عفونت باکتریایی واژن، هر چیزی که باید بدانید

واژن باکتریایی نوعی عفونت واژن است که علت آن رشد بیش از حد باکتری­ های طبیعی محیط واژن و به هم خوردن تعادل طبیعی آن است. زنانی که در سن باروری خود هستند بیشتر در معرض این عفونت قرار دارند اما به هر حال هر خانمی در سنین مختلف امکان دارد به این بیماری مبتلا شود. هنوز دلیل اصلی عفونت باکتریایی واژن، یافته نشده است اما فعالیت­ های خاصی همچون رابطه جنسی بدون محافظت یا دوش واژینال مکرر، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش میدهند.

علائم عفونت باکتریایی واژن
نشانه ها و علائم این عفونت موارد زیر را در بر میگیرند:
- ترشح ماده­ای رقیق و خاکستری، سفید یا سبز رنگ از واژن
- ترشح ماده بدبو از واژن
- خارش واژن
- احساس سوزش هنگام دفع ادرار
بسیاری از زنانی که به عفونت باکتریایی واژن مبتلا هستند هیچگونه نشانه­ ای مشاهده نمی ­کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
در مواردی مانند شرایط زیر به پزشک مراجعه کنید:
- اگر ترشح جدید و غیرعادی همراه با سوزش یا بوی نامطبوع دارید پزشکتان می تواند به شما کمک کند دلیل آن را شناسایی کرده و علائم و نشانه­ های بیماری را بشناسید..
- اگر پیش‌تر هم عفونت واژینال داشته اید اما این بار رنگ و نوع ترشحات متفاوت است.
- اگر با استفاده از داروهای بدون نیاز به نسخه پزشک نسبت به درمان بیماری عفونی تلاشکرده ­اید اما علائم همچنان باقی مانده ­اند.

علل بروز واژن باکتریایی
عفونت باکتریایی واژن در نتیجه رشد بیش از حد یکی از چندین باکتری طبیعی واژن رخ می­دهد. معمولاً تعداد باکتری­ های مفید واژن بیشتر از تعداد باکتری­های مضر است. اگر تعداد باکتری­های مضر افزایش یابد تعادل طبیعی میکروارگانیسم در واژن به هم خورده و سبب بروز عفونت باکتریایی واژن خواهد شد.

عوامل خطرناک
عوامل خطرناک در بروز عفونت باکتریایی واژن عبارتند از:
دوش واژینال
شست و شوی محیط داخلی واژن با استفاده از آب یا دوش واژن، که تعادل طبیعی آن را به هم می­زند و این امر می‌تواند به رشد بیشتر باکتری­های مضر و عفونت باکتریایی واژن منجر شود. از آنجایی که واژن، خود محیطش را تمیز می­کند نیازی به دوش واژن نیست.
کمبود طبیعی باکتری های مفید
اگر در محیط طبیعی واژنتان به اندازه کافی باکتری مفید تولید نمی کند، بیشتر در معرض ابتلا به واژن باکتریایی هستید.
عفونت باکتریایی واژن در حالت کلی مشکل عمده‌ای به وجود نمی‌آورد. گاهی اوقات واژن باکتریایی منجر به موارد زیر می­شود:
زایمان پیش از موعد
عفونت باکتریایی واژن در زنان باردار به زایمان پیش از موعد و تولد کودکان کم وزن منجر می شود.
عفونت مسری ناشی از رابطه جنسی
این بیماری، زنان را در برابر عفونت های جنسی همچون ویروس ایدز، ویروس تبخال تناسلی، کلامیدیا یا سوزاک آسیب­ پذیرتر می­کند. اگر به ویروس ایدز مبتلا هستید، واژن باکتریایی احتمال انتقال بیماری به شریک جنسیتان را بالاتر می­برد.
خطر عفونت پس از جراحی های زنانه
در عمل‌هایی مانند بیرون آوردن رحم یا دیلیشن و کورتاژ (سقط جنین) عفونت باکتریایی واژن، خطر عفونت پس از جراحی را بیشتر می کند.
بیماری التهاب لگن (PID)
عفونت باکتریایی واژن گاهی اوقات می تواند منجر به PID شود. این بیماری یک نوع عفونت رحم و لوله های فالوپ است که خطر ناباروری را افزایش می­دهد.

