تغییر رفتار در کودکان، راهنماییم کنید

پرسش: پسر ۱۵.۵ ماهه دارم و از وقتی بدنیا آمد خانه دارشدم تا تربیتش را خودم بعهده بگیرم. مدتیست هم برخلاف قبل که روزی یکبار تقاضای شیرخوردن داشت زیاد شیر می‎خورد و یکسره ازم برای شیرخوردن آویزونه با اینکه سیره. تفننی شیر میخوره انگار. هی دورمیزنه میاد باز بزور شیر می‎خواد و هرکاری می‎کنم حواسش پرت نمیشه. هم مدتی است خیلی جیغ میزنه و با اینکه لغاتی را بلده استفاده نمی‎کنه و خواستش را با آه و اوه و جیغ و گریه میگه. تو همین مدت گاهی اطرافیان را میزد و جدیدا توی سر خودش هم میزنه. منو همسرم باهم روابط خوبی داریم وبچمون هم بهش محبت وتوجه زیاد میشه و خیلی ناراحتم از این مسائلی که مطرح کردم.

پاسخ: با توجه به اینکه شرایط کودک شما قبلاً بهتر بود و در حال حاضر مشکل شیر خوردن و مسائل دیگر پیدا شده، اولین سؤالی که به ذهن می‌رسد این است که چه تغییری در شرایط کودکتان رخداد که او این‌گونه شده است. بچه‌ها در سن کودک شما که به صورت روان حرف نمی‌زنند، اگر مشکلی برایشان پیش بیاید ممکن است عصبی شوند، جیغ بکشند، اطرافیان را بزنند و در این حالت شدید خودشان را بزنند. پیام آن‌ها این است: الان اتفاق ناراحت کننده‌ای افتاده و من احساس بدی دارم، حال من را خوب کند. کودک شما خودش به صورت غریزی سعی دارد حال خودش را بهتر کند، مثلاً همین که مرتب به شما آویزان می‌شود و تفننی شیر می‌خورد دلیلش این است که آغوش شما و سینه شما او را تسکین موقت می‌دهد و او چون سر مسئله‌ای ناراحت است می‌خواهد با آغوش شما تسکین یابد این آویزان بودن، راهکاری است که کودکتان برای حل مسئله خودش به صورت غریزی بلد است. حالا شما باید شرایط کودکتان را حسابی بررسی کنید و ببینید چه تغییری رخ داده که بچه‌ این‌قدر بهم ریخته، ریشه مشکل را پیدا کنید. آیا از کسی یا چیزی می‌ترسد؟ خواب بد می‌بیند؟ فیلم ترسناک دیده؟ آیا در رفتار با او ثبات دارید؟ مهم‌ترین نکته در فرزندپروری ثبات قدم و آرامش و خون‌سردی است. آیا روش تربیتی شما و همسرتان همسو است؟ فرزند شما باید به یک سری نیازهای اساسی‌اش برآورده شود تا حالش خوب باشد:
1) نیاز به امنیت: امنیت جسمی و روحی فرزندتان تأمین است؟
۲) نیاز به مراقبت: نیاز دل‌بستگی، در آغوش شما بودن، همدلی، درک و حمایت هیجانی او برآورده می‌شود؟
3) نیاز به کنترل: کودک شما نیاز به قانون دارد، بچه که نمی‌تواند خودش را اداره کند. آیا مرزهای روشنی متناسب با سن او در نظر گرفته‌اید یا در یک فضای بی‌خانمان زندگی می‌کند.
۴) نیاز به تحریک هوشی: برای تأمین این نیاز والدین باید با کودک بازیهایی کنند که متناسب سن او باشد. پس در کل مشکلی برای فرزندان پیش آمد و او کلافه شده تا جایی که خودش را می‌زند و این فریادی برای کمک است و خودش هم برای تسکین آویزان شما شده است. آیا به اندازه کافی بود توجه می‌کنید؟ حال خودتان چطور است؟ روحیات کودکان معمولاً به روحیات مادرشان وابسته است، روحیه شما چطور است؟ نگران، افسرده و یا مضطرب نیستید؟ اگر این‌طور است فکری برای خود کنید، مادامی که مادر حالش بد است، کودک بی‌تاب و نگران می‌باشد.