بعد از سقط جنین چکار باید کرد؟

آمار سقط جنین قانونی در کشور سالانه ۶ هزار سقط است که نشاندهنده میزان بالای آن است، مادرانی که با هزاران امید برای فرزنددار شدن تلاش می کنند اما در ابتدای دوران بارداری، نیمه راه و گاه حتی در واپسین روزهای بارداری بنابر دلایل پزشکی مجبور به سقط جنین می شوند.
انتظاری که ناجوانمردانه به پایان می رسد، داستان مادرانی است که به یکباره با مرگ ناگهانی جنین خود مواجه می شوند. شوک مرگ جنین کم اهمیت تر از شوک مرگ یکی از اعضای خانواده و یا نزدیکان نیست و چه بسا گاه جانکاه تر از آن نیز است چرا که مادر را با مساله فقدان و از دست دادن موجودی مواجه می کند که تا به دیروز او را در بطن خویش داشت و پرورشش می داد و برای سلامت وی از جان مایه می گذاشت. حال اگر بانویی چنین بحرانی را تجربه کرد چگونه می تواند با سوگ سقط جنین مواجه شود و یا اطرافیان برای کاستن غم این بحران چه باید کنند؟

مادران در سوگ بخوانند
درست است شما تجربه تلخی داشته اید اما لازم است برای بازگرداندن خود به شرایط عادی و نشاط انگیز معمول زندگی، به پا خیزید و تلاش کنید.
احساس خشم ، گناه و شکست عمده ترین هیجانات منفی تجربه شده بانویی است که سقط جنین را تجربه کرده است اگر چه تا مدت زمانی مقرر، تقریبا شش ماه و گاه حتی تا بارداری بعدی، این حالات روحی کاملا بهنجار و طبیعی است، اما عدم مواجهه درست با چنین شرایط روحی بحرانی ممکن است مصائب چندی را به همراه داشته باشد، برای اجتناب از مشکلات متعاقب، توصیه می کنیم به جای سرکوب و یا انکار احساسات منفی تان، انها را همانگونه که هست بپذیرید، اگر خشمگین هستید، راجع به خشم تان صحبت کنید و یا با نوشتن احساساتتان حالتان را بهتر کنید، حتی می توانید نامه اعتراض برای کسی بنویسید که از او شاکی هستید و او را مسبب این واقعه تلخ می دانید. اگر احساس گناه می کنید این دایما حقیقت را به خود متذکر شوید که احساس گناه داشتن تنها یک حس منفی است و هرگز به معنای متهم بودن شما نیست، به خود بقبولانید نه تنها شما بلکه هیچ فرد دیگری هم نمی تواند وقوع اتفاقات ناگوار را پیش بینی کرده و مانع از بروز انها شود. هرگز خود را مقصر بر این امر ندانید چه بسا احتمال وقوع پیشامدهای تلخ برای همه افراد یکسان است و شما نیز نمی توانید با مقصر دانستن خود و یا مواخذه کردن خویش راه به جایی نخواهید برد، خودتان را ببخشید و برای رفع عیوبی که منجر به سقط جنین تان شده است، تلاش کنید. برای مواجه با احساس شکست نیز، لازم است به تصویر مثبتی از جسم تان دست یابید،اگر چه مادر داغداری هستید که می خواهید با تنبیه و سرزنش خویش، اندکی از میزان داغ فرزندتان بکاهید، اما یادتان باشد زیر سوال بردن جسم و پذیرش تلویحی این واقعیت که ایده آل و کامل نیستید، ظلمی بزرگ به خودتان است، خود و بدنتان را دوست داشته باشید و به یقین نیز بپذیرید که تلاش بی وقفه شما برای کامل بودن، تلاشی بیهوده و عبث است، تا زمانی که احساس کامل نبودن می کنید، همان را هم تجربه خواهید کرد، بهتر است احساس خوبی به خود داشته باشید و برای هر آنچه که دارید، احساس ارزشمندی کنید.

مطالعه کنید
عدم آگاهی و نداشتن اطلاعات کافی در مورد بارداری و علل سقط جنین، باعث ترس و دلهره بیشتر مادران داغدار می شود، اگر چه برخی از بانوان هم از این ور بام می افتند و به موجب فراوانی اطلاعات، که در بسیاری از مواقع کاذب و به دور از تشخیص درست هستند، همیشه در هراسان و اضطراب می مانند، بهینه کسب اطلاعات کنید و هرگز هر آنچه را می بینید و می شنوید را در خود جستجو نکنید.

گفتگو کنید
با فردی معتمد، حمایت گر و دلسوز گفتگو کنید، چه بسا حمایت های عاطفی دیگران می تواند تسکین دردتان شود. توصیه می کنیم از حمایت آنلاین بانوانی که چون شما تجربه سقط داشته اند، به گفتگوبنشینید. بازگو کردن داستان سقط، با بانوانی که همدردتان هستند، نه تنها آرام تان می کند بلکه باعث می شود با نگاهی واقع بینانه تر به بحران حاضرتان بیندیشید، اینکه آنها چگونه توانسته اند با سقط های مکرر و متعدد کنار بیایند و یا چه اقداماتی را انجام داده اند و از همه مهمتر ان که امیدوار می شوید که امکان مادر شدن هم وجود دارد چه بسا با زنانی صحبت کرده اید که با وجود سقط های مکرر و یا حتی مشکلات عمیق تر جسمی توانسته اند باردار شوند.