پیشگیری
برای پیشگیری از این عفونت بهتر است:
- سوزش واژن را به حداقل برسانید. از صابونهای آرام و بدون دئودرانت و تامپون یا نوار بهداشتی های غیر معطر استفاده کنید.
- دوش واژن نگیرید. واژن علاوه بر استحمام عادی نیازی به شست و شوی بیشتر ندارد. دوش گرفتن مداوم تعادل محیطی واژن را به هم زده و ممکن است خطر عفونت باکتریایی واژن را افزایش دهد. دوش واژینال نمی‌تواند عفونت واژینال را برطرف کند.
- از عفونتهای مقاربتی پیشگیری کنید. از کاندوم لاتکس مردانه استفاده کنید. از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید تا خطر ابتلا به عفونتهای جنسی را به حداقل برسانید.

تشخیص
برای تشخیص واژن باکتریایی پزشکتان ممکن است این کارها را انجام دهد:
در مورد سابقه پزشکیتان از شما سوال کند
پزشکتان ممکن است درمورد سابقه بروز عفونتهای واژینال یا عفونتهای جنسی پیشین از شما سئوال بپرسد.
معاینه لگنی انجام دهد
در حین معاینه لگنی پزشک واژن را به صورت چشمی معاینه میکند تا علائم عفونت را بیابد و دو انگشت خود را داخل واژن می­برد در حالیکه با دست دیگر ناحیه شکمیتان را فشار می­دهد تا اندامهای لگنی را که ممکن است نشانه­ای از بیماری داشته باشند بررسی کند.
از ترشحات واژن نمونه برداری کند
این کار ممکن است برای اندازه­ گیری رشد باکتری­های مضر در مایع مخاطی واژن انجام شود. پزشک ممکن است مایع واژینال را با استفاده از میکروسکوپ بررسی کند و به دنبال سلول­ های سر نخ داری باشد که با باکتری و نشانه عفونت باکتریایی واژن پوشیده شده ­اند.
PH واژن را اندازه ­گیری کند
پزشکتان ممکن است با استفاده از تست PH میزان اسیدی بودن محیط واژن را اندازه ­گیری کند.PH واژن برابر با چهار و نیم و یا بالاتر، نشان دهنده عفونت باکتریایی واژن است.

درمان عفونت باکتریایی واژن
برای درمان واژن باکتریایی ممکن است پزشکتان یکی از داروهای زیر را تجویز کند:
مترونیدازول (فلاژیل، متروژل-واژینال، و غیره)
این دارو ممکن است به صورت قرص تجویز شود. مترونیدازول به صورت ژل هم وجود دارد که باید آنرا درون واژن تزریق کرد. برای کاهش خطر معده درد، درد شکمی یا حالت تهوع ناشی از مصرف دارو، در حین دوره درمان و حداقل یک روز پس از پایان دوره درمان از مصرف الکل خودداری کنید - دستورالعملهای درج شده روی محصول را نگاه کنید.
کلیندامایسین (کلئوسین، کلیندس و غیره)
. این دارو به فرم کرم مانند تولید شده است که درون واژن مصرف می­شود. این کرم در حین دوره درمان و تا حداقل ۳ روز پس از استفاده از آن، توانایی آسیب زدن به لاتکس کاندوم را دارد.
تینیدازول (تیندامکس)
این دارو به صورت خوراکی مصرف میشود. عوارض جانبی معده درد و حالت تهوع در تینیدازول، درست به اندازه مترونیدازول خوراکی است، بنابراین حین دوره درمان و حداقل سه روز پس از پایان دوره درمان، از مصرف الکل خودداری کنید.
در حالت کلی، درمان شریک جنسی خانمی که به این عفونت مبتلا است ضروری نیست اما عفونت باکتریایی واژن می­تواند به شریک­ جنسی زن انتقال یابد. شریک های جنسی زن باید آزمایش شده و ممکن است نیاز به مداوا داشته باشند. درمان زنان بارداری که نشانه های واژن باکتریایی را دارند، اهمیت ویژه­ ای دارد چرا که این کار به کاهش خطر زایمان پیش از موعد یا تولد کودک کم وزن کمک می­کند.
قرصها، کرم یا ژل خود را تا پایان دوره درمان تعیین شده توسط پزشک، استفاده کنید - حتی اگر نشانه های بیماری از بین رفته باشند. قطع دوره درمان پیش از موعد خطر وقوع مجدد بیماری را افزایش می­دهد.