بیماری مقاربتی در زنان، تریکوموناسیس چیست؟
تریکوموناسیس یک بیماری مقاربتی (STD) ناشی از یک ارگانیسم کوچک به نام تریکوموناس واژینالیس است.
تریکوموناسیس یک بیماری مقاربتی (STD) ناشی از یک ارگانیسم کوچک به نام تریکوموناس واژینالیس است. زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند، اگر چه مردان نیز می توانند مبتلا شده و آن را از طریق تماس جنسی انتقال دهد.
تریکوموناسیس چقدر شایع است؟
تریکوموناسیس شایع ترین بیماری مقاربتی قابل درمان در زنان جوان فعال از نظر جنسی است. حدوداً ۷.۴ میلیون مورد جدید در هر سال در زنان و مردان رخ می دهد.
تریکوموناسیس شایع ترین بیماری مقاربتی قابل درمان در زنان جوان فعال از نظر جنسی است. حدوداً ۷.۴ میلیون مورد جدید در هر سال در زنان و مردان رخ می دهد.
از کجا بدانم آیا به تریکوموناسیس مبتلا هستم؟
مردان اغلب علائم تریکومونا را ندارد و معمولا نمی دانند که آلوده هستند تا زمانی که شرکای جنسی آنها به درمان نیاز پیدا کند. اما زمانی که علائم ظاهر می شوند، عبارتند از:
التهاب و سوزش داخل آلت تناسلی مرد
ترشحات خفیف
سوزش خفیف پس از ادرار کردن و یا انزال
بسیاری از زنان علائم و نشانه های عفونت را دارند . این نشانه ها در زنان عبارتند از:
ترشحات واژن زرد مایل به سبز، کف مانند با بوی قوی
ادرار کردن دردناک
خارش مهبل و سوزش
ناراحتی در طول مقاربت
درد در قسمت پایین شکم (به ندرت)
علائم معمولا در طی ۵ تا ۲۸ روز پس از قرار گرفتن در معرض عفونت، در زنان ظاهر می شود.
مردان اغلب علائم تریکومونا را ندارد و معمولا نمی دانند که آلوده هستند تا زمانی که شرکای جنسی آنها به درمان نیاز پیدا کند. اما زمانی که علائم ظاهر می شوند، عبارتند از:
التهاب و سوزش داخل آلت تناسلی مرد
ترشحات خفیف
سوزش خفیف پس از ادرار کردن و یا انزال
بسیاری از زنان علائم و نشانه های عفونت را دارند . این نشانه ها در زنان عبارتند از:
ترشحات واژن زرد مایل به سبز، کف مانند با بوی قوی
ادرار کردن دردناک
خارش مهبل و سوزش
ناراحتی در طول مقاربت
درد در قسمت پایین شکم (به ندرت)
علائم معمولا در طی ۵ تا ۲۸ روز پس از قرار گرفتن در معرض عفونت، در زنان ظاهر می شود.
تریکوموناسیس چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص تریکومونا، یک دکتر باید معاینه فیزیکی و تست آزمایشگاهی انجام دهد. تست های آزمایشگاهی بر روی یک نمونه از مایع واژن، مایع مجرای ادرار در جستجوی انگل های بیماری زا انجام می شود. تشخیص انگل در مردان سخت تر از زنان است.
برای تشخیص تریکومونا، یک دکتر باید معاینه فیزیکی و تست آزمایشگاهی انجام دهد. تست های آزمایشگاهی بر روی یک نمونه از مایع واژن، مایع مجرای ادرار در جستجوی انگل های بیماری زا انجام می شود. تشخیص انگل در مردان سخت تر از زنان است.
تریکوموناسیس چگونه درمان می شود؟
معمولا آنتی بیوتیک خوراکی به نام مترونیدازول (Flagyl) را برای درمان تریکومونا تجویز می کنند. این تنها دارویی است که باید برای درمان تریکومونا در زمانی که احتمال بارداری وجود دارد، استفاده می شود.
شریک جنسی شما نیز باید هم زمان درمان شود تا از عفونت مجدد و گسترش بیشتر این بیماری جلوگیری شود. علاوه بر این، افرادی که برای تریکومونا تحت درمان هستند، نباید رابطه جنسی داشته باشند تا زمانی که آنها و شرکای جنسی کاملاً درمان شوند و هیچ نشانه ای نداشته باشند. مهم است که همه آنتی بیوتیک ها مصرف شود، حتی اگر شما احساس کنید بهتر شده اید. شما باید سه ماه پس از رفع عفونت دوباره آزمایش بدهید، حتی اگر شریک جنسی شما نیز تحت درمان قرار گرفته باشد.
