مهارت های تربیت کودکان، چگونه مقاومت ها کردن هایشان را بشکنید؟
اجازۀ مقاومت دادن به کودک برای همکاری است، منظور این نیست که فرزندان شما کورکورانه فرمانبردار و مطیع شما باشند.
اجازۀ مقاومت دادن به کودک برای همکاری است، منظور این نیست که فرزندان شما کورکورانه فرمانبردار و مطیع شما باشند. گرچه در مواقعی ممکن است دلتان بخواهد که فرزندتان بی‌چون و چرا به گفته‌های شما توجه کند، مهارتهای جدیدی هست که می‌توانید مقاومت کودک را به‌کمک آن به‌حداقل برسانید.
مقاومت اگر از حدی بیشتر نشود چیز بدی نیست. برای جلب همکاری کودک، بچه‌ها باید بارها و بارها احساس کنند که شما به‌حرفشان گوش می‌دهید. اما مقاومت گه‌گاهیِ بچه‌ها در برابر پدر و مادر چیز بدی نیست.
مقاومت بچه‌ها اگر به درستی از ناحیه پدر و مادر حمایت شود به‌تدریج به‌آنها امکان میدهد که از دنیای احساسات درون، آرزوها، خواسته‌ها و نیازهای خود آگاه شوند.
در نهایت بچه‌ها این گونه به‌اشخاص با اراده تبدیل می‌شوند. این اراده بعداً تفاوت میان شکست و موفقیت آنها را رقم می‌زند. دارندگان اراده قوی موفق می‌شوند و بی‌اراده‌ها تن به تسلیم میدهند.
چهار مهارت برای‌به حداقل رساندن مقاومت کودک
مهارتهای تربیتی مثبت به‌جای توقع اطاعت، از مقاومت بچه‌ها برای تقویت اراده و میل آنها به همکاری استفاده می‌کند. کوشش‌های مکرر برای شکستن اراده کودک با استفاده از پرورش تهدید و ارعاب، از میل طبیعی کودک به‌همکاری می‌کاهد. اما اگر ارادۀ کودک سرکوب و درهم خُرد نشود، تمایل او به همکاری بیشتر و مقاومتش به‌حداقل می‌رسد.
می توانیم بدون خدشه‌دار ساختن اراده کودک، مقاومت او را به‌حداقل برسانیم. استفاده از چهار مهارت زیر ما را در رسیدن به‌این هدف یاری میدهد:
1- گوش دادن و درک کردن
2- آماده کردن و ساختار دادن
3- پرت کردن حواس و جهت دادن
4- آداب و آهنگ
بچه‌ها برای اینکه از مقاومت شدید خود دست بردارند و میل‌شان به همکاری بیشتر شود، به‌درک، ساختار، آهنگ و جهت احتیاج دارند. تا زمانی که این نیازها مرتفع نشوند، علاقه‌ای به‌همکاری در بچه‌ها شکل نمی‌گیرد.
برای مثال،به کمک مهارتهای جدید گوش دادن، پدر و مادر می‌توانند نشان دهند که احساسات، خواسته‌ها، آرزوها و نیازهای فرزندانشان را می‌بینند، می‌شنوند و درک می‌کنند.
وقتی این نیاز به درک شدن برآورده میشود خودبه‌خود از مقاومت کودک کاسته میشود و میل به‌همکاری در او افزایش می‌یابد.
گرچه همۀ بچه‌ها این نیاز را دارند، اما هر کودک موجود منحصربه‌فردی است و ممکن است در زمینه‌ای نیاز بیشتری داشته باشد. اگر کودکی در درک شدن نیازمندتر باشد، بدین معنا نیست که نیازهای دیگری ندارد. همۀ اینها نیازهای مهمی هستند، اما ممکن است یک یا دو نیاز مهمتر باشد.
ممکن‌است یکی از بچه‌های شما به‌گوش دادن و درک کردن و دیگری به‌آماده شدن و ساختار واکنش نشان دهد. وقتی با هریک از این مهارتها آشنا شوید، می‌فهمید که هر کدام تا چه اندازه قدرتمند هستند. برآورده ساختن هر نیاز، واکنش مثبت سریعی در فرزندان شما اجاد می‌کند.
چهار مشرب (خلق و خو)
بچه‌ها دارای چهار مشرب متفاوت هستند و به‌همین دلیل است که بعضی اوقات به‌یک روش جواب بهتری میدهند. با شناسایی این چهار مشرب می‌توانید از یکی از چهار مهارت موجود برای‌به حداقل رساندن مقاومت آنها استفاده کنید.
با آنکه ممکن است کودکی در یک مشرب قوی‌تر باشد، اما معمولاً از مشربهای دیگر نیز اندکی بهره دارد. بعضی از بچه‌ها از این مشرب‌ها به‌اندازۀ یکسان بهره برده‌اند.
روی هم رفته نمی‌توان گفت که مشربی از مشربهای دیگر بهتر یا بدتر است. در نهایت اینها مشربهای متفاوتی هستند. از آنجایی که ترکیبات بسیار متفاوتی می‌تواند وجود داشته باشد، هر کودک موجودی منحصربه‌فرد است.
منبع:
کودک آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