بیماری پاژه پستانی، آنچه باید بدانید

بیماری پاژه پستان فرم نادری از سرطان سینه می باشد. بیماری پاژه پستان در نوک سینه آغاز می شود و به سمت دایره تیره اطراف نوک پستان پیش می رود. بیماری پاژه پستان در اغلب خانم های بالای ۵۰ سال رخ می دهد. اغلب خانم های مبتلا به بیماری پاژه پستان به سرطان مجرای پستان دچارند. تنها در موارد نادر بیماری پاژه پستان تنها نوک سینه را درگیر می کند. بیماری پاژه پستان به بیماری پاژه استخوان ارتباطی ندارد.

بیماری پاژه پستان، نوک سینه ها را تحت تاثیر قرار می دهد و معمولا نواحی تیره اطراف نوک سینه ها را نیز درگیر می کند. معمولا علائم بیماری پاژه پستان با درماتیت و یا سایر شرایط غیر سرطانی اشتباه گرفته می شود. علائم احتمالی بیماری پاژه پستان عبارت است از:
-پوسته پوسته شدن نوک سینه
-بافتی شبیه اگزما در نوک سینه ها و بافت اطراف نوک پستان
-خارش
-قرمزی
-احساس سوزش
-ترشحات خونی رنگ از نوک سینه ها
-نوک سینه مسطح و یا معکوس شده
-وجود توده در پستان
-ضخیم شدن پوست پستان
علائم بیماری پاژه سینه معمولا تنها در یک سینه مشخص می شود. بیماری پاژه پستان در نوک سینه آغاز می شود و ممکن است به نواحی تیره و سایر بخش های پستان نیز انتشار یابد. به طور معمول خانم ها چند ماه پس از تشخیص بیماری پاژه پستانی علائم را تجربه می کنند.
-مراقب هر گونه تغییرات پوستی در پستان ها باشید. اگر شما در سینه های خود احساس برآمدگی کردید، یا اگر احساس خارش و یا تحریک پوستی داشتید که بیش از ۱ ماه ادامه داشت، در آن صورت باید با پزشک ملاقات کنید.
-اگر شما به دلیل آسیب پوستی در پستان تحت درمان هستید و با درمان مشکل برطرف نشده است، حتما برای پیگیری بیشتر به پزشک مراجعه کنید. برای ارزیابی نواحی تحت تاثیر باید بیوپسی انجام دهید. با استفاده از بیوپسی نمونه بافتی کوچکی برداشته و زیر میکروسکوپ آنالیز می شود.

علت بیماری پاژه پستان
علت ایجاد بیماری پاژه پستان مشخص نیست. تئوری که در این مورد پذیرفته شده است، آن است که بیماری پاژه پستان ناشی از سرطان مجرای پستان می باشد. سلول های سرطان حاصل از تومور از طریق مجرای شیر به نوک سینه ها و بافت اطراف وارد می شود. تئوری دیگر این است که بیماری می تواند از جمله بیماری های نوک سینه باشد و به طور مستقل در نوک پستان ایجاد شود.

