جیغ کشیدن نوزاد، علتش ترس از غریبه هاست؟

کودکان تا قبل از سن یک سالگی دوست دارند همیشه کنار والدین یا اعضای خانوادۀ خودشان باشند. یک نوزاد شش ماهه شاید وقتی پدر یا مادرش او را به غریبه ای می دهند، به آنها لبخند نیز بزند ولی بین سنین ۷ تا ۹ ماهگی، از غریبه ها می ترسد و وقتی کسی بغلش می کند، گریه کرده و سعی می کند به آغوش والدینش پناه ببرد.

در طول این دوران بچه ها حتی از پدربزرگ و مادربزرگ و پرستارشان نیز فراری هستند. این نوع عکس العمل کودک طبیعی است و جزئی از مراحل رشد او و شناخت او از محیط اطرافش محسوب می شود.

او نسبت به والدینش احساس خاصی دارد و نمی تواند از آنها جدا شود و به خاطر همین احساسش نمی تواند به دیگران اعتماد کند و با آنها کنار بیاید.

کودک در این سنین تا زمانی که چیزی را بتواند ببیند، به وجود آن ایمان دارد. بنابراین وقتی والدینش از او دور شوند، او ناراحت می شود و شروع می کند به گریه کردن و وقتی دوباره به آغوش آنها باز گردد، احساس خوبی پیدا می کند.

درک مراحل رشد کودک شاید برای والدین تجربۀ سختی باشد، چون آنها احساس می کنند که نمی توانند فرزندشان را در مهد کودک یا پیش کسی تنها بگذارند.
اقوام و دوستانی که به آنها پیشنهاد می کنند که از کودک شان مراقبت کنند نیز با این رفتار کودک از پیشنهاد خودشان پشیمان می شوند.
آنها به شما می گویند: با این کاراتون بچه رو لوس کردین و یا اینکه به کودک تان می گویند: تو باید با غریبه ها هم آشنا بشی، بیا بغلم، کاری بهت ندارم.

ترس از غریبه ها و فرار از آنها، یکی از مراحل طبیعی رشد کودک است. نباید کودک تان را مجبور کنید با دیگران کنار بیاید، او به زودی خودش به این مسئله پی می برد.

فقط کافی است به نیازهای کودک تان توجه کنید و وقتی در کنار او هستید، دیگران با او حرف بزنند و با او بازی کنند. شما می توانید دلیل این کار فرزندتان را برای دیگران توضیح دهید و به آنها بگویید که این مسئله در روند رشد کودکان کاملاً طبیعی است.
کودکان در طول یک سال اول زندگی شان نمی توانند به راحتی از مادرشان جدا شوند و پیش دیگران بمانند. اگر قرار است کودک تان را پیش کسی تنها بگذارید به او بگویید که باید بیشتر به فرزندتان توجه کند و سعی کند او را آرام کند.
وقتی می خواهید از فرزندتان جدا شوید و او هنوز گریه می کند، این کار برای شما سخت می شود. سعی کنید در این مواقع، توجه او را به چیز دیگری جلب کنید. وقتی او را ترک کردید، می توانید به منزلتان تلفن بزنید و ببینید که آیا کودک آرام شده و حالش خوب است.
گاهی اوقات وقتی توجه کودک تان به چیزی جلب شده، دوست دارید از او جدا شوید و سراغ کارهای خودتان بروید. شاید فرزندتان با این کار شما شروع به گریه کردن کند چرا که او همیشه می ترسد که مبادا شما او را تنها بگذارید.

بنابراین هر وقت می خواهید از خانه بیرون بروید و او را با شخص دیگری تنها بگذارید، با او خداحافظی کنید. شما خواهید دید که وقتی کودک تان در کنار افراد دیگر باشد، به تدریج ترسش از غریبه ها کم می شود.

وقتی او با خوشحالی به طرف کسی برودکه می خواهد او را بغل کند، کم کم ترسش از غریبه ها از بین می رود. بنابراین به تدریج به دیگران نزدیک شده و با آنها ارتباط برقرار می کند.