جدا کردن اتاق کودک، بهترین سنین

با توجه به اینکه جدا کردن کودک از والدین خود بسیار دشوار است اما می توان با انجام چند راهکار وابستگی کودک را نسبت به والدین خود کاهش داد.

مریم جنتی مشاور خانواده در خصوص جدا نشدن کودک از اتاق خواب والدین اظهار کرد: دلیل مقاومت کودک چیزی جز عادت نیست البته گاهی کودک به علت اینکه مادرش شاغل است یا قادر نیست تا با فردی که هم سن و سالش است ارتباط برقرار کند سبب می شود که به مرور احساس اعتماد به نفس خود را از دست بدهد.

وی در ادامه گفت: یکی از علائمی که در کودکان بسیار شدید است وابستگی های عاطفی نسبت به مادر است که اگر کودک از همان دوران شیر خوارگی نسبت به مادر خود وابستگی عاطفی داشته باشد به مرور کودک و مادر هر دو دچار مشکلات متعددی (روحی و روانی) می شوند.

دکتر جنتی با اشاره به نوع تربیت والدین برای رشد فکری مناسب کودک، تقویت و مهار قوه ی تخیل کودک، بیان کرد: هر چه وابستگی کودک نسبت به مادر عمیق تر باشد جدایی سخت تر می شود بنابراین بهترین زمان جدا کردن کودک معمولا سن 3 سالگی به بعد است که در صورت عدم توجه و پیشگیری از عواقب او در این مورد مشکلات دیگری را به ثمر می آورد.

وی در خصوص راه حل هایی برای جدا کردن کودک از اتاق خواب والدین گفت: در اولین قدم در نظر گرفتن سن کودک است و بعد جدا کردن تدریجی یعنی در مرحله اول رختخواب کودک در اتاق پدر و مادر باشد و سپس رختخواب او آرام آرام از تخت خواب والدینش فاصله بگیرد تا در اتاق خود بخوابد همچنین مادر باید در ابتدا برای مدتی جهت ایجاد احساس امنیت و آرامش در فرزندش کنار او حضور داشته باشد.

دکتر جنتی خاطرنشان کرد: بهتر است اتاق خواب کودک با توجه به علاقه ی کودک تزئین شود تا کودک بیشتر جذب اتاق خود برای خوابیدن شود.