۱۷۲۲۶۴
۳۶۵۹
۳۶۵۹

علائم پرولاپس رحم، حتما بخوانید

پرولاپس رحم هنگامی اتفاق می‎‏افتد که رحم زنان دچار افتادگی به سمت یا درون واژن می‎شود.

پرولاپس رحم هنگامی اتفاق می‎‏افتد که رحم زنان دچار افتادگی به سمت یا درون واژن می‎شود. این اتفاق زمانی بروز می‌کند که عضلات و غضروف‎های کف لگن ضعیف می‎شوند و دیگر قادر به حمایت رحم نیستند.
در برخی موارد امکان خارج شدن رحم از دهانۀ واژن وجود دارد.
در برخی موارد امکان بروز عوارضی شامل زخم شدن و در معرض مشاهده قرار گرفتن و پرولاپس دیگر ارگان‎های لگن مثل مثانه یا راست روده نیز مطرح است.
پرولاپس رحم در میان زنان ۵۵ سال به بالا یکی از شایع‎ترین دلایل انجام عمل هیسترکتومی است.

مراحل پرولاپس رحم
پرولاپس رحم را می‎توان به دو صورت ناکامل یا کامل دسته‎بندی کرد:
- پرولاپس رحم ناکامل: رحم تا حدودی در داخل واژن جابجا می‌شود اما از آن بیرون نمی‎زند.
- پرولاپس رحم کامل: بخشی از رحم از دهانۀ واژن بیرون می‎زند.
این اختلال بر مبنای شدت خود و بر اساس میزان بروز حالت افتادگی رحم نیز درجه‎بندی می‎شود:
- گرید یکم: افتادگی به واژن بالایی
- گرید دوم: افتادن روی اینتروایتوس
- گرید سوم: گردن رحم
- گرید چهارم: گردن رحم و رحم هر دو به خارج اینتروایتوس فرود می‎آیند
موارد شدیدتر نیاز به جراحی دارند. در مراحل اولیه ورزش می‎تواند کمک کننده باشد.

علایم پرولاپس رحم
علایم به میزان زیادی به میزان شدت پرولاپس بستگی دارد. علایم متعارف در این مورد شامل موارد زیر است:
- سنگینی یا کشیده شدن لگن
- خونریزی واژینال یا افزایش ترشحات واژن
- بروز دشواری در مقاربت جنسی
- نشت ادرار، حبس ادرار یا عفونت‌های مثانه
- دشواری در حرکات روده مثل یبوست
- درد در ناحیۀ کمر
- بیرون زدگی رحم از میان ورودی واژن
- احساس نشستن روی یک توپ یا چیزی که در حال بیرون افتادن از واژن است
- ضعف بافت واژن
در موارد خفیف ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته باشد. علایمی که هر از گاه بروز می‎کنند اغلب در زمان‎های نزدیک به انتهای روز تشدید می‎شوند.

علل پرولاپس رحم
عضلات کف لگن به دلایل مختلفی ممکن است تضعیف شوند:
- بارداری
- عوامل مرتبط به وضع حمل، شامل تروما، وضع حمل بچه دارای جثه بزرگ، یا زایمان واژینال
- بالا رفتن سن، به ویژه پس از یائسگی، که در آن سطح استروژن در گردش افت می‎کند
- بلند کردن اشیاء سنگین به طور مکرر
- زور زدن در هنگام دفع مدفوع
- سرفۀ مزمن
- داشتن تاریخچۀ جراحی لگن
- عوامل ژنتیکی منجر به تضعیف بافت متصل یا همبند

تشخیص پرولاپس رحم
پزشک در مورد علایم سؤال کرده و یک معاینۀ بالینی انجام می‎دهد. در هنگام بررسی وضعیت لگن، پزشک ارزیابی مربوط به جابجایی ارگان و تون واژینال را انجام می‎دهد. استفاده از اولتراسوند یا MRI می‎تواند در ارزیابی شدت پرولاپس کمک کننده باشد.