فاکتورهای خطر در ایجاد بیماری پاژه پستان:
فاکتورهای خطر که می تواند احتمال ایجاد بیماری پاژه پستان را تحت تاثیر قرار دهد، همان فاکتورهایی است که ریسک ایجاد سرطان پستان را در پی دارد. برخی فاکتورها که شما را بیشتر مستعد ابتلا به سرطان پستان می کند عبارت است از:
-سن سرطان سینه: شانس ایجاد سرطان پستان متناسب با افزایش سن افزایش می یابد.
-سابقه شخصی در ابتلا به سرطان پستان: اگر شما در یکی از سینه های خود به سرطان دچار شوید ریسک ایجاد سرطان در سینه دیگر نیز افزایش خواهد یافت.
-سابقه شخصی در ناهنجاری های سرطانی: اگر شما به کارسینومای لوبولار در جا و یا هایپرپلازی آتاپیکال دچار باشید، ریسک ایجاد سرطان پستان در شما بیشتر خواهد بود. برخی شرایط خوش خیم پستانی نیز با افزایش ریسک سرطان ارتباط دارد.
-سابقه خانوادگی: اگر خواهر، مادر یا دختر شما به سرطان سینه یا تخمدان یا هر دوی آن دچار باشد، یا حتی اگر پدر یا برادر خانواده به سرطان پستان دچار باشد، در آن صورت شانس ایجاد سرطان پستان در شما بیشتر خواهد بود.
-جهش های موروثی که ریسک ایجاد سرطان پستان را افزایش می دهد: نقص در یکی از ژن ها مخصوصا BRCA۱ و BRCA۲ شما را بیشتر در خطر ابتلا به سرطان پستان همچنین سرطان تخمدان قرار می دهد.
-بافت پستانی متراکم: خانم هایی با بافت پستانی متراکم بیشتر در خطر ابتلا به سرطان پستان قرار خواهند داشت.
-قرار گرفتن در معرض تابش: اگر شما در ناحیه قفسه سینه درمان های تابشی دریافت کنید، بیشتر در خطر ابتلا به سرطان سینه در آینده قرار خواهید داشت.
-افزایش وزن: افزایش بیش از حد وزن مخصوصا بعد از دوران یائسگی می تواند ریسک ایجاد سرطان سینه را در شما افزایش دهد.
-هورمون درمانی: مصرف استروژن بعد از یائسگی ریسک ایجاد سرطان سینه را در برخی خانم ها افزایش می دهد.
-نژاد: خانم های سفید پوست بیشتر در خطر ابتلا به سرطان پستان هستند، اما خانم های سیاه پوست بیشتر در اثر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می دهند.
-الکل: مصرف بیش از حد الکل ریسک ایجاد سرطان پستان را افزایش می دهد.
داشتن یک یا چند فاکتور خطر الزاما به معنی ابتلا به سرطان پستان نخواهد بود. اغلب خانم های مبتلا به سرطان پستان فاکتور خطر شناخته شده ای ندارند.

تست هایی که به منظور ارزیابی بیماری پاژه پستان انجام می شود، عبارت است از:
-معاینه بالینی و فیزیکی پستان: در طول این معاینه پزشک به لحاظ فیزیکی نواحی غیر معمول را در هر دو پستان بازبینی می کند.
-ماموگرافی: با استفاده از این تست مشخص می شود، آیا تغییرات نوک سینه و بافت تیره اطراف آن با سرطان پستان ارتباط دارد یا خیر. اگر نتایج حاصل از ماموگرافی در هر دو پستان ها علائمی از سرطان را نشان ندهد، در آن صورت پزشک ام آر آی انجام می دهد، تا احتمال سرطان دقیق تر بررسی شود.
-بیوپسی بافت پستان: در طول انجام بیوپسی، پزشک نمونه کوچکی از بافت پوست نوک پستان را برداشته و زیر میکروسکوپ معاینه می کند. اگر نوک پستان ترشحاتی داشته باشد، نمونه ترشحات نیز بررسی می شود. اگر شما در پستان دچار توده باشید، در آن صورت بیوپسی انجام خواهد شد. اگر در نمونه، سلول های سرطانی مشخص شود، شما به متخصص جراح ارجاع داده خواهید شد.
-بیوپسی غده لنفاوی نگهبان: اگر شما به سرطان پستان تهاجمی دچار باشید، غدد لنفاوی زیر بازوی شما بررسی می شود، تا مشخص شود آیا سرطان به این نواحی منتشر شده است یا خیر. به این روش بیوپسی غده لنفاوی نگهبان گفته می شود.

آمادگی برای ملاقات با پزشک برای بیماری پاژه پستان:
-اگر شما به بیماری پاژه پستان دچار باشید، ابتدا ممکن است به پزشک خانواده مراجعه کنید. سپس به جراح و متخصص بیماری های پستان ارجاع داده خواهید شد.
-قبل از ملاقات با پزشک علائمی که تجربه می کنید را یادداشت کنید. حتی علائم به نظر بی ربط را نیز در نظر داشته باشید.
-اطلاعات شخصی مانند استرس های شدید یا تغییرات اخیری که در زندگی اتفاق افتاده است، را یادداشت کنید.
-لیستی از داروهای مصرفی خود تهیه بفرمایید، داروهایی مانند ویتامین ها یا مکمل ها را نیز در نظر بگیرید.
-به هنگام ملاقات با پزشک بهتر است یکی از اعضای خانواده و یا یک دوست را همراه داشته باشید. زیرا او می تواند شما را در به خاطر سپردن همه مواردی که پزشک عنوان می کند یاری رساند.
-لیستی از سوالات احتمالی را آماده بفرمایید.
پزشک نیز سوالاتی را به منظور تشخیص دقیق تر بیماری پاژه پستان از شما خواهد پرسید. برخی سوالات احتمالی پزشک عبارت است از:
-آیا نوک سینه شما دچار ترشح، خونریزی، سوزش و یا خارش می باشد؟
-آیا درد سینه دارید؟
-چند وقت است که به این علائم دچار هستید؟
-آیا نواحی پستان ضخیم شده و آیا در ناحیه پستان دچار توده هستید؟
پزشک احتمالا سوالاتی را در مورد سابقه شخصی و خانوادگی شما هم چنین سایر فاکتورهای خطر مربوط به سرطان پستان خواهد پرسید.

