افزایش مهارت‌های فیزیکی فرزندتان باعث می‌شود او تعادل و هماهنگی بیشتری در بدنش داشته باشد بازی یکی از بهترین راه‌هایی است که برای تقویت رشد و توانایی‌های فیزیکی کودک می توانید به کار ببرید.
از لحاظ فیزیکی رشد بدن کودک بعد از ۲ سالگی آرام‌تر خواهد شد و سطح انرژی او بالا می رود. مهارت‌های کودک شما از ۲ سالگی به سرعت افزایش پیدا می کند. خیال‌تان راحت باشد، طولی نخواهد کشید که فرزند شما با فعالیت هایی که انجام می دهد فردی چالاک می شود. افزایش مهارت‌های فیزیکی فرزندتان باعث می‌شود او تعادل و هماهنگی بیشتری در بدنش داشته باشد. بازی یکی از بهترین راه‌هایی است که برای تقویت رشد و توانایی‌های فیزیکی کودک می توانید به کار ببرید. شما می توانید با این بازی‌ها مهارت‌های فیزیکی روبه رشد کودکتان را تقویت کنید. کودکان دوست دارند وقتی راه رفتن را یاد می گیرند از آن برای کارهای مشکلتر و موقعیت های مختلف استفاده کنند. راه رفتن روی دیوار کوتاه و جدول کنار خیابان وقتی که دست کودک را گرفته باشید برایش خیلی هیجان‌انگیز است، یا مثلاً وقتی از جایی بالا می رود و احساس قد بلندی می کند بیشتر برایش جذاب است.کودکان علاقه زیادی به بالا رفتن از جاهای مختلف دارند. این حالت را ممکن است از یک سالگی در کودکان مشاهده کنید. مثلاً می بینید که کودک از دسته‌های قفسه های آشپزخانه استفاده می کند تا خودش را به بالای
کابینت ها برساند. برای استفاده از بازی‌هایی که در مورد حفظ تعادل و بالارفتن است، والدین باید فضای امنی را برای کودک فراهم کنند تا کودک در ایمنی کامل تمریناتش را انجام دهد و خطری برایش نداشته باشد. وسایل بازی که ترکیبی از پله و نردبان یا سرسره است برای تمرین این مهارت‌ها توسط کودک مکان‌های مناسبی هستند. حتی شما در خانه می توانید با روی هم گذاشتن چند بالش با کودک بازی کنید یا با قرار دادن یک سرسره کوچک با چند پله می توانید کودک را سرگرم کنید. اگر کودکتان خیلی مشتاق بالا رفتن و حفظ تعادل است، چند جعبه مقوایی بزرگ را روی هم قرار دهید و چند پتوی نرم کف اتاق پهن کنید تا کودک بتواند بازی کند.
این بازی‌ها عبارتند از
خط خطی کردن و نقاشی کردن
کودک نوپای شما از ۱۲ تا ۱۸ ماهگی برای نقاشی کردن و نوشتن تلاش می کند که اول به صورت خط خطی روی کاغذ است و در ۱۸ تا ۲۴ ماهگی ممکن است خطوط افقی بکشد یا حتی یک دایره و این شما را شگفت‌زده می کند. تشویق کودک در این سن موجب بروز توانایی‌های جدید در کودک می شود. وقتی کودک مداد رنگی به دست می گیرد، حرکت گرفتن و نگه داشتن توسط انگشتانش به کار برده می شود. نقاشی کردن باعث پیشرفت بینایی و تخیلات کودک می شود. نقاشی با انگشتان تمرینی برای مهارت‌های حرکتی کودک است. همچنین می توانید از علاقه کودک به طبیعت بهره ببرید و برگ‌های درختان و گلبرگ‌های گل را رنگ کنید.
لباس پوشیدن و لباس درآوردن
کودک علاقه خاصی به لباس پوشیدن و درآوردن دارد. حتماً برای‌تان پیش آمده که بهترین لباس کودک را برای رفتن به مهمانی تنش می کنید و بعد از چند دقیقه می بینید که کودک لباسش را درآورده است. لباس پوشیدن و درآوردن می تواند تمرینی برای افزایش هماهنگی دست و انگشت کودک باشد. وقتی کودک خودش می خواهد لباس‌هایش را بپوشد توجه کنید که شلوارهایی که کمربند یا زیپ ندارد و کمرشان کشی است و کفش‌های چسبی و پیراهن ساده برای او انتخاب کنید تا به راحتی کودک بتواند خودش لباسش را بپوشد. هر چند وقت یک بار هم یک نمونه از لباس‌هایی که پوشیدنش سختتر است در اختیارش بگذارید تا مهارتش بالاتر برود.
