خوابیدن بچه کنار پدر و مادر، تا کی؟(۱)

بخش اول-بین سنین ۵-۳ سالگی، به طور معمول كودك نیاز دارد در شبانه روز ۱۲-۱۰ ساعت بخوابد، در دوران خردسالی و پیش از دبستان نیاز كودك به خواب نیمروزی بیشتر است.

بین سنین ۵-۳ سالگی، به طور معمول كودك نیاز دارد در شبانه روز ۱۲-۱۰ ساعت بخوابد، در دوران خردسالی و پیش از دبستان نیاز كودك به خواب نیمروزی بیشتر است ولی در دوران دبستان معمولا اغلب كودكان خواب نیمروزی را دوست ندارند. زمان و میزان خواب در كودكان متفاوت است.

برخی از آنها زود به تختخواب می‌روند و برخی بسیار دیروقت به همین دلیل زمان بیدار شدن از خواب نیز در كودكان فرق دارد. معمولا كودكان 4-3 ساله به هنگام خواب و جدا شدن از والدین برای رفتن به اتاق خواب خودشان احساس ناامنی و ترس می‌كنند. در این سنین آنها تمایل بیشتری به حضور در كنار والدین خود دارند و دوست دارند كه در كنار آنها به راحتی به خواب بروند.

رفتن به اتاق خواب و خوابیدن در اكثر موارد برای كودك به منزله كنار گذاشتن كاری است كه در حال انجامش بودند به همین دلیل با غرولند و بی‌حوصلگی به تختخواب می‌روند. اما یك دوش آرامش بخش قبل از خواب، نوشیدن یك لیوان شیر، تعریف كردن یك قصه و بوسیدن كودك به او كمك می‌كند تا راحت‌تر بخوابد.

حدود نیم ساعت قبل از خواب زمان خوبی برای كشتی‌گرفتن، شوخی كردن، تلویزیون تماشا كردن و انجام كارهای هیجان‌‌انگیز نیست و باعث به هم خوردن خواب كودك می‌شود. تعدادی از كودكان شب‌ها با یك نور ملایم چراغ خواب، یك موسیقی ملایم و یا حتی یك قصه شب كه از تلویزیون، رادیو و... پخش می‌شود، به راحتی به خواب می‌روند. تعدادی از آنها دوست دارند كه عروسك مورد علاقه‌شان را در آغوش بگیرند چرا كه با آن احساس امنیت و راحتی می‌كنند.

برخی از كودكان می‌گویند كه باید حتما در اتاق خواب باز باشد و پدر و مادر نیز در نزدیكی او بخوابند یعنی اتاقشان از اتاق خواب كودك دور نباشد. عده‌ای از كودكان نیز به هیچ‌وجه حاضر به جدایی از والدین خود نیستند و با اینكار دچار ترس و اضطراب بسیار می‌شوند. در بسیاری از فرهنگ‌ها، سالیان سال است كه نوزادان در كنار والدین خود می‌خوابند چرا كه به این ترتیب غذا دادن به كودك در طول شب و رسیدگی به او آسان‌تر می‌شود.

حتی عده‌ای از والدین جدا كردن نوزاد را به هنگام خواب كاری وحشتناك می‌دانند چرا كه نوزاد در كنار والدینش احساس اطمینان و امنیت می‌كند و راحت می‌خوابد. عده‌ای نیز بر این باورند كه انسان‌ها موجودات مستقلی هستند و باید از همان ابتدا این احساس در آنها تقویت شود.

از طرفی برخی از والدین می‌گویند چیزی كه در یك فرهنگ رایج و متداول است لزوما نباید در تمام فرهنگ‌ها به كار رود. ممكن است پدر و مادری تشخیص بدهند كه كودكشان حتما در اتاق خوابش و از آنها جدا بخوابد و عده‌ای دیگر ترجیح دهند كه فرزندشان در كنار آنها باشد تا بیشتر حمایتش كنند.

در كنار والدین خوابیدن مزایا و معایبی دارد و تصمیم‌گیری در این باره بر عهده خود والدین، است.

خوابیدن در كنار والدین
كودك تختخوابش را در اتاق والدین می‌گذارد و با هم در یك اتاق می‌خوابند. كودك روی تختخواب آنها و درست در مجاورتشان می‌خوابد. این وضعیت در مورد كودكان بسیار خردسال و نوزادان بسیار رایج است و اغلب مادران ترجیح می‌دهند كه در این دوران به كودك خود نزدیك باشند.

كودكان با آنكه اتاق خواب مستقل و جداگانه دارند و در آنجا می‌خوابند ولی هرگاه كه بخواهند در اتاق والدینشان به روی آنها باز است. معمولا شروع كابوس‌های شبانه و گاهاً خواب‌های ترسناك در این سنین كودكی است و كودك بلافاصله به اتاق والدینش می‌رود تا در كنار آنها احساس امنیت كند...

برای خواندن بخش دوم- خوابیدن بچه کنار پدر و مادر، تا کی؟- اینجا کلیک کنید.