چگونگی تربیت کودک، بد نیست بدانید

کودکان امروزی بومیان دیجیتال هستند و والدین به عنوان مهاجرین به این عصر جدید محسوب می شوند و مسئولیت والدین در برابر تربیت درست فرزندان افزایش پیدا کرده است و باید والدین برای فرزندان وقت هم کیفی و هم کمی بگذارند تا آسیب کمتری فرزندان ببینند.

کودکان امروزی بومیان دیجیتال هستند و والدین به عنوان مهاجرین به این عصر جدید محسوب می شوند و مسئولیت والدین در برابر تربیت درست فرزندان افزایش پیدا کرده است و باید والدین برای فرزندان وقت هم کیفی و هم کمی بگذارند تا آسیب کمتری فرزندان ببینند. به طور کلی ارتباط بین والدین و فرزندان مد نظر است و در تحقیقات ثابت شده است که ویژگی‌های خوب کودکان؛ معلول کیفیت رابطه موجود در خانواده‌ها است. مدرسه ای که به جونان آمادگی برای ازدواج را آموزش بدهند و قبل از فرزندآوری آموزش‌هایی را فرا گیرند.

ارتباط همواره حرف اول را می زند و رابطه می تواند محکم و دلچسب و صمیمی باشد و یک رابطه‌ی خوب رشد دهنده است و اگر جو ارتباط خانوادگی خوب باشد می تواند به رشد استعدادهای کودکان کمک کند و تسهیل کننده رشد فرزندان باشد.

ارتباط بر اساس روایتی از امام صادق (علیه السلام) چهار جنبه دارد که شامل ارتباط با خدا، ارتباط با خود، ارتباط با دیگران و ارتباط با دنیا است و طبق فرمایش امام صادق (علیه السلام) تعادل بین این ۴ ارتباط انسان را سعادتمند می کند.

انسان باید برای سلامت جسمی و روانی خود وقت بگذارد و ارتباط با دیگران تابع اصولی است و به مهارت‌هایی نیازمند است.

یک نوع ارتباط، ارتباط ذهنی است به این معنا که توام با قضاوت و ارزشیابی و تعبیر است و اگر ارتباط ذهنی منفی باشد تبعات بسیاری در پی خواهد داشت و دومین نوع ارتباط، ارتباط رفتاری است به این معنا که بر اساس دیده‌ها و شنیده‌های انسان شکل می گیرد و سومین ارتباط، ارتباط قلبی و دلی است به این معنا که والدین ببینند که در دل فرزندشان چه می گذرد.
اولین عامل برای اینکه انسان آرامش در ارتباط با خانواده داشته باشد این است که انسان قضاوت نکند و در قضاوت‌ها توهین و تحقیر وجود دارد.

این ارتباط سبب بهتر شدن رابطه والدین با فرزندان می شود و همین طور سبب می شود که فرزندان مسئول حل مشکل خودشان شوند.

زندگی عشق و شور لازم دارد و راه رشد عقل این است که به عواطف و احساسات افراد توجه شود.