خوابیدن کودک در اتاق خودش، چگونه ممکن است؟

پرسش های کودکانه - میشه کنار شما بخوابم؟
خسته شده ام، فکر می کردم زمانی که توری شیرخواره است سخت ترین سال های بزرگ کردن او است، ولی الان که پنج سالش هم شده هر شب اصرار می کند کنار ما بخوابد. اگر نه بگویم می زند زیر گریه.خوابیدن یکی از شایع ترین چیزهایی است که کودکان برای انجام مستقل آن مشکل دارند. اما این فرصتی بی نظیر برای ابراز پدر و مادر بودن نیز هست.
در این زمان شما می توانید به کودک تان نشان دهید که او قادر است اضطراب و نگرانی های یک جدایی طبیعی مثل خوابیدن را کنترل و مدیریت کند. به محض اینکه معنی این سؤال را درک کردید، برای پاسخ دادن به آن، آنقدرها احساس اعتماد به نفس می کنید تا به کودک تان کمک کنید رشد عاطفی سالمی داشته باشد.

کشف معنای سؤال
بسیاری از کودکان همانند توری در هنگام نوزادی یاد نگرفته اند که چطور برای خواب رفتن و در خواب ماندن خود را آرام کنند. حتی زمانی که به دورۀ نوباوه گی رسیده اند، یاد نگرفته اند که چطور این کار را انجام دهند.اگر کودک شما این چنین است، دلیلی که او این مهارت را یاد نگرفته شاید خود شما باشید؛ شمایی که ناخواسته تسلیم گریه های او شده اید و نگذاشته اید مهارت خود آرامش دهی را یاد بگیرد یا شاید این کار را کرده اید، ولی او این مهارت را به واسطۀ کابوس ها، رشد دندان ها یا مسئله ای دیگر فراموش کرده است.

قویاً به شما توصیه می کنیم این مسئله را بفهمید که مهارت خواب شب در فضای شخصی بدون نیاز به کمک شخص دیگری جهت آرامش دهی، یک مهارت حیاتی برای زندگی است. هنگامی که به کودک تان اجازه می دهید کنار شما بخوابد، یا زمانی که شما کنارش می خوابید، دارید او را از فرصت رشد این قابلیت که خودش به تنهایی بتواند با عجزهای لحظه ای، تنهایی و بی خوابی کنار آمده و خودش را آرام کند، محروم می کنید.

اگر کودک تان با شنیدن جواب منفی به هر چیزی، شروع به داد و بیداد کرد، دلیلش تا حد بسیاری این است که او بلد نیست هنگامی که به علت دست نیافتن به چیزی عصبانی است، مهارت های خود ارامش دهی را به کار گیرد.زمانی که یک نوجوان به شکلی ناپسند و به طور آنی سر یک همسال یا بزرگترش داد می زند، به این علت است که مهارت های خود آرامش دهی را هرگز یاد نگرفته است و زمانی که یک نوجوان یا بزرگسال داد می زند، فحس می دهد، یا حتی پرخاش فیزیکی می کند، دلیلش این است که هیچ کس به او یاد نداده که چطور هنگام مواجهه با یک موقعیت اعصاب خوردکن، بر نفسش مسلط بوده و خود را کنترل کند.

کودک با پرسیدن این سؤال به شما می فهماند که هنوز برای رفع نیازهای خودش به قابلیت هایش اعتماد ندارد و کماکان به شما وابسته است. اما با تسلیم در برابر او، به وی پیام می دهید که شما هم قابلیت های او را باور ندارید. آیا دوست دارید کودک تان، واقعاً این چنین باشد؟

بهترین روش جواب دادن
برای شروع باید بدانید که این کار مثل دوی ماراتن است نه دو صد متر. اگر سال ها است کودک تان را خودتان می خوابانید یا مدت هاست نصف شب به تخت شما می آید، یاد دادن این مهارت به او شاید کمی مشکل باشد، چرا که در قدم اول، او این کار را دوست ندارد.دفعۀ بعد که این سؤال را از شما پرسید، به او جواب دهید: ما داریم توی خونمون یک قانون جدید درست می کنیم؛ هرکی باید تو رختخواب خودش بخوابه. منم میخوام کمکت کنم این کار رو انجام بدی.اگر چنین قانونی داشته اید و به آن عمل نمی کرده اید، بگویید: از الآن به بعد، می خوایم به حرفمون عمل کنیم و هرکی توی رختخواب خودش بخوابه. منم میخوام کمکت کنم این کار رو انجام بدی.

