایی در بدن شود که باعث تحریک فولیکول‌ها و افزایش تولید چربی در پوست خواهد بود.

خوردن لبنیات کمتر
در سال ۲۰۰۶ طی تحقیقاتی که در دانشگاه هاروارد صورت گرفت مشخص شد خطر بروز جوش در دخترانی که دو لیوان شیر یا بیشتر در روز می‌خورند نسبت به دخترانی که کمتر از یک لیوان در هفته می‌خورند حدود ۲۰ درصد بیشتر است. تحقیقات منتشرشده در سال ۲۰۰۸ هم نشان می دهد شیر، خصوصا شیر بدون چربی که میزان قند آن از شیرهای کامل بیشتر است هم می تواند عامل اصلی بروز جوش باشد. (فرضیه دیگر در این زمینه می گوید که هورمون های موجود در محصولات لبنی هم این میان نقش مهمی ایفا می کنند.) اگر اغلب عادت دارید که شیر بدون چربی بخورید٬ سعی کنید به جای آن از شیر با ۱ درصد چربی یا شیر بادام غیرلبنی استفاده کنید.

پرتودرمانی با نور آبی
این پرتوهای بسیار قوی قادرند که به درون غدد لنفاوی یا فولیکول‌ها نفوذ کرده تا بتوانند باکتری‌هایی را که مسبب بروز جوش هستند از بین ببرند. در موارد بسیار حاد٬ روش درمانی فوتودینامیک باعث افزوده شدن یک محلول موضعی به نام لِوولان به پرتوهای آبی می‌شود. به خاطر داشته باشید که این روش‌های درمانی می‌توانند منجر به بروز قرمزی موقت پوستی شوند.

داروی مشابه٬ استفاده‌ متفاوت
یکی از داروهایی که مدت‌ها برای فشار خون بالا استفاده می‌شده یعنی آلداکتون٬ در حال حاضر برای درمان جوش‌های هورمونی هم استفاده می‌شود. این دارو (در واقع یک ورق خوراکی از آن) باعث مسدود شدن یا بسته شدن گیرنده‌های آندروژن‌های هورمونی می‌شود که در کم شدن ازدیاد تستسرون که می‌تواند باعث افزایش جوش‌ها شود بسیار تأثیرگذار است.