مشکلات زناشویی در بارداری، نه راه پس دارم نه پییش
با همسرم اختلاف شدیدی پیدا کردیم. بعد از ۱۵ سال باردار شده ام و احتمال جداییمان زیاد است. اکنون از بارداری پشیمانم ۱۵ سال قبل بچه ام را سقط کردم.
سوال مخاطب نینیبان: هفته 32 بارداری هستم با همسرم اختلاف شدیدی پیدا کردیم. بعد از ۱۵ سال باردار شده ام و احتمال جداییمان زیاد است. اکنون از بارداری پشیمانم ۱۵ سال قبل بچه ام را سقط کردم. نمی دانم چکار کنم؟ از لحاظ روحی و جسمی بسیار شکننده شدم
لیلا بهنام، روانشناس:
متاسفانه بسیاری از زوجین که در روابط خود دچار مشکل هستن، بچه دار شدن را بعنوان کلید اصلاح روابط میان فردی خود می پندارند. احتمالا حتی قبل از بارداری روابط شما و همسرتان دجار مشکل بوده است و این مسائل بصورت ناگهانی ایجاد نشده که تا مرز طلاق و جدایی پیش رفته است.
قابل درک است که درحال حاضر تحت فشار و استرس از هر جهت قرار دارید. فضای بارداری به خودی خود با اضطراب و دلهره برای مادر همراه هست و شرایط نامساعد محیطی این حالت را تشدید می کند. تصمصم بر جدایی یک تصمیم فردی است که چه از نظر قضایی و چه از نظر عاطفی باید به بعد از دوره بارداری شما موکول شود. پس این را بدانید که حداقل تا زمان تولد بچه قرار نیست اتفاق خاصی رخ دهد.
حتما تحت نظر یک روان شناس قرار بگیرید تا از توصیه و راهنمایی ایشان در ادامه بارداری برای حفظ آرامش و سلامت روان بهره ببرید و در صورت امکان همسرتان را قانع کنید در جلسات مشاوره روانشناس و درمانگر حضور یابند.
اگر هیچ یک از این اقدامات را که البته بسیار لازم و ضروری و کمک کننده است، انجام ندادید، حداقل می توانید از قدرت فکر و کنترل دنیای روانی خود برای بهبود شرایط بهره ببرید. به این بیندیشید که شما در حال حاضر در ابتدای مسیر اصلیترین و مهمترین نقش و وظیفه در زندگی خود، یعنی مادری قرار دارید. بنابراین نقش و وظیفه مادری نسبت به هر مساله دیگری که در زندگی با آن روبرو هستید ارجعیت دارد، زیرا تمام مسولیت این بچه و سلامت جسم و روان آن بر عهده شماست. تمام افکار و انرژی منفی که تاکنون ذخیره کردید را از خود دور کنید تا بتوانید یک بارداری طبیعی و آرام را سپری کنید و از لحظات آن لذت ببرید. هر مساله ای مربوط به ادامه یا ختم زندگی زناشویی شما و همسرتان باید بعد از تولد نوزاد پیگیری شود.
لیلا بهنام، روانشناس:
متاسفانه بسیاری از زوجین که در روابط خود دچار مشکل هستن، بچه دار شدن را بعنوان کلید اصلاح روابط میان فردی خود می پندارند. احتمالا حتی قبل از بارداری روابط شما و همسرتان دجار مشکل بوده است و این مسائل بصورت ناگهانی ایجاد نشده که تا مرز طلاق و جدایی پیش رفته است.
قابل درک است که درحال حاضر تحت فشار و استرس از هر جهت قرار دارید. فضای بارداری به خودی خود با اضطراب و دلهره برای مادر همراه هست و شرایط نامساعد محیطی این حالت را تشدید می کند. تصمصم بر جدایی یک تصمیم فردی است که چه از نظر قضایی و چه از نظر عاطفی باید به بعد از دوره بارداری شما موکول شود. پس این را بدانید که حداقل تا زمان تولد بچه قرار نیست اتفاق خاصی رخ دهد.
حتما تحت نظر یک روان شناس قرار بگیرید تا از توصیه و راهنمایی ایشان در ادامه بارداری برای حفظ آرامش و سلامت روان بهره ببرید و در صورت امکان همسرتان را قانع کنید در جلسات مشاوره روانشناس و درمانگر حضور یابند.
اگر هیچ یک از این اقدامات را که البته بسیار لازم و ضروری و کمک کننده است، انجام ندادید، حداقل می توانید از قدرت فکر و کنترل دنیای روانی خود برای بهبود شرایط بهره ببرید. به این بیندیشید که شما در حال حاضر در ابتدای مسیر اصلیترین و مهمترین نقش و وظیفه در زندگی خود، یعنی مادری قرار دارید. بنابراین نقش و وظیفه مادری نسبت به هر مساله دیگری که در زندگی با آن روبرو هستید ارجعیت دارد، زیرا تمام مسولیت این بچه و سلامت جسم و روان آن بر عهده شماست. تمام افکار و انرژی منفی که تاکنون ذخیره کردید را از خود دور کنید تا بتوانید یک بارداری طبیعی و آرام را سپری کنید و از لحظات آن لذت ببرید. هر مساله ای مربوط به ادامه یا ختم زندگی زناشویی شما و همسرتان باید بعد از تولد نوزاد پیگیری شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