پر و خالی کردن
خالی کردن یک ظرف یا سبد در مقایسه با پرکردن آن به دقت و مهارت کمتری نیاز دارد و کودک این را خیلی خوب می داند. این کار موجب تسلط کودک شما بر مهارت‌هایش می شود. وقتی کودک یک بار یاد بگیرد که ظرف را به طور کامل خالی کند این کار را بارها تکرار می‌کند. این کار برای کودک یک تمرین ذهنی بسیار مهم است. کودک یاد می گیرد که که یک شی می‌تواند چند شی دیگر را در خود جای دهد. شما میتوانید با آماده کردن برخی مکان‌ها برای بازی کودک و ارائه فعالیت‌های ساده و مناسب به او برای این مرحله آماده شوید. بیرون ریختن بلوک‌های خانه‌سازی از داخل یک جعبه بزرگ، اسباب بازی‌ها از داخل قفسه یا حتی به هم ریختن قطعات یک پازل می‌توانند کودک شما را سرگرم کند.
شکل دادن و به هم ریختن
کودکان دوست دارند هر چیزی در اطراف خود را بو کنند و مزه ها را بچشند و اجسام را لمس کنند. اگر بتوانید تعداد زیادی از اشیا را در اختیارش قرار دهید که آنها را لمس کند مدت طولانی او را سرگرم کرده اید و فرصتی برای افزایش قدرت و همچنین ظرافت دست‌ها و انگشتانش به دست می آورد. استفاده از خمیر بازی برای تمرین دست‌ها و انگشتانش خیلی خوب است. غلتاندن، شکل دادن، مشت زدن و ورم دادن خمیر به شکل دلخواه موجب استفاده از دست‌ها و انگشتان کودک می شود. اگر به نظر می رسد کودک شما تمایلی به این کارها ندارد، میتوانید از گزینه‌های دیگر استفاده کنید. در واقع او ممکن است از بوی یک چیز یا شکل و بافت یک چیز دیگر خوشش نیاید. در ضمن هر چقدر خمیر مورد استفاده کودک نرمتر باشد، کار کردن با آن برای دست‌های کوچک او ساده تر خواهد بود. البته مسلماً خمیر کیک واقعی می‌تواند بهترین گزینه باشد. هنگامی که می‌خواهید کیک یا کلوچه بپزید، مقداری از خمیر را به او بدهید تا به سلیقه خودش شکل بدهد و سپس آن را هم به همراه کیک اصلی بپزید.
دویدن و پریدن
کودکان از دویدن و پریدن خوش‌شان می آید، اما جدا کردن هر دو پا از زمین به طور همزمان سختتر از آن چیزی است که ما به یاد می آوریم و البته برای کودکی که می خواهد این کار را انجام دهد و موفق نمی شود ناامید کننده است. شما می توانید دو دست او را بگیرید و بگذارید روی تختخواب فنری یا یک ترامپولین کوچک (که مخصوص حرکات ژیمناستیک است) بالا و پایین بپرد. به این ترتیب او می تواند انجام این حرکت را تمرین کند. همچنین می توانید چند بالش در کف اتاق قرار دهید و از او بخواهید که از روی یک صندلی کوتاه یا مبل به روی بالش‌ها بپرد. اگر کودک شما از جمله کودکان ساکت و آرام است میتوانید دویدن و پریدن را با یک کار دیگری که او دوست دارد ترکیب کنید تا او را به انجام این حرکات تشویق کرده باشید. مثلاً در حین بازی می توانید با هم شعر بخوانید.
غلتاندن و پدال زدن
وقتی کودک بفهمد پاهایش کلید حرکت کردن هستند، از این طرف و آن طرف رفتن لذت خواهد برد. شما میتوانید چرخی برای او بخرید که به صورت یک اسباببازی ساده باشد که یک صندلی کوچک دارد و ارتفاع آن از سطح زمین هم کم باشد، تا کودک بتواند پاهایش را به زمین بفشارد و چرخ را به جلو هل بدهد. کودک شما ممکن است در ابتدا از هر دو پایش به طور همزمان استفاده کند، اما به تدریج یاد میگیرد که چگونه چرخ خود را به درستی جلو براند. ابتدا پای راستش را روی زمین بگذارد و چرخ را به جلو براند و سپس با پای چپش همین کار را تکرار کند. پس از این‌که کودک شما توانست این کار را به خوبی یاد بگیرد (معمولا پس از ۲ سالگی)، برای پدال زدن آماده شده است. در این مرحله یک سه چرخه ساده می تواند به او کمک کند تا هم ماهیچه‌های پاهایش را تقویت کند و هم بین اعضای مختلف بدنش هماهنگی بیشتری ایجاد کند و مسلماً از سرعت بیشتر حرکتش نیز لذت خواهد برد. برای او یک کلاه ایمنی کوچک و مناسب تهیه کنید تا در هنگام تمرین به او آسیبی نرسد.