اگر شما به بیماری پاژه پستان دچار باشید، احتمالا به جراحی نیاز خواهید داشت. نوع جراحی به منظور درمان بیماری پاژه سینه بستگی به شرایط پوست اطراف نوک سینه و میزان پیشرفته بودن سرطان دارد. انتخاب های جراحی عبارت است از:
-ماستکتومی ساده: در این روش جراحی برای درمان بیماری پاژه پستان، پستان به طور کامل برداشته می شود، اما غدد لنفاوی زیر بازوها را شامل نمی شود. ماستکتومی ساده می تواند در مواردی توصیه شود که سرطان پستان وجود دارد اما به غدد لنفاوی گسترش نیافته است.
-لامپکتومی: لامپکتومی تنها شامل برداشت بخش هایی از پستان می باشد که به بیماری پاژه پستان دچار شده است. جراح نوک پستان ها و نواحی تیره اطراف آن را بر می دارد. تمرکز بر آن است که بافت پستان تا حد ممکن به مقدار اندک برداشته شود. در عین حال باید اطمینان حاصل شود تا بافت باقی مانده سالم باشد. لامپکتومی برای درمان بیماری پاژه پستان مستلزم رادیوتراپی می باشد. اگر فرد به دلایلی نتواند رادیوتراپی انجام دهد، در آن صورت لامپکتومی برای درمان بیماری پاژه پستان توصیه نمی شود. اغلب خانم ها بعد از درمان نوک سینه را بازسازی می کنند.
بعد از جراحی، پزشک درمان های دیگری را با استفاده از داروهای ضد سرطان یا همان شیمی درمانی را به شما پیشنهاد می کند. رادیوتراپی و هورمون درمانی از گزینه های دیگری است که برای پیشگیری از سرطان سینه در نظر گرفته خواهد شد.
-درمان بستگی به گستردگی سرطان دارد و این که آیا تست های تومور نسبت به برخی ویژگی ها مثبت می باشد یا خیر، برای مثال رسپتورهای پروژسترون و یا استروژن.

پیشگیری از بیماری پاژه پستان
باید تغییراتی را در نظر داشته باشید که ریسک سرطان سینه را در شما کاهش می دهد. در ادامه برخی نکات به منظور پیشگیری ارائه می شود:
-از پزشک خود در مورد غربالگری های سرطان سینه مشورت بخواهید: از پزشک کمک بگیرید تا بدانید تست هایی مانند معاینه فیزیکی و ماموگرافی را چند وقت یک بار باید انجام دهید.
-در مورد معایب و مزایای این تست های غربالگری با پزشک مشورت کنید: در این صورت همراه با پزشک می توانید تصمیم بگیرید چه استراتژی غربالگری برایتان مناسب خواهد بود.
مراقب تغییرات جدید در سینه های خود باشید: در صورتی که متوجه تغییرات جدید، توده ها و علائم غیر معمول در پستان ها شدید، با پزشک تماس بگیرید.
-مصرف الکل را تعدیل کنید: اگر الکل می نوشید، باید مقدار مصرف آن را به یک نوشیدنی در روز محدود کنید.
-اغلب روزهای هفته ورزش کنید: ورزش کردن به مدت 30 دقیقه در روز می تواند بسیار موثر باشد. اگر فعالیت ندارید می توانید با مشورت پزشک به آرامی شروع کنید.
-هورمون درمانی در دوران پس از یائسگی را محدود کنید: هورمون درمانی ترکیبی می تواند ریسک سرطان سینه را افزایش دهد. در مورد مزایا و خطرات هورمون درمانی با پزشک مشورت کنید.
-وزن خود را در محدوده سالمی نگاه دارید: اگر وزن شما مناسب است، سعی کنید آن را حفظ کنید. اگر به اضافه وزن دچارید پزشک می تواند شما را در کاهش وزن یاری دهد. می توانید تعداد کالری مصرفی در روز را کاهش دهید و به آرامی مقدار ورزش را افزایش دهید.
-رژیم غذایی سالمی انتخاب کنید: رژیم غذایی مدیترانه ای همراه با روغن زیتون و استفاده از مغزیجات می تواند ریسک سرطان سینه را کاهش دهد. این رژیم غذایی بیشتر بر غذاهای گیاهی مانند میوه ها، سبزیجات، حبوبات و مغزیجات تاکید دارد. استفاده از چربی های سالم مانند روغن زیتون، کره و ماهی به جای گوشت قرمز نیز در این رژیم وجود دارد.

