علت کم خونی در حاملگی، چیست؟

به علت افزایش حجم خون مادر در دوران بارداری، میزان گلبول‌های قرمز در واحد حجم خون کم می‌شود و در نتیجه نیاز به آهن افزایش می‌یابد. لذا مهم ترین علت کم خونی در بارداری، کمبود آهن در بدن مادر است. به دلیل نیاز مادر و جنین به ۱۰۰۰ میلی‌گرم آهن در کل بارداری، مادر باید در نیمه دوم بارداری حتما از قرص آهن استفاده کند.

اما علل دیگری هم برای کم‌خونی مادر وجود دارد، از جمله خونریزی‌هایی که در دوران بارداری اتفاق می‌افتد، مثل خونریزی‌های سه ماهه اول در اثر سقط جنین، حاملگی خارج از رحم، بیماری مول یا خونریزی‌های سه ماهه سوم در اثر کنده‌شدن جفت، جفت سر راهی یا خونریزی‌های حین و بعد از زایمان که بسیار خطرناک بوده و نیاز به بستری کردن بیمار و احتمالا تزریق خون به صورت اورژانسی وجود دارد.

از علل دیگر کم‌خونی در بارداری، کمبود فولات در غذاهای مصرفی است که منجر به نوع خاصی از کم‌خونی می‌شود. این موارد که بسیار نادر هستند معمولا در کسانی پیش می‌آید که از سبزیجات حاوی اسیدفولیک به میزان کافی استفاده نمی‌کنند و بر اساس تشخیص پزشک و با مصرف اسید فولیک به میزان کافی، بیماری کم‌خونی آنها درمان می‌شود.

نوع نادر دیگر کم‌خونی در اثر کمبود ویتامین B۱۲ پیش می‌آید، که در این افراد اغلب سابقه رژیم طولانی گیاهخواری وجود دارد یعنی از گوشت و تخم‌مرغ و شیر به مدت طولانی استفاده نکرده‌اند؛ یا در کسانی که بیماری ژنتیکی خاصی دارند و روده آن‌ها این مواد مغذی را جذب نمی‌کند؛ یا تحت اعمال جراحی خاص روده یا معده قرار گرفته‌اند که دستگاه گوارش آن‌ها دیگر به میزان کافی این مواد را جذب نمی‌کند. در این افراد هم با تجویز ویتامین B۱۲ درمان انجام می‌شود.

نوع دیگر کم‌خونی، کم‌خونی در اثر بیماری‌های مزمن است مثل بیماری مزمن کلیوی یا آرتریت روماتوئید یا بیماری سل که هر کدام درمان خاص خود را دارند.

از انواع دیگر کم‌خونی که به خصوص در شمال کشور شایع است، انواع تالاسمی‌ها هستند. تالاسمی یک نوع اختلال ژنتیکی در ساخت هموگلوبین موجود در گلبول‌های قرمز خون است. این بیماری به دلیل اشکال مختلف ژنتیکی به شکل‌های متفاوتی دیده می‌شود، مثل تالاسمی آلفا یا بتا.

این انواع، خود به انواع مینور (خفیف)، اینترمدیا (بینابینی) و ماژور (شدید) تقسیم می‌شوند که در مورد هر یک از آن‌ها، راه درمانی خاصی را انتخاب می‌کنیم. اما مهم این است که بدانیم در این بیماران، به طور ژنتیکی میزان هموگلوبین (که در زنان عادی از ۱۲ به بالا طبیعی است) پایین‌تر از حد طبیعی است و در درمان آن‌ها هم این نکته مد نظر است.

در این مادران مراقبت‌های بیشتری طی بارداری انجام می‌شود، اما لزوما هموگلوبین را به ۱۲ نمی‌رسانیم. در مواردی که در مشاوره ژنتیک پدر و مادر، احتمال ابتلا به تالاسمی ماژور زیاد باشد، می‌توان با نمونه‌برداری از جفت در هفته‌های اول بارداری، به این بیماری در جنین پی برد و تحت نظر پزشک اقدام به سقط جنین کرد.