علت افتادگی رحم چیست؟

رباط و عضلات رحم، مثانه و واژن را در محل خود درون لگن نگه می‌دارند. حال اگر این عضلات و رباط‌های حمایت کننده، ضعیف یا در اثر کشیدگی شل شوند رحم جابه جا ‌شده، به داخل مجرای واژن افتادگی پیدا می‌کند و به دیواره واژن فشار می آورد.

پرولاپس یا افتادگی رحم معمولا در زنان پس از دوران یائسگی رخ می‌دهد؛ یعنی زمانی که حداقل یک یا دو مورد زایمان طبیعی داشته‌اند.

کاهش هورمون استروژون و تکرار فشار به رحم نیز می‌تواند عضلات کف لگن را ضعیف کند و باعث افتادگی رحم شود. مقدار حرکت و جابه‌جایی رحم گاهی خفیف و تا درون واژن است و گاهی رحم کاملا از واژن خارج می‌شود. پرولاپس رحم ممکن است با پرولاپس مثانه (افتادگی مثانه) یا سیستوسل (که در آن مثانه به دیواره ضعیف جلوی واژن فشار می آورد) یا پرولاپس مقعد (افتادگی مقعد) یا رکتوسل (رکتوم به دیواره ضعیف پشتی واژن فشار وارد می کند) همراه باشد.

از دیگر عواملی که می‌تواند باعث بروز این بیماری شود، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- چاقی که باعث فشار خارجی بر عضلات و رباط‌ها می‌شود می‌تواند افتادگی ایجاد کند
- زایمان‌های طبیعی مکرر؛ مخصوصا زایمان کودک درشت یا زایمان سخت که در آن عضلات کف لگن و بافت‌های نگهدارنده آسیب ببیند
-زایمان سخت با فورسپس یا وسایل دیگر
-سوء تغذیه و سوء جذب موادغذایی که باعث اختلال جذب مواد پروتئینی شود
- ژنتیک نیز عامل دیگری است که در این زمینه نقش موثری دارد؛ به گونه‌ای که ممکن است برای فردی پس از چند زایمان طبیعی سخت و مشکل اتفاق خاصی پیش نیاید، ولی شخص دیگری با یکبار زایمان طبیعی دچار این مشکل شود.
- ضربه
- افزایش سن
- خشکی واژن
بیماری‌هایی که باعث افزایش فشار داخل شکم می‌شوند مثل تومورها، سرفه مزمن و زور زدن زیاد به هنگام یبوست مزمن و شغل هایی که در آن زن مجبور باشد اجسام سنگین بلند کند.