معمولا آنتی بیوتیک خوراکی به نام مترونیدازول (Flagyl) را برای درمان تریکومونا تجویز می کنند. این تنها دارویی است که باید برای درمان تریکومونا در زمانی که احتمال بارداری وجود دارد، استفاده می شود.
شریک جنسی شما نیز باید هم زمان درمان شود تا از عفونت مجدد و گسترش بیشتر این بیماری جلوگیری شود. علاوه بر این، افرادی که برای تریکومونا تحت درمان هستند، نباید رابطه جنسی داشته باشند تا زمانی که آنها و شرکای جنسی کاملاً درمان شوند و هیچ نشانه ای نداشته باشند. مهم است که همه آنتی بیوتیک ها مصرف شود، حتی اگر شما احساس کنید بهتر شده اید. شما باید سه ماه پس از رفع عفونت دوباره آزمایش بدهید، حتی اگر شریک جنسی شما نیز تحت درمان قرار گرفته باشد.
چه اتفاقی می افتد اگر تریکوموناسیس درمان نشود؟
تریکومونا در زنان باردار ممکن است موجب پارگی زودرس غشاء محافظ کودک، و زایمان زودرس شود. التهاب دستگاه تناسلی ناشی از تریکومونا نیز ممکن است خطر ابتلای زن را به عفونت HIV افزایش دهد اگر او در معرض HIV قرار گیرد. تریکومونا در یک زن آلوده به اچ آی وی می تواند شانس انتقال عفونت HIV به شریک جنسی را افزایش دهد.
تریکومونا در زنان باردار ممکن است موجب پارگی زودرس غشاء محافظ کودک، و زایمان زودرس شود. التهاب دستگاه تناسلی ناشی از تریکومونا نیز ممکن است خطر ابتلای زن را به عفونت HIV افزایش دهد اگر او در معرض HIV قرار گیرد. تریکومونا در یک زن آلوده به اچ آی وی می تواند شانس انتقال عفونت HIV به شریک جنسی را افزایش دهد.
چگونه می توانم از عفونت تریکوموناسیس جلوگیری کنم؟
برای کاهش خطر ابتلا به عفونت تریکومونا موارد زیر رعایت شود:
استفاده از کاندوم در هر زمانی که رابطه جنسی داشته باشید.
محدود کردن تعداد شرکای جنسی.
تمرین ریاضت و پرهیز جنسی، و یا محدود کردن رابطه ی جنسی به یک شریک سالم.
اگر شما فکر می کنید آلوده هستید، از تماس جنسی جلوگیری کنید و دکتر مراجعه شود.
هر گونه علائم تناسلی مانند ترشحات یا سوزش در هنگام ادرار کردن و یا درد غیر معمول و یا بثورات باید علامتی باشد برای جلوگیری از داشتن رابطه جنسی و بلافاصله با یک دکتر مشورت کنید. اگر به شما گفته شد به تریکومونا یا هر STD دیگر مبتلا هستید و درمان را آغاز نموده اید، باید به شریک جنسی اخیر خود اطلاع دهید تا به دکتر مراجعه کند و درمان شود.
برای کاهش خطر ابتلا به عفونت تریکومونا موارد زیر رعایت شود:
استفاده از کاندوم در هر زمانی که رابطه جنسی داشته باشید.
محدود کردن تعداد شرکای جنسی.
تمرین ریاضت و پرهیز جنسی، و یا محدود کردن رابطه ی جنسی به یک شریک سالم.
اگر شما فکر می کنید آلوده هستید، از تماس جنسی جلوگیری کنید و دکتر مراجعه شود.
هر گونه علائم تناسلی مانند ترشحات یا سوزش در هنگام ادرار کردن و یا درد غیر معمول و یا بثورات باید علامتی باشد برای جلوگیری از داشتن رابطه جنسی و بلافاصله با یک دکتر مشورت کنید. اگر به شما گفته شد به تریکومونا یا هر STD دیگر مبتلا هستید و درمان را آغاز نموده اید، باید به شریک جنسی اخیر خود اطلاع دهید تا به دکتر مراجعه کند و درمان شود.
منبع:
نسخه
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