اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم

بر اساس تعریفی که پزشکان ارائه می‌دهند اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم (PGAD) یک برانگیختگی تناسلی بی‌وقفه، خود به خود و غیرقابل کنترل است که بیشتر در زنان اتفاق می‌افتد.

در این مقاله می‌خوانید:

• اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم
• علائم اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم
• پریاپیسم، اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم و یک سندرم مرتبط
• علل اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم
• تشخیص اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم
• درمان اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم
• خلاصه

اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم
فرد مبتلا به اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم، ارگاسم‌های خود به خودی را تجربه می‌کند که برانگیختگی را برطرف نمی‌کند و این برانگیختگی ناشی از میل جنسی نیست، بلکه یک اختلال است.
اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم، می‌تواند منجر به درد مداوم جسمی، استرس و مشکلات روانی ناشی از ناتوانی در انجام وظایف روزمره شود. این بیماری می‌تواند زنان را در هر سنی تحت تاثیر قرار بدهد .
با این حال، متخصصان از نظر بالینی بروز اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم را تایید نکرده‌اند، چون بسیاری از افراد مبتلا به این عارضه به دلیل احساس خجالت، به دنبال کمک‌های پزشکی نیستند.

بیشتر بخوانید: درد ارضا نشدن در زنان، دانستنی های رابطه زناشویی

علائم اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم
علامت اولیه این اختلال، مجموعه‌ای از حس‌های مداوم و ناراحت‌کننده در داخل و اطراف بافت‌های تناسلی از جمله کلیتوریس، لابیا، واژن، پرینه و مقعد است.
این حس‌ها را که فرد تجربه می‌کند به عنوان «دیسستزی» می‌شناسند.
آن‌ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• رطوبت
• خارش
• فشار
• سوزش
• سوزن‌سوزن شدن

این علائم باعث می‌شود که فرد مبتلا به اختلال برانگیختگی تناسلی به طور مداوم احساس کند که در حال تجربه ارگاسم است.

به اوج رسیدن جنسی ممکن است به طور موقت علائم را کاهش دهد، اما ممکن است علائم به طور ناگهانی در عرض چند ساعت دوباره عود کند.

با این حال، این علائم در شرایطی که میل جنسی هم وجود ندارد، ممکن است رخ بدهد.
به اوج رسیدن جنسی ممکن است به طور موقت علائم را کاهش دهد، اما ممکن است علائم به طور ناگهانی در عرض چند ساعت دوباره عود کند. دوره‌های برانگیختگی می‌تواند چندین بار در روز برای هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سال‌ها رخ دهد.
این وضعیت به دلیل ناراحتی مداوم و تاثیر در زندگی روزمره می‌تواند به علائم روانی منجر شود که شامل این موارد است:

• اضطراب
• وحشت‌زدگی
• افسردگی
• پریشانی
• ناامیدی
• احساس گناه
• بیخوابی

افراد مبتلا به اختلال مزمن، یا غیرقابل درمان ممکن است در نهایت مفهوم لذت جنسی را از دست بدهند چون ارگاسم آن‌ها به جای یک تجربه لذت‌بخش با درد ارتباط دارد.

بیشتر بخوانید: درصد لذت زن و مرد، مقایسه میل به رابطه زناشویی

پریاپیسم، اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم و یک سندرم مرتبط
برخی از پزشکان، «پریاپیسم» را در مردان به عنوان نوعی اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم طبقه‌بندی می‌کنند. پریاپیسم، نعوظ مداوم آلت تناسلی بدون داشتن میل جنسی است.
اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم هیچ ارتباطی با بیش‌جنس‌گرایی یا نیاز شدید به ارضای جنسی ندارد . اگر چنین شرایطی باشد به آن در مردان «ساتیریازیس» و در زنان، «نیمفومانیا» گفته می‌شود.
این بیماری قبلا به عنوان «سندرم» برانگیختگی جنسی مداوم شناخته می‌شد، اما این اصطلاح به «اختلال» برانگیختگی تناسلی مداوم تغییر نام پیدا کرد، چون «سندرم» برانگیختگی جنسی مداوم، نشان‌دهنده میل جنسی فعال است.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: آشنایی با پزشکان متخصص اورولوژی

علل اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم
تحریک جنسی، خودارضایی، اضطراب و استرس می‌تواند باعث تحریک این اختلال شود. در برخی افراد رفتن به توالت باعث برانگیختگی شدید و درد می‌شود.
با این حال، فرد مبتلا معمولا نمی‌تواند محرک‌ها را شناسایی و از آن‌ها اجتناب کند . دلایل این وضعیت مداوم تا حد زیادی ناشناخته است.

فرد مبتلا معمولا نمی‌تواند محرک‌ها را شناسایی و از آن‌ها اجتناب کند. دلایل این وضعیت مداوم تا حد زیادی ناشناخته است.

فشار خون
در برخی از زنان، استرس باعث شروع این اختلال می‌شود. هنگامی که استرس کاهش می‌یابد، وضعیت آرام می‌شود. با در نظر گرفتن این موضوع، برخی معتقدند که اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم ممکن است ماهیت روانی داشته باشد .
با این حال، این مورد در همه موارد صادق نیست. تحقیقات قدیمی‌تر ارتباط بین این اختلال و رگ‌ها، هورمون‌ها، سیستم عصبی و تعادل شیمیایی را پس از استفاده از برخی از انواع داروها نشان می‌دهد.

