لوس شدن کودک، راه چاره دارد؟

پرسش: من ۱ دختر 3 سال ۷ ماهه دارم ولی در رابطه با تربیت فرزندم به مشکل برخوردم مشکل من اینجاست که من هم شاغلم و هم دانشجو. وقت زیادی برای گذراندن با فرزندم ندارم و یا اینکه خسته ام ولی بیشتر مواقع برای اینکه جبران زمانی که نبودم را بکنم به بیشتر خواسته های فرزندم جواب مثبت می دهم و احساس می کنم که حالا او لوس شده است و هر موقع هم کاری می کند برای مثال وقتی آب رو زمین می ریزه به من می گه مامان مواظب باش من آبو زمین نریزیم و یا اگه یه خرابکاری ای می کنه و ما چیزی نمی گیم خودش قهر می کنه و می ره یه اتاق دیگه و کمی گریه می کنه این گریه کردنش خیلی اذیتم می کنه زودجوش نیست برای هر چیزی هم گریه می کنه شیر هم خیلی زیاد می خوره وقتی می خواد و من ممانعت می کنم شروع می کنه به گریه کردن تا اینکه بلاخره تسلیم بشیم.

پاسخ: دوست خوبم بزرگ ترین مشکل این است که شما چهار شغل مهم را موازی با هم به اجرا در می آورید. خانه داری، مادری، اشتغال، تحصیل.
با یک دست چند هندوانه می توان برداشت؟ آیا می توان در همه این حیطه ها موفق شد؟ منسب مادری به تنهایی کافی است تا شما را برای تمام روز مشغول کند تا برای تربیت بهتر قدم بردارید .

لذا توصیه می کنم در اولن فرصت مشغولیت های خود را کم کنید .

اما در گام های بعد: مسلما همه خواسته های کودک اجرا شدنی نیست .و پدرو مادر با قاطعیتی خاص باید چنین امری را به کودک انتقال دهند . 25 درصد از خواسته ها غیر ضروری بوده و باید با تصمیم و قاطعیت شما بی پاسخ بماند. البته استدلال و گفتگو را برای توجیه شدن فرزند فراموش نکنید .قاطعیت باید بدور از خشونت باشد .
۲۵ درصد خواسته ها باید با تاخیر در زمان و اموزش صبر براورده شود . تا کودک بداند توقع برطرف شدن انی نیاز ها را نداشته باشد .

کودکان در این سنین نیاز به استقلال یابی دارند لذا نباید به صورت افراطی بر ضعف ها و شکست های انها تمرکز کنیم. بلکه باید موفقیت هایشان را تشویق کنیم . اما این مسئله دلیل بر این نیست که هیچگاه اشتباهات را به انها گوشزد نکنیم و سکوت کنیم .

گربه او در هنگام خطا ها یا به دلیل جلب توجه است و شما اشتباه او را نادیده بگیرید و یا اینکه او به دلیل احساس ناخوشایند در خود این اقدام و حرکت را می کند .

لذا سعی کنید در این مواقع به جای این که سکوت کنید .و یا اشتباهش را ناچیز بشمارید و به سراغش بروید و یا اخطار زیاده از حد به او بدهید و ... با اشاره ای کوتاه به خطا از او بخواهید تا در ترمیم خرابکاری با شما همکاری کند . این طوری هم از گریه های او جلوگیری کرده اید . هم خطایش را ناچیز نشمرده اید و هم او را لوس نکرده اید . ضمن این که به او حل مسئله را اموخته اید.

اگر قرار است دفعات شیر خوردن را در او کم کنید باید قاطع باشید . این که تصمیمی بگیرید وبعد با اصرار او تصمیم را حذف کنید اصلا کار خوبی نیست . چرا که او می اموزد که با گریه و اصرار می تواند به خواسته اش برسد .
یهترین روش از شیر گرفتن این است که ایتدا شیر خوردن در روز را حذف کنید . و پس از مدتی شیر خوردن در شب را هم منتفی کنید.