علت ناشنوایی مادرزادی، بیماری زمان بارداری است؟

سابقه‌ی ابتلای مادر به بیماری‌های بثوری همانند سرخجه در دوران بارداری، خطر ناشنوایی در کودکان را تا حدود ۱۳ برابر افزایش می‌دهد. دکتر ژیلا صدیقی استادیار پژوهش، پژوهشکده‌ی علوم بهداشتی جهاددانشگاهی به همراه جمعی از پژوهشگران به بررسی عوامل موثر در ناشنوایی حسی - عصبی کودکان پرداخته است. در این تحقیق آمده است: قدرت تکلم، ارتباط نزدیکی با قدرت شنوایی دارد، بنابراین برای بسیاری از کودکان که در آغاز زندگی، شنوایی خود را از دست داده‌اند، در واقع مشکل اساسی صرفا فقدان حس شنوایی نیست، بلکه عدم امکان در پیشرفت و دستیابی به یک سیستم ارتباطی مناسب است. شیوع ناشنوایی حسی - عصبی دو طرفه، متوسط تا شدید و دایمی در نوزادان ۰/۵ تا ۱ در هزار تولد زنده است و از آنجایی که شروع کاهش شنوایی به دلایل مختلف در هر سنی محتمل است، شیوع در کودکان زیر شش سال به ۱/۵ تا ۲ در هزار می‌رسد. عوامل ژنتیکی علت ۵۰ درصد از ناشنوایی شدید دوران کودکی است، شیوع ناشنوایی در کودکانی که از مننژیت زنده می‌مانند، ۲/۴ تا ۲۹ درصد گزارش شده است. همچنین، ناشنوایی حسی - عصبی یکی از عوارض شایع در سرخجه‌ی مادرزادی است و طبق یک بررسی به عنوان شایع‌ترین عارضه با شروع دیررس محسوب می‌شود. کمبود شنوایی،‌ طیف گسترده‌ای را از کم شنوایی خفیف تا عمیق تشکیل می‌دهد، در صورتی که کمبود شنوایی فرد در فرکانس‌های گفتاری و در هر گوش باشد، بیمار از کم شنوایی شکایت خواهد کرد و زندگی اجتماعی او تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. در بالغین کم شنوایی بالاتر از ۲۵ دسی‌بل ایجاد معلولیت می‌کند، اما در کودکان به علت نیاز حیاتی به تحریکات شنیداری این آستانه به ۱۵ دسی‌بل کاهش یافته است. در ناشنوایی ارثی عمدتا به دنبال اختلال نمو حلزون شنوایی به علت نقص ژنتیکی است و ممکن است که از زمان تولد بروز کرده و یا شروع تاخیری داشته و بعدها در طی زندگی ظاهر شود. در این تحقیق کودکان مبتلا به ناشنوایی حسی ـ عصبی که کمتر از ۶ سال سن داشته و ناشنوایی این کودکان توسط مشاهده اودیوگرام موجود در پرونده‌ی پزشکی آنها مورد تایید قرار گرفته بررسی شده‌اند، کودکان مراجعه کننده به این مراکز، به آموزش‌های خاص ناشنوایان نیازمند بوده و درجه ناشنوایی آنها عمدتا درصد متوسط به بالا بود، کودکان ناشنوای کمتر از یک سال در این مراکز حضور نداشتند. بر اساس نتایج این پژوهش سابقه‌ی مصرف داروهای اتوتوکسیک در کودکان، خطر ناشنوایی را تا حدود ۴ برابر افزایش داده است، وجود سابقه‌ی فامیلی ناشنوایی، خطر ناشنوایی در کودکان را حدود ۱۱ برابر افزایش داده است و عوامل ارثی از شایع‌ترین علل ناشنوایی مادرزادی بوده و برخی از فرم‌های ارثی ناشنوایی شروع تاخیری دارند، سابقه‌ی ابتلای مادر به بیماری بثوری همچون سرخجه خطر ناشنوایی را تا حدود ۱۳ برابر افزایش داده است، زردی نوزادی منجر به تعویض خون، میزان خطر ابتلای به ناشنوایی را حدود ۳ برابر بیشتر کرده و بالاخره بیماری مننژیت در تجزیه و تحلیل ابتدایی پس از تطبیق برای متغیر سن کودک و تحصیلات ما در حدود ۱۳ برابر خطر ناشنوایی را در کودکان افزایش داده است.