نکته مهم:
-برای کاهش ریسک سرطان سینه از کمترین دوز موثر هورمون ها آن هم در بازه زمانی کوتاه استفاده کنید.
-آگاهی از پستان نمی تواند از سرطان سینه جلوگیری کند، اما می تواند به درک بهتر شما کمک کند.
کاهش ریسک سرطان سینه در خانم هایی که در خطر بالایی قرار دارند:
اگر پزشک با بررسی سابقه خانوادگی شما و سایر فاکتورها تشخیص دهد که شما در خطر ابتلا به سرطان پستان قرار دارید، برخی نکات می تواند برایتان مفید باشد:
-استفاده از دارو به منظور پیشگیری: داروهای بلاک کننده استروژن می تواند ریسک ابتلا به سرطان سینه را در شما کاهش دهد. انتخاب هایی مانند تاموکسیفن و رالوکسیفن در این مورد وجود دارد. مهارکننده های آروماتاز امیدواری هایی را در کاهش ریسک سرطان سینه در برخی خانم های پرخطر نشان داده است. این داروها ممکن است، عوارض جانبی را در پی داشته باشد. در مورد مزایا و معایب مصرف این داروها باید با پزشک مشورت کنید.
-جراحی: خانم هایی که در خطر ابتلا به سرطان سینه قرار دارند، می توانند پستان سالم را با استفاده از جراحی بردارند. برخی خانم ها برای کاهش احتمال ریسک سرطان سینه و تخمدان ممکن است، برداشت تخمدان را نیز انتخاب کنند.

نکات مهم:
تشخیص سرطان پستان، می تواند بسیار ناراحت کننده باشد. زمانی که سعی می کنید با این شوک رو به رو شوید با ترس هایی مواجه خواهید شد. باید در مورد روند درمانی خود تصمیمات مهمی بگیرید. برخی نکات در این دوران به شما کمک می کند:
-در مورد سرطان سینه اطلاعات بیشتری به دست بیاورید: اگر می خواهید در مورد سرطان سینه بیشتر بدانید، از پزشک کمک بگیرید. شما می توانید اطلاعاتی را در مورد نوع، مرحله و وضعیت رسپتورهای هورمونی به دست آورید. اطلاعات بیشتر در مورد بیماری شما را در تصمیم گیری های درمانی کمک خواهد کرد. البته با این وجود خانم هایی هستند که نمی خواهند جزئیاتی را از بیماری خود بدانند. اگر چنین احساسی دارید اجازه دهید تا پزشک شما را یاری کند.
-با افرادی که از سرطان پستان جان سالم به در برده اند صحبت کنید: صحبت کردن با سایر افرادی که به سرطان پستان دچار بوده اند، می تواند مفید و تشویق کننده باشد.
-کسی را برای صحبت کردن بیابید: به دنبال دوست یا عضوی از خانواده باشید که برایتان شنونده خوبی باشد. می توانید به مشاور نیز مراجعه کنید.
-رابطه صمیمی خود را با همسرتان حفظ کنید: در فرهنگ غربی سرطان سینه با جذابیت، زنانگی و جذابیت جنسی ارتباط دارد. به دلیل همین نگرش ها در مورد سرطان سینه می تواند بر تصور فرد از خویشتن و اعتماد به نفس او در روابط صمیمی اش تاثیر داشته باشند. با همسرتان در مورد احساس ناامنی که دارید صحبت کنید.
-مراقب خودتان باشید: در طول درمان به قدر کافی بخوابید، رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزیجات را دنبال کنید. ورزش کنید و زمانی برای انجام فعالیت های لذت بخش مانند خواندن کتاب و یا گوش دادن به موسیقی در نظر بگیرید.
-در صورت لزوم می توانید مدتی مسئولیت خود را رها کنید: این بدان معنی نیست که شما ضعیف هستید، بلکه بدان معناست که می خواهید از همه انرژی خود برای خوب شدن استفاده کنید.