روی هم سوار کردن، مرتب کردن و به نخ کشیدن
قرار دادن یک بلوک روی بلوک دیگر و متعادل کردن آن یا گذراندن یک تکه نخ از وسط حلقه‌های رنگی و البته در نهایت به هم ریختن همه چیزهایی که درست شده است، یکی از سرگرمی‌های اصلی کودکان است. این کارها برای استفاده از انگشت‌هایی که روز به روز هنرمندتر و ماهرتر می شوند و نیز تمرین منظم کردن و ساختن چیزهای مختلف بسیار سودمند خواهد بود. بلوک‌هایی در اندازه ها، شکل‌ها و رنگ‌های مختلف در اختیار او قرار دهید. وسایل متنوع دیگری نیز برای ساختن و بازی کردن در اختیار او بگذارید. هرچند کودک شما هنوز هم نمی تواند اسباب‌بازی‌هایی را که به شکل حروف الفبا یا اعداد باشند، به ترتیب حرف یا عدد مرتب کند، اما از مرتب کردن مهره های کوچک برحسب رنگ یا اندازه آنها لذت خواهد برد.
آب بازی و شنا کردن
بازی‌های آبی موجب افزایش هماهنگی بین اعضای کودک می شود. بهتر است کودک را مرحله به مرحله با آب آشنا کنید. بعضی از بچه‌ها دوست دارند سرشان را زیر آب ببرند، اما این کار برای برخی دیگر دشوار به نظر می رسد و مدتی زمان می برد. بعضی‌ها از آب بازی خوش‌شان می‌آید، اما بعضی دیگر دوست دارند که به آرامی با دست یا پا با آب بازی کنند. کودکان احساس شناور بودن در آب را دوست دارند. بعضی از بچه‌ها ممکن است دوست نداشته باشند کاملاً خیس شوند. سعی کنید بفهمید او از چه چیزی خوشش می‌آید یا با چه کاری راحتتر است و از همان جا شروع کنید. حفظ امنیت کودک نکته مهمی است. شما باید تا زمانی که کودکتان بتواند به تنهایی شنا کند با او در آب بمانید. در صورت تمایل کودک می توانید از جلیقه نجات یا بازوبند بادی استفاده کنید که می توانند به ایمنی او کمک کنند. اما این وسایل نمی توانند جایگزینی برای حضور شما باشند. اگر کودکی را که شنا بلد نیست به داخل آب برده اید، همواره او را محکم نگه دارید.
پرتاب کردن و گرفتن
توپ در اندازه های مختلف (برای پرتاب کردن، گرفتن و غلتاندن) موجب افزایش هماهنگی بین دست و چشم او می شود و هم چابکی و مهارت‌های حرکتی او را افزایش می دهد. کودک شما مدت‌ها پیش (بین ۳ تا ۷ ماهگی) یاد گرفته است که اشیا مختلف را با دست بردارد، اما هماهنگی کامل دست که توپ را بغلتاند یا به سمت چیزی (یا کسی) پرتاب کند، معمولاً بین 18 ماهگی تا ۳ سالگی اتفاق می افتد. او ابتدا غلتاندن توپ را یاد می گیرد، سپس پرت کردن آرام یک توپ از روی زمین را یاد می گیرد، بعد ابتدا برداشتن توپ و پرتاب آن به سمت پایین و نهایتا پرتاب توپ به سمت بالا را یاد خواهد گرفت. کودکان معمولاً چپ دست یا راست دست بودن خود را در سال دوم زندگی نشان می دهند، پس می توانید به دنبال علائم این مطلب باشید. اما ممکن است انتخاب کودک در طول مراحل بعدی رشد تغییر کند. پس اگر کودک شما هنوز هیچ‌کدام از دست‌هایش را بر دیگری ترجیح نمی‌دهد، لازم نیست نگران شوید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