مداوای پرولاپس رحم
درمان پرولاپس رحم به مرحله و شدت پرولاپس بستگی دارد. برخی راهکارها می‎توانند ریسک توسعۀ پرولاپس رحم را کاهش دهند و از تشدید این وضعیت پیشگیری کنند. این راهکارها عبارتند از:
- انجام تمرینات کیگل به شکل منظم و درست
- پیشگیری از یبوست و درمان آن در صورت وجود
- اجتناب از بلند کردن اشیاء سنگین
- استفاده از مکانیک صحیح بدنی در هنگام بلند کردن اشیاء در صورت نیاز به انجام این کار
- مدیریت سرفه مزمن
- نگهداری وزن در محدودۀ سالم از طریق رژیم غذایی و ورزش
- استفاده از درمان جایگزینی استروژن در طول یائسگی
اگر پرولاپس نشانه‎هایی از تشدید داشته باشد، ممکن است استفاده از انواع دیگر درمان در دستور کار قرار گیرد.

درمان پرولاپس رحم
پرولاپس رحم تا گرید سوم آن ممکن است خود به خود رفع شود. موارد شدیدتر نیاز به درمان پزشکی دارند. گزینه‌های درمانی در این مورد شامل موارد زیر است:
پساری واژینال: پساری واژینال دستگاهی است که رحم را حمایت کرده و آن را سر جایش نگه می‎دارد. این موضوع مهم است که فرد دستورات مربوط به مراقبت، برداشتن و جاگذاری پساری را به دقت دنبال کند. در موارد پرولاپس شدید، پساری می‎تواند سبب ایجاد تحریک، خونریزی ادامه‏دار و مشکلات جنسی شود. زنان باید در مورد مناسب بودن این روش برای خود با پزشک مشورت کنند.
جراحی: ترمیم جراحی برای پرولاپس رحم را می‎تواند از طریق واژن یا شکم انجام داد. این روش شامل پیوند پوست یا استفاده از بافت اهدایی یا دیگر مواد برای تعلیق رحمی است. ممکن است انجام هیسترکتومی توصیه شود.
اگر زنان قصد بارداری در آینده را داشته باشند ممکن است انجام جراحی توصیه نشود، تا زنان در معرض ریسک‎های ناشی از جراحی قرار نگیرند.

ورزش
موارد خفیف پرولاپس رحم را می‎توان با استفاده از ورزش‌های کیگل، مدیریت وزن و اجتناب از بلند کردن وزنه‎های سنگین درمان کرد.
چگونگی انجام ورزش‎های کیگل برای موفقیت این درمان حیاتی است. این ورزش‎ها را می‎توان در هر مکان و زمانی انجام داد و آنها می‎توانند به تقویت عضلات کف لگن کمک کنند.
پزشک معالج یا فیزیوتراپیست می‎تواند زنان را در مورد چگونگی انجام صحیح ورزش‌های کیگل راهنمایی کرده و آموزش دهد.
برخی از اوقات تکنیکی به نام بیوفیدبک (زیست‎بازخورد) ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. در طول درمان بیوفیدبک، یک دستگاه کل انقباضات عضلانی، قدرت کف لگن و زمان‌بندی انجام کیگل را مورد پایش قرار می‎دهد. این کار به استحکام تکنیک‎های ورزشی منجر می‎شود.

برای انجام کیگل به شکل کامل:
- عضلات کف لگن را سفت کنید، به طوری که انگار سعی دارید تا مانع از ادرار کردن شوید و این وضعیت را به مدت ۵ ثانیه ادامه دهید
- پنج ثانیه وقفه ایجاد کنید و سپس حرکت مزبور را مجدداً انجام دهید. این ورزش باید ۱۰ بار در روز انجام شود.
هدف نهایی این است که زنان بتوانند در هر بار انجام ورزش کیگل انقباض عضلانی خود را تا ۱۰ ثانیه حفظ کند.
در صورت وجـود هر گونه سؤال در مورد ارزیابی و درمان علایم پرولاپس رحم زنان باید با پزشک خود مشورت کنند. پزشک می‎تواند بهترین گزینۀ درمانی را برای بیمار خود یافته و به او توصیه کند.
منبع: مهرین

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

  • اخبار داغ
  • جدیدترین
  • پربیننده ترین
  • گوناگون
  • مطالب مرتبط

برای ارسال نظر کلیک کنید

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.