خونریزی شدید قاعدگی نشانه چیست؟

حقایقی درباره تومورهای فیروئیدی که هر خانمی باید بداند
1- فیبروئیدهای رحم بسیار شایع هستند
این فیبروئید ها که به لئومیوماس leiomyomas یا میوماس myomas نیز مشهورند شایع ترین تومورهای رحم هستند. مطالعه ای نشان داده که بین ۷۰ تا ۸۰ درصد زنان تا سن ۵۰ سالگی به آن مبتلا می شوند. احتمال بروز آنها در دهه چهل و اوایل پنجاه سالگی بیشتر است.

۲- فیبروئید ها سرطان نیستند
فیبروئیدهها تومورهای غیرسرطانی خوش خیم هستند اما فیبروئیده های رحم می توانند نشانه هایی شبیه یک نوع نادر از سرطان مثانه به نامه سارکوما sarcoma داشته باشند. متاسفانه دانشمندان روش قابل اطمینانی برای کشف سارکوما به جز هنگام انجام جراحی برداشتن فیبروئیدها ندارند. اگر فیبروئید دارید بهتر است در مورد احتمال ابتلا به سارکوما با پزشک خود مشورت کنید.

3-زنان نژاد آمریکایی - آفریقایی با احتمال بیشتری دچار فیبروئید می شوند
در حقیقت این میزان ۲ تا ۳ برابر سایر افراد است. این فیبروئید ها در این گروه از زنان معمولاً در سن پائین تری رخ داده ، بزرگتر می شوند و علائم شدیدتری از خود نشان می دهند. همچنین چنانچه هرگز تجربه بارداری نداشته اید، اضافه وزن شدید یا سابقه خانوادگی ابتلا به فییروئید دارید ممکن است احتمال خطر ابتلا به فیبروئید در شما افزایش یابد.

۴-بسیاری از زنان هیچگونه علامتی نداشته نیاز به درمان نیز ندارند
خبر خوش! فیبروئیدها تنها زمانی که علامت دار باشند نیاز به درمان دارند و بیشتر زنان مبتلا به فیبروئید بدون علامت هستند.دکتر آنتونیو پیزارو Antonio Pizarro دارای بورد تخصصی زنان و زایمان می گوید: "اگر خانم مبتلا به فیبروئید هیچگونه علامتی نداشته باشد، تا زمانیکه احتمال خطر ابتلا به سارکوم نیز مد نظر قرار نگیرد غیر از انجام چکاپ های دوره ای توصیه به درمان فیبروئید ضرورتی ندارد."

5- فیبروئید یکی از مهمترین عوامل انجام هیسترکتومی (عمل برداشتن رحم ) است
بیش از ۲۰۰۰۰۰ جراحی هیسترکتومی - جراحی برداشتن رحم- در هر سال برای برداشتن رحم های دارای فیبروئید در ایالات متحده انجام می شود. علاوه بر ناباروری این روش خطرات خود را دارد بنابراین پزشکان تا زمانی که فیبروئید ها خیلی دردناک نبوده و به روشهای دیگر پاسخ می دهند انجام جراحی هیسترکتومی را توصیه نمی کنند.

۶- هیسترکتومی دیگر تنها روش درمان نیست
در حال حاضر درمانهای پزشکی وجود دارند که می توان از آنها برای کوچک کردن فیبروئیدها یا کاهش روند رشد آنها استفاده کرد. مثل هورمون درمانی، روشهای مافوق صوت یا مایومکتومی (myomectomy) که در این روش تومور برداشته شده و رحم دست نخورده باقی می ماند. اگر فیبروئیدها نیاز به برداشتن نداشته باشند می توان با درمان های دیگر مثل استفاده از ایبوبروفن، قرصهای ضد باردری یا آبلیشن ( فرآیند استفاده از انرژی امواج رادیویی برای تخریب بافت) با علائم آن مقابله کرد.

7- شایعترین علامت آن خونریزی زیاد هنگام عادت ماهیانه است
خونریزی شدید همراه با لخته، فیبروئید ها همچنین می توانند باعث:

خونریزی بین دوره های عادت ماهیانه

دردهای لگنی

تکرر ادرار

ورم شکم

رابطه جنسی دردناک شوند.

۸- می توانید باردار شوید اما ممکن است مشکلاتی داشته باشید
بیشتر زنان مبتلا به فیبروئید بارداری بدون مشکلی دارند اما ممکن است فیبروئید مشکلاتی برای برخی از زنان بوجود آورد. برخی تحقیقات نشان داده که انواع مشخصی از فیبروئید ها می تواند موجب تغییر اندازه و شکل رحم شود که می تواند بر توانایی زنان برای بارداری اثربگذارد. اگرچه که کارشناسان تخمین می زنند فیبروئید ها تنها 1 تا 2 درصد عوامل ناباروری را شامل می شوند. همچنین فیبروئیدها احتمال افزایش نیاز به سزارین در هنگام زایمان را تا 6 برابر و همچنین خطرخونریزی شدید پس از زایمان را نیز افزایش می دهند.

9- دانشمندان هنوز علت بروز فیبروئید را نمی دانند
دکتر پیزارو می گوید "با وجود شیوع زیاد و اثرات بالینی فیبروئیدها هنوز علت دقیق جهشی که منجر به بروز فیبروئید می شود مشخص نشده است. تحقیقات اخیر بیشتر متوجه اثر هورمونها مثل استروژن و پروژسترون می باشد به این دلیل که این تومورها به ندرت قبل از شروع اولین دوره عادت ماهیانه بوجود آمده و پس از دوران یائسگی نیزکاهش می یابند. استرس، رژیم غذایی و عوامل محیطی نیز ممکن است در بروز فیبروئیدها تاثیر گذار باشند.