هورمون استروژن در بارداری، تاثیرات آن بر جنین

در سال ۲۰۱۵ میلادی تیمی از دانشمندان دانشگاه کمبریج و موسسه سرم دولت در دانمارک سطح ۴ هورمون استروئیدی قبل از تولد از جمله دو هورمون معروف به آندروژن‌ها را در مایعات آمنیوتیک موجود در رحم اندازه گیری و کشف کردند که در جنین‌های نر سطح این هورمون‌ها بالاتر بوده و در نتیجه بیماران اوتیسم نیز در جنین‌های نر بیشتر است. این آندروژن‌ها به طور متوسط در مردان بیشتر از زنان تولید می‌شوند، بنابراین ممکن است توضیح دهد که چرا اوتیسم بیشتر در پسران رخ می‌دهد. آندروژن‌ها همچنین به قسمت‌های مردانگی مغز معروف هستند که می‌توانند بر تعداد اتصالات بین سلول‌های مغزی اثر بگذارند.
همان دانشمندان که در تحقیقات گذشته خود نمونه‌های آمنیوتیک را در بیش از ۱۰۰ هزار نفر در دوران بارداری جمع آوری کرده بودند، از مایع آمنیوتیک ۹۸ فرد از همان گروه نمونه برادری کردند، اما این بار به دنبال مجموعه دیگری از هورمون‌های استروئیدی جنسی قبل از تولد به نام استروژن‌ها بودند. این یک مرحله مهم بعدی است، زیرا برخی از هورمون‌هایی که قبلاً مورد مطالعه قرار گرفته‌اند به طور مستقیم به استروژن‌ها تبدیل می‌شوند.
هر ۴ هورمون استروژن به طور متوسط در ۹۸ جنین مبتلا به اوتیسم در مقایسه با ۱۷۷ جنینی که این بیماری را نداشتند، به طور قابل توجهی افزایش یافته است. حتی سطح بالای استروژن‌های قبل از تولد نسبت به سطوح بالای آندروژن‌های قبل از تولد (مانند تستسترون) احتمال ابتلا به اوتیسم را افزایش می‌دهد.
برخلاف تصور رایج که استروژن‌ها با زنان سازگار می‌شوند، باید در نظر داشت که استروژن‌های قبل از تولد در رشد مغز و همچنین قسمت‌های مردانگی مغز در بسیاری از پستانداران اثر می‌گذارد.
پروفسور سیمون بارون کوهن، مدیر مرکز تحقیقات اوتیسم در دانشگاه کمبریج که هدایت این مطالعه را بر عهده دارد و اولین بار نظریه استروئید جنسی در دوران بارداری در مورد اوتیسم را مطرح کرد، گفت: این یافته جدید از این نظریه که هورمون‌های استروئیدی جنسی قبل از تولد افزایش می‌یابد، حمایت می‌کند و یکی از دلایل احتمال ابتلا به بیماری اوتیسم است. ژنتیک به طور قطع یکی دیگر از علل به وجود آمدن این بیماری است و احتمالا این هورمون‌ها به همراه عوامل ژنتیکی در رشد مغز جنین متقابلا تاثیر می‌گذارد.
یکی از دانشجویان دکترای دانشگاه کمبریج که در این مطالعه فعالیت داشت نیز بیان کرد: این هورمون‌های بالا می‌تواند از مادر، نوزاد یا جفت حاصل شود. قدم بعدی ما باید مطالعه همه این منابع ممکن و چگونگی تعامل آنها در دوران بارداری باشد.
عضوی از تیم تحقیقات این دانشگاه هم اظهار داشت: این یافته هیجان انگیز است، زیرا نقش استروژن‌ها در اوتیسم به سختی مورد مطالعه قرار گرفته است و امیدواریم که بتوانیم در آزمایش‌های بیشتر درباره نحوه کمک به آن‌ها در رشد مغز جنین بیشتر بدانیم. هنوز باید ببینیم که آیا همین نتیجه در مورد زنان مبتلا به اوتیسم نیز صادق است یا خیر.
این تیم هشدار داد که این یافته‌ها نمی‌تواند و نباید برای غربالگری بیماری اوتیسم استفاده شود. مدیر مرکز تحقیقات اوتیسم در دانشگاه کمبریج افزود: ما علاقه‌مندیم که در این تحقیق اوتیسم را درک کنیم و بشناسیم، نه اینکه از بروز آن جلوگیری کنیم.
بر اساس گزارش ساینس دیلی، این تحقیق توسط موسسه تحقیقاتی اوتیسم و شورای تحقیقات پزشکی انجام شد. این یافته‌ها در مجله روان‌پزشکی مولکولی منتشر شده است.