برای بارداری مجدد، عجله نکنید
تا زمانی که با بحران سقط کنار نیامده اید، هرگز به فکر بارداری مجدد نباشید. پیش از اقدام به بارداری مجدد، فرصتی را برای سوگواری و التیام دردهایتان اختصاص دهید، این مدت زمان نه تنها برای کسب انرژی و تقویت قوای جسمی تان لازم و ضروری است بلکه برای انتخاب تدابیر هوشمندانه و مدبرانه نیز فایده به مفید است.

برای فرزندتان نامه ای بنویسید
احساس ناراحتی می کنید و گاه حتی از جنین تان گله مند می شوید، هرگاه چنین احساسی مغلوب تان کرد، دست به قلم شوید و برای فرزندتان نامه ای بنویسید، احساسی را که تجربه می کنید عینا یادداشت کنید، از خشم و دلخوری تان و بی وفایی اش سخن بگویید و یا از این که دوست داشتید او را به سلامت به دنیا اوردید و نتوانستید حرف بزنید، اگر لازم است به او بگویید برای سلامت او بسیار تلاش کردید و حتی برای هر لحظه لحظه زندگی اش برنامه ریزی کرده بودید اما حال با نبودش در کنارتان، نه تنها آرزوهای تان را بر باد رفته می دانید بلکه بسیار ناراحتی می کنید.

تفریح کنید
دایما به سوگ غم تان ننشینید، به دنبال تفریحات سالم و سرگرمی های تازه باشید، در فعالیت هایی شرکت داشته باشید که حس کارآمدی و شایستگی را در وجودتان پرورش و تقویت کند. دیدار از طبیعت برای بازسازی روحیه تان بسیار مفید است اگرچه ورزش کردن قوی تان می کند و موجب کاهش خشم درونی تان نیز می شود.

چگونه با مادر داغدار رفتار کنیم؟
سقط جنین یکی از خسارت بارترین تجربیاتی است که یک بانو ممکن است در طول زندگی زناشویی خویش آن را تجربه کند. این حادثه دردناک و عذاب آور، معمولا دوران پرتشویشی را به دنبال دارد، که معمولا در این برهه زمانی اطرافیان بخصوص همسر، نقش بسزایی در التیام درد مادر داغدار دارد.

عشق درمانی کنید
در این دوران بحرانی و سخت، زن نیازمند مراقبت، عشق و علاقه ، همدردی و توجه است، و شما به عنوان یک همسر موظفید از او مراقبت کنید و با حضور پررنگ تان در کنار وی، او را امیدوار به ادامه زندگی مشترک تان کنید.
باید به او این اطمینان را بدهید که جایگاه ویژه ای در قلب تان دارد و بود و نبود فرزند نیز، هیچ خدشه ای بر ان نمی زند. به او یادآور شوید عاشق زندگی با او هستید و بسیار دوستش دارید . بسیار او را در آغوش بگیرید، نوازشش کنید و شنونده درد دل هایش باشید. اگر متمایل بود اجازه دهید درباره هر آنچه اتفاق افتاده، صحبت کند، اگرچه بهتر است در حین گفتگو، هرگز در مورد بارداری مجدد سخنی به زبان نیاورید، چه بسا احساس تکلف درباره مسئولیت های آینده او را مضطرب و عصبی می کند، شایسته است به طور تلویحی به او نشان دهید که او را هرگز مسبب این بحران نمی دانید و متمایل هستید سریعتر به زندگی پرشور و شوق سابق تان برگردید، به کرات نوید روزهای متفاوت و بهتر را به بدهید و به زندگی آینده امیدوارش کنید. این امید را بدهید

واقعیت را آنگونه که هست، آشکار کنید
برخی به اشتباه گمان می کنند با عادی جلوه دادن فضای زندگی، سریهتر می تواند حل بحران کنند، این در حالی است که این رفتار، هرگز در حکم خدمت، لطف، همیاری و مصلحت نگری نیست بلکه بسیار نسنجیده و بحران سازتر است و حتی ممکن است مادر دغدار را با درک و پذیرش واقعیت دور کند. اجازه دهید مادر داغدار مستقیما به سوگ فرزند بنشیند و حس از دست دادن را آشکارا تجربه کند، هر چقدر مواجه مستقیم تر باشد، پذیرش زودتر حاصل می شود. یادتان باشد با صحبت نکردن و یا جمع کردن وسایل اتاق کودک، نه تنها باعث طولانی تر شدن رنج و عذاب مادر می شوید بلکه آمادگی او را برای بازیابی خویشتن نیز به تعویق می اندازید.

گاهی گذشت زمان، حلال مشکل تان نمی شود، اگر بحران را جدی تر از حد معمول ان می پندارید، سریعا با یک روان شناس مشورت کنید تا ایشان با رهنمودهای تخصصی و حرفه ای، یاری گرتان باشند.