راههای رفع افسردگی، بانوان نگران نباشید

چنانچه مایل باشید نیروی اراده در مدارهای مغز شما حک شود آن گاه لازم است برای مدتی هر روز به تمرین بپردازید. اکنون نکاتی را که با استفاده از کتاب بالاخره به خوشحالی رسیدیم دستچین کرده ام به شرح زیر ارائه می کنم:
از عوامل محرک و منحرف کننده اجتماب کنید. اگر به مشروبات الکلی اعتیاد دارید از رفتن به بار یا مشروب فروشی خودداری نمایید. اگر آدم پرخوری هستید از رفتن به فروشگاه مواد غذایی پرهیز کنید. قبل از خرید صورتی از آنچه باید بخرید تهیه کنید و بدین ترتیب کار خرید را با سرعت هر چه بیشتر انجام دهید. اگر بیش از حد تلویزیون تماشا می کنید روی مبل راحتی مخصوص تماشای تلویزیون ننشینید و سعی کنید آن مبل راحتی را به اتاق دیگری منتقل کنید. اگر هوس کار با کامپیوتر را کرده اید بخش های ای میل و وب یاب را قطع کنید.
از همراهی کنندگان در فعالیت های نامناسب دوری کنید. منظور افرادی است که شما را در اجرای رفتارهای خود ناکام کننده همراهی می کنند مثلا کسانی که با شما سیگار می کشند یا مشروب می خورند یا بهانه ای برای در پیش گرفتن رفتارهای خود ناکام کننده به دست شما می دهند. به آن ها توضیح دهید که شما در مدت زمانی که مشغول ترک رفتارهای نامناسب خود هستید باید با آنان کمتر معاشرت داشته باشید. همسرتان هم اگر شما را به تنبلی و پرخوری تشویق می کند از همین گروه همراهی کنندگان است. سعی کنید همسرتان را از این بابت روشن کنید و از او بخواهید به شما کمک کند.
خود را برای مبارزه ای طولانی مدت آماده کنید. اگر خاطرتان باشد دانشجویان خواستار تردستی ناچار شدند سه ماه تمرین کنند. گاهی اوقات ما خود را گول می زنیم. مثلا به خودمان وعده می دهیم که ظرف هفته اول دو کیلو لاغر می شویم و چون به این هدف نمی رسیم ناامید و تسلیم می شویم. بهتر است به جای آن خود را برای مبارزه ای درازمدت آماده کنیم.
به آن دشواری هم که فکر می کنید نیست. هیچ کس از کم خوری نمی میرد و برای بسیاری افراد رژیم گرفتن کار کم زحمتی است. ترک عادت ها هم همین گونه است. یکی دو روز اول ممکن است دشوار باشد ولی دشواری ها ادامه نخواهد یافت و پایداری در ادامه دادن به پرهیزهای تعیین شده پس از چندی به شما اعتماد به نفس و غرور می بخشد.
تا زمانی که آمادگی کامل نیافته اید برنامه خود را شروع نکنید. هر بار که با اراده ای نیم بند تلاش می کنید و در پی آن دوباره تلاش خود را متوقف می سازید در اصل اعتماد و نیروی اراده خود را تضعیف کرده اید. بنابراین هنگامی پروژه را مجددا آغاز کنید که پس از بررسی کافی خود را کاملا آماده می بینید.
از نزدیکا خود یاری بجویید. نزدیکان شما می توانند مثلا با پرهیز از صحبت در حضور شما درباره موضوع های وسوسه انگیز مانند غذاها یا مهمانی ها شما را یاری دهند. آنان می توانند با نشان دادن توجه خود در روزگاران سخت به شما روحیه و امید بدهند. شما می توانید در سازمان های مخصوص کنترل و تنظیم وزن هم عضو شوید. چنین سازمان هایی می توانند به انگیزه شما بیفزایند.
محرک های موثر. چنانچه تن به کار دادن برایتان مشکل است سعی کنید به عنوان مثال به شرح زیر عمل کنید. فقط موقعی که پشت میز نشسته اید کار کنید و چنانچه تمرکز نداشتید یا حالت اضطراب داشتید یا نمی توانستید تصمیم بگیرید که کار بعدی تان چه باشد از چا برخیزید و به خودتان استراحتی بدهید. خاطره ناکامی های خود را به محیط کاری تان راه ندهید. زمانی که پشت میزتان نیستید کاری را آغاز نکنید. به تدریج محل کار شما برایتان محرکی محسوب خواهند شد که کمتر شما را دچار اکراه می کنند زیرا این محل ها فقط فعالیت های ثمربخش را برایتان تداعی می کنند.
خودتان را تشویق کنید. چون دست به کاری زده اید که قرار است زندگی شما را دگرگون کند پس برای انجام دادن آن جایزه ای در نظر بگیرید. می توانید برای موفقیتتان جایزه ای چون رفتن به یک سفر یا چیز دیگری را انتخاب کنید. برای تلاش های موثر می توانید به صورت روزمره نیز پاداش هایی برای خود منظور کنید.
گام های کوچک. برخلاف انتظار درمانگران واقعی مطلب عنوان شده توسط دکتر لیومارتین در کتاب پس تکلیف باب چیست؟ درست از آب در آمد. یعنی قبل از اینکه بتوانیم بدویم باید راه رفتن را یاد بگیریم. بهره وری از نیروی اراده کار آسانی نیست و موفقیت را باید در گام های بسیار کوچک ارزیابی کرد. گاهی ممکن است انسان در مراحل انجام دادن کار مایوس شود و کمی عقب نشینی کند. مهم این است که برای هر روزی که با کامیابی سپری می شود نمره خوبی به خودمان بدهیم.
اجازه ندهید یک تجربه ناکام شما را از هدفتان منصرف کند. سعی کنید با ناکامی مواجه نشوید ولی اگر شدید خیلی به خود سخت نگیرید. بسیاری افراد این نتیجه غلط را می گیرند که اگر مثلا در یک نوبت برنامه رژیم غذایی خود را رعایت نکنند شانس موفقیتشان را کاملا از دست داده اند. این کار نوعی بهانه جویی برای انصراف دادن از کار است. به جای آن به خاطر داشته باشید که شما هدف دشواری را عهده دار شده اید و اگر نمی توانید به طور کامل و بدون نقص در رسیدن به آن موفق باشید نباید ناامید شوید و رهایش کنید. توجه داشته باشید که چنانچه در طول یک هفته فعالیت خود یک نوبت غفلت کرده اید اثرات تمرینات تمام هفته به طور کامل از مغز شما خارج نمی شود و می توانید به جای از نو شروع کردن سعی کنید از همان جایی که بودید ادامه دهید.