پس از اینکه این قانون را به او توضیح دادید، کلید موفقیت این است که روی حرف تان بایستید. این مهم ترین و مشکل ترین قسمت کار است. اگر کودک تان به علت اینکه ناچار است کاملاً تنها بخوابد شدیداً ناراحت شد، مشکلی ندارد که چند شب روی یک صندلی کنار تختش بنشینید. در طول یکی دو هفته، باید صندلی تان را هر شب مقداری دورتر و دورتر کنید تا اینکه نهایتاً پس از یک یا دو هفته آن را به بیرون از در ببرید. در این زمان، کودک تان دیگر به شما نیازی نخواهد داشت. اگر این کار بیش از یکی دو هفته طول کشید، مشکلی ندارد ولی حتماً مداومت داشته باشید.
اگر کودک تان نیمه شب آمد که در رختخواب شما بخوابد، هر قدر هم که خسته باشید، باید او را به تخت خودش برگردانید. حتی اگر کابوسی دیده که او را نیمه شب بیدار کرده است، او را آرام کنید و به تختش باز گردانید. پیامتان بایستی واضح باشد: فقط خواب دیدی؛ آسیبی بهت نمی رسه.

اگر اجازه دهید کودک تان به علت دیدن کابوس در رختخواب شما بخوابد، برایش عادت می شود که هر شب کابوس می بیند. بسیاری از والدین تفاوت میان کابوس و بختک را نمی دانند. دیدن بختک غالباً در اوایل کودکی اتفاق می افتد. دیدن بختک با دیدن کابوس تفاوت دارد.فرد هنگامی که بختک می بیند با حس ترس و اضطراب از خواب می پرد بدون اینکه چیزی یادش بیاید. بختک شاید موجب ترس والدین هم بشود، چرا که کودک جیغ می زند، این طرف و آن طرف می غلتد، عرق می کند، قلبش سریع می تپد و سریعاً از جا می پرد.

بختک دیدن می تواند عامل ژنتیکی داشته باشد که از والدین به بچه منتقل می شود. داشتن استرس و خستگی شدید نیز می تواند موجب دیدن بختک شود.یک شگرد مؤثر که می تواند به کودک کمک کند در طول شب سر جای خود بماند این است که ساعتی را کنار تخت او قرار دهید و به او بگویید اگر از خواب پرید باید 10 تا 20 دقیقه به ساعت نگاه کند و سر جایش بماند. به او یاد دهید که چطور این کار را بکند.

در اکثر موارد او سریعاً دوباره به خواب می رود چرا که شمردن ده دقیقه روی ساعت برای کودک این سن کار مشکلی است. این کار نه تنها عادت نزد شما آمدن را از سرش می اندازد، بلکه چرخۀ خواب او را نیز تنظیم می کند، پس کاملاً هوشیار نمی شود تا از تختش بیرون آمده و نزد شما بیاید.همانطور که دارید به کودک تان خوابیدن در اتاق خودش را یاد می دهید، باید حواستان به ناراحتی ای که خودتان از جدا شدن از او دارید، نیز باشد.

در بسیاری از موارد، دلیل اینکه اجازه داده اید کودک تان به تختخواب شما بیاید یا خودتان پیش او خوابیده اید، این است که خودتان نیز طاقت جدا شدن از او را ندارید. شاید خودتان هنوز آن ارتباط قدرتمند دوران شیرخواره گی را نمی توانید پاره کنید و این یعنی کودک تان باید کاملاً به شما وابسته باشد.به صلاح فرزندتان است که سر جای خودش بخوابد تا یاد بگیرد اگر نیمه شب از خواب پرید، خودش را آرامش دهد و دوباره بخواب رود.اگر از رشد استقلال طلبی کودک تان ناراحتید، باید حواس تان باشد این احساستان مانع رشد عاطفی سالم کودک نشود؛ نکند از یاد دادن این مهارت مهم به او غافل بمانید.