بیشتر بخوانید: فشار و درد واژن در بارداری، علت و درمان

کیست تارلوف
بر اساس نتایج تحقیقات دیگر، کیست تارلوف هم ممکن است باعث این اختلال شود. کیست‌های تارلوف، کیسه‌هایی متشکل از مایع نخاعی هستند که روی ریشه عصب ساکرال ظاهر می‌شوند. اعصاب خاجی در پایین ستون فقرات سیگنال‌های الکتریکی را از مغز دریافت و این دستورالعمل‌ها را به مثانه، روده بزرگ و اندام تناسلی منتقل می‌کنند.
نتایج یک تحقیق در سال ۲۰۱۲، نشان داده بود که ۶۶.۷درصد زنانی که علائم اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم را دارند، کیست تارلوف هم دارند.

نتایج یک تحقیق در سال 2012، نشان داده بود که 66.7درصد زنانی که علائم اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم را دارند، کیست تارلوف هم دارند.

سایر علل
محققان همچنین اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم را به عنوان یک علامت ثانویه تشخیص داده‌اند:

• سندرم تورت
• ضربه به سیستم عصبی مرکزی
• صرع

برخی از مطالعات هم به بررسی ارتباط بین این اختلال و تغییرات در هورمون‌ها یا داروها پرداخته‌اند.
داروهای ضد افسردگی مثل ترازودون، با التهاب علائم و همچنین ترک ناگهانی مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین برای درمان افسردگی ارتباط دارند.
با این حال، در بسیاری از موارد، علت ناشناخته است که تشخیص و درمان را با دشواری همراه می‌کند.

بیشتر بخوانید: رابطه (جنسی) زناشویی در صبح، چه فوایدی دارد؟

تشخیص اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم
تا سال‌های اخیر امکان تشخیص رسمی اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم وجود نداشت.
پزشکان اکنون می‌توانند به طور رسمی یک فرد مبتلا به این اختلال را تشخیص دهند.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: آشنایی با پزشکان متخصص زنان و زایمان

درمان اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم
درمان این اختلال معمولا بر مدیریت علائم متمرکز است.

1- درمان روان‌شناختی
درمان‌های روان‌شناختی می‌تواند به زنان کمک کند تا محرک‌های خود را شناسایی کنند و برخی از تکنیک‌های مقابله و حواس‌پرتی را برای کمک به مدیریت علائم فیزیکی یاد بگیرند.
در موارد شدید، درمان با شوک الکتریکی می‌تواند اثرات مثبتی را ایجاد کند .
در این روش، پزشک بارهای الکتریکی کوچکی را تحت آرامبخشی از طریق مغز بیمار عبور می‌دهد. این بارهای الکتریکی باعث ایجاد تغییرات سریع در شیمی مغز برای درمان علائم روانی می‌شوند.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: آشنایی با پزشکان متخصص روانشناسی

۲- داروها
تجویز دارو یا تغییر در داروها هم می‌تواند به مدیریت این بیماری کمک کند.
تغییر داروهای فعلی بیمار با حذف داروهای حاوی استروژن گیاهی یا تشدیدکننده‌های شناخته‌شده اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم باعث بهبود علائم می‌شود.
پزشکان همچنین بیان می‌کنند که داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج بسیار موثر هستند. داروهایی که سطح پرولاکتین، یا هورمون محرک شیر را در خون افزایش می‌دهند هم تاثیرگذاری خوبی در درمان این اختلال دارند.

3- عمل جراحی
در موارد مرتبط با عصب مثل کیست تارلوف، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد دهد.

بیشتر بخوانید: مشکل تنگی واژن، چگونه حل می شود؟

۴- مسکن
فرد مبتلا به اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم همچنین می‌تواند از نظر فیزیکی درد و ناراحتی را با گذاشتن یخ در ناحیه لگن یا حمام یخ کنترل کند. طیف وسیعی از داروهای موضعی تسکین‌دهنده درد هم موجود است که فرد می‌تواند برای کمک به کاهش علائم، آن‌ها را روی پوستش بمالد.

فرد مبتلا به اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم همچنین می‌تواند از نظر فیزیکی درد و ناراحتی را با گذاشتن یخ در ناحیه لگن یا حمام یخ کنترل کند.

خلاصه
با توجه به دلایل ناشناخته اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم، جلوگیری از شروع این بیماری اغلب دشوار است.
اگر فکر می‌کنید که دارای علائم اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم هستید، خجالت را کنار بگذارید و به دنبال کمک پزشکی باشید. بله درست است شما احساس خجالت می‌کنید، اما پزشک می‌تواند راهکارهایی را برای مدیریت علائم به شما پیشنهاد کند تا کمتر رنج ببرید.
اختلال برانگیختگی تناسلی مداوم هنوز به طور کامل قابل درمان نیست. با این حال، پزشکان می‌توانند در کاهش علائم مداوم برای بهبود کیفیت زندگی و کاهش آسیب روانی به بیماران کمک کنند.

برای یافتن متخصص مورد نظر خود به کلینیک نی نی بان سر بزنید.