انگشت مکیدن کودک، ناشی از چیست؟
احساس کـــودک را درک کنید:اگر می گوید نوزاد را دوست ندارم، به او نگویید این احساس بد است. بلکه اجازه ابراز این احساس را بدهید و مجادله نکنید؛ حتی گاهی با احساس او همراه شوید و نامطلوب بودن حضور یک فرزند تازه در جمع خانوادگی را تصدیق کنید.
پرسش: دختری چهار ساله دارم که مدام انگشت خود را می مکد. راههای مختلف را برای ترک این عادت امتحان کرده ایم ولی بی فایده بوده است و هر روز شدت می یابد. مشکل با ورود یک نوزاد دیگر آغاز شد.
پاسخ: این موضوع نشان دهنده حالات اضطرابی در کودکتان هست و برای حل این مشکل اولین قدم این هست که موضوع اضطرابی کودکتان حل و فصل شود. ورود فرزند جدید عامل مهمی می تواند در اضطراب کودکتان باشد. برای این منظور بایست در برخورد با دختر 4 ساله تان یکسری رفتارهای خودتان را تغییر بدهید. نکات زیر را در این تغییر مد نظر داشته باشید.
- احساس کـــودک را درک کنید:اگر می گوید نوزاد را دوست ندارم، به او نگویید این احساس بد است. بلکه اجازه ابراز این احساس را بدهید و مجادله نکنید؛ حتی گاهی با احساس او همراه شوید و نامطلوب بودن حضور یک فرزند تازه در جمع خانوادگی را تصدیق کنید.
- آرامــــش کــــودک را تحسیــن کنید:اگر کودک بیش از ۳۰ دقیقه ارام مانده است، به کنارش بروید و با او باشید. برای تشویق وی برنامه ریزی کنید.
- در رفتــارهایتان باثبات باشید:عقیده خود را نسبت به وجود انضباط در کودک مشخص کنید. هنگام مشاهده رفتار نامناسب، واکنش سریع نشان دهید. با کودک بحث نکنید و غر نزنید بلکه عمل کنید. او باید بداند که چه رفتاری از نظر والدینش مطلوب و مورد انتظار است. پدر و مادر باید در رفتار تربیتی با کودک هماهنگ باشند.
- بعضی از رفتـــارهای نامناسب کـــودک را نادیده بگیرید:
بعضی از رفتارها مانند کودکانه صحبت کردن را نادیده بگیرید. هنگام انجام رفتارهای بچگانه با کودک صحبت نکنید و به او نگاه نکنید. در این زمان از اتاق خارج شوید یا به کار خود بپردازید. رفتار مطلوب کودک را تشویق کنید.
- در بــرابـــر بد رفتاری‌های جدی کــودک واکنش ســـریع نشان دهید:
رفتارهایی مانند صدمه زدن به نوزاد باید سریع پاسخ داده شود. کودک بایستی بفهمد که اسیب رساندن به نوزاد پذیرفتنی نیست و با انضباط خاصی با او برخورد خواهد شد.
با انجام رفتار های فوق تا 6 سالگی فرزندتان صبر کنید و این مدت او را تحت فشار قرار ندهید. اغلب با اینگونه ملاحظات و عدم فشار والدین این مشکل حل می شود. اما اگر تداوم پیدا نمود بعد از سن ۶ سال کار درمانی انجام می شود.
پاسخ: این موضوع نشان دهنده حالات اضطرابی در کودکتان هست و برای حل این مشکل اولین قدم این هست که موضوع اضطرابی کودکتان حل و فصل شود. ورود فرزند جدید عامل مهمی می تواند در اضطراب کودکتان باشد. برای این منظور بایست در برخورد با دختر 4 ساله تان یکسری رفتارهای خودتان را تغییر بدهید. نکات زیر را در این تغییر مد نظر داشته باشید.
- احساس کـــودک را درک کنید:اگر می گوید نوزاد را دوست ندارم، به او نگویید این احساس بد است. بلکه اجازه ابراز این احساس را بدهید و مجادله نکنید؛ حتی گاهی با احساس او همراه شوید و نامطلوب بودن حضور یک فرزند تازه در جمع خانوادگی را تصدیق کنید.
- آرامــــش کــــودک را تحسیــن کنید:اگر کودک بیش از ۳۰ دقیقه ارام مانده است، به کنارش بروید و با او باشید. برای تشویق وی برنامه ریزی کنید.
- در رفتــارهایتان باثبات باشید:عقیده خود را نسبت به وجود انضباط در کودک مشخص کنید. هنگام مشاهده رفتار نامناسب، واکنش سریع نشان دهید. با کودک بحث نکنید و غر نزنید بلکه عمل کنید. او باید بداند که چه رفتاری از نظر والدینش مطلوب و مورد انتظار است. پدر و مادر باید در رفتار تربیتی با کودک هماهنگ باشند.
- بعضی از رفتـــارهای نامناسب کـــودک را نادیده بگیرید:
بعضی از رفتارها مانند کودکانه صحبت کردن را نادیده بگیرید. هنگام انجام رفتارهای بچگانه با کودک صحبت نکنید و به او نگاه نکنید. در این زمان از اتاق خارج شوید یا به کار خود بپردازید. رفتار مطلوب کودک را تشویق کنید.
- در بــرابـــر بد رفتاری‌های جدی کــودک واکنش ســـریع نشان دهید:
رفتارهایی مانند صدمه زدن به نوزاد باید سریع پاسخ داده شود. کودک بایستی بفهمد که اسیب رساندن به نوزاد پذیرفتنی نیست و با انضباط خاصی با او برخورد خواهد شد.
با انجام رفتار های فوق تا 6 سالگی فرزندتان صبر کنید و این مدت او را تحت فشار قرار ندهید. اغلب با اینگونه ملاحظات و عدم فشار والدین این مشکل حل می شود. اما اگر تداوم پیدا نمود بعد از سن ۶ سال کار درمانی انجام می شود.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