توقعات والدین از فرزندان، آیا همان می‌شود که می‌خواهند؟

پرسش: دختری 4 ساله دارم. همیشه می خواستم فرزندم شجاع و ماجراجو باشه و از حق خودش دفاع کنه. ضمنا من عقیده دارم که نقش پدر در چگونگی شخصیت فرزند خیلی پررنگه. ولی همسر من هیچ کدوم از خصوصیات شخصیتی بالا رو نداره و دخترم نیز فعلا همچین شخصیتی رو از خودش نشون میده مثل کم حرفی کندی عمل دفاع نکردن از خودش در مقابل زورگویی بچه های دیگه.

تا به حال مهد کودک نگذاشتمش به غیر از یک هفته که در این هفته من همراهش بودم و از من جدا نمی شد ولی میشد از رفتارش فهمید که خیلی دوست داره با بچه ها باشه. چیزی که از رفتارش فهمیدم اینه که از پسرا هم خوشش نمیاد یا شاید ازشون می ترسه.

پاسخ: شیوه های رفتاری پدرو مادر و اصول تربیتی آن ها تاثیر شگرفی در فرزندان داشته و به عنوان مهم ترین عوامل تربیتی محسوب می شود. لذا پدر یا مادری که مهارت ابراز وجود ندارد بعید است بتواند چنین چیزی را به فرزندش اموزش دهد. چرا که بسیاری از موارد آموزشی از طریق یادگیری و الگو گیری صورت می گیرد.

علاوه بر این امرو نهی های زیاد و غیر ضروری به فرزند باعث افت اعتماد به نفس او می شود که تاثیر مستقیم در مهارت های اجتماعی او دارد. متاسفانه بسیاری از مادران که آرزوهای بزرگ برای تربیت فرزندشان دارند به عارضه دچارند و نتایج عکس دریافت می کنند.

در کنار این موارد نباید برای تربیت او ناامید باشید. کودکان با حضور در جمع همسالان می توانند مهارت های زیادی فرا بگیرند. شما هم می توانید به مرور در مورد مسایلی که او با همسالانش پیدا می کند با او صحبت کرده و به صورت ضمنی مفاهیمی را به او اموزش دهید. البته پیش از آموزش باید گوش شنوای خوبی بوده و توان همدلی با او را داشته باشید تا او برای مطرح کردن مسایل با شما در دفعات بعد تشویق شود.

- مسئولیت هایی را در حد توانش به او بسپرید.
- از نتوانستن هایش مضطرب نشده و او را سرزنش نکنید
- رفتارهای مثبتش را هرچند اندک باشد تشویق کنید.
- ضعف هایش را مستقیما مطرح نکنید و سعی کنید با واداشتن او به تفکر او را به سمت روش های رفتاری متفاوتی سوق دهید. مثلا اگر در برخورد با دوستش نتیجه خوبی نگرفته به او بگید: از این که این طور شد خوشحالی؟ چه احساسی داری؟ او چه احساسی دارد؟ اگر چکار می کردی نتیجه بهتری می گرفتی؟ با چه روش های دیگری می تونستی رفتار کنی. اگر این گونه رفتار می کردی چه احساسی داشتی ؟

- هر گونه فعالیت او را در زمینه استقلال یابی و مسئولیت پذیری تشویق کنید.
- او را در مهد کودک ثبت نام کنید حتی اگر به صورت پاره وقت شده. و به مرور سعی کنید او را به تنها ماندن عادت دهید.

- در رفتار های خود و همسرتون بازنگری داشته و سعی کنید خواسته های خود را ابتدا در رفتار خود ایجاد کنید. اگر خواهان رفتاری جرئت مند و با اعتماد به نفسید باید در عمل به او الگو دهید. اجازه دهید احساس ارزشمندی داشته باشد و برای خود احترام قائل باشد.