راهکارهای مشکلات زناشویی، بعد از تولد فرزند

تولد کودک با وجود این که شیرینی و لذت خاصی را به جمع خانواده می بخشد؛ ولی آن گونه که دیگران تصور می کنند همه جنبه های آن برای والدینش بسیار شیرین و جذاب نیست بلکه بعد از فروکش کردن تب و تاب اولیه و تنها شدن زن و شوهر، به مرور مسائل و مشکلاتی نظیر ضعف های جسمانی و بی خوابی های شبانه مادر و درگیری های شغلی و اجتماعی پدر که قطعا احساس مسئولیت بیشتری پیدا کرده است، باعث بروز ناراحتی هایی بین این دو نفر خواهد شد.

مشکلاتی که به وجود می آید
نوع روابط زوجین بعد از تولد اولین نوزاد با قبل از آن تفاوت های زیادی پیدا می کند و شاید مهم ترین دلیل آن هم، وجود مسائل عاطفی و غریزی پدر و مادر و اضافه شدن شخص سومی باشد. صرف نظر از درست یا غلط بودن آن، باید به عنوان یک واقعیت آن را بپذیریم و بدانیم که تولد اولین فرزند می تواند به طور جدی روابط بین زن و شوهر را دچار مشکل کند. یکی از دلایل آن، کمبود خواب است.

علاوه بر مشکلاتی که برای خواب والدین به وجود می آید، نگهداری از کودک وظایف بسیار زیادی به همراه دارد که ساعت های متمادی از وقت والدین را به خود اختصاص می دهد. همین عامل سبب می شود والدین در بسیاری جنبه ها از خود غافل شوند که این موضوع در نهایت با نارضایتی از زندگی همراه خواهد بود.

یکی دیگر از دلایل این امر، تحت الشعاع قرار گرفتن برنامه های زندگی و شغلی والدین و مخصوصا مادر است به نحوی که ممکن است محدودیت در برنامه هایی از قبیل مسافرت، مهمانی رفتن، ادامه تحصیل و ... را برای زن و شوهر ایجاد کند و در این میان، ممکن است زن احساس کند شوهرش او را درک نمی کند و همه محبت خود را به فرزندش نثار می کند و همچنین شوهر نیز تصور کند این فرزند به یک رقیب عاطفی و عشقی برایش تبدیل شده و تمام توجه همسرش را به خود اختصاص داده، به گونه ای که وی اصلا دیده نمی شود.

راهکارهای کاهش تنش زوجین بعد از تولد فرزند
اگر زن و شوهری که تولد اولین فرزند خود را جشن گرفته اند، نکات و راهکارهایی را که مطرح می شود مد نظر داشته باشند و به آن عمل کنند قطعا از میزان تنش و کدورت های موجود کاسته خواهد شد و حلاوت وجود جگرگوشه خود را بیشتر و بهتر احساس خواهند کرد.

دلجویی کردن:
زوجین باید در کلام از یکدیگر دلجویی کنند؛ برای مثال زن باید شرایط جسمانی اش را برای شوهرش توضیح دهد و در عوض از او بخواهد که در مراقبت از نوزاد او را کمک کند. این کار هم پدر را از مشکلات نگهداری از نوزاد آگاه می سازد و هم موضوع مشترکی را برای صحبت و گفت و گو بین والدین فراهم می کند. مرد هم نباید از گفتن جمله های عاشقانه و محبت آمیز خودداری کند. باید بیش از پیش در کارهای خانه کمک کند و زحمات همسرش را به شکلی احساسی، با خرید هدیه های کوچک و گل به نوعی پاسخ دهد.

درک متقابل:
اگر شوهر بتواند شرایط جسمی و روانی همسرش را بعد از زایمان به درستی درک و واکنش های خود را با توجه به این وضعیت مدیریت کند و زن نیز همین درک متقابل را نسبت به شوهر و نیازهای وی در خود تقویت کند، یقینا بسیاری از کدورت ها بین آنان به وجود نخواهد آمد.

تعدیل سطح انتظارات:
در این گونه مواقع لازم است که زن و شوهر میزان توقعات خود از یکدیگر را بر مبنای شرایط ایجاد شده تنظیم کنند و به عنوان مثال شوهر بپذیرد که وضعیت موجود و بی خوابی های شبانه امکان بروز رفتارها و شادابی های گذشته را از همسرش سلب کرده و حتی ممکن است به دلیل عوارض ناشی از زایمان توان و حوصله قبلی را نداشته باشد یا بعضا دچار افسردگی پس از زایمان نیز بشود، بدون شک در این صورت از وی انتظارات قبل را نخواهد داشت و همین طور زن نیز باید به این باور برسد که شوهرش نمی تواند مانند گذشته باشد.

برقراری تعادل در ابراز محبت به همسر و فرزند:
در این زمان بهتر است که زن و شوهر در رابطه با میزان ابراز محبت و توجه خود بین همسر و فرزند شان تعادل لازم را حفظ و به گونه ای عمل کنند که طرف مقابل آن ها وجود فرزند را مانع دیده شدن و ابراز احساسات همسر نسبت به خود نداند. توجه به نیازهای طرف مقابل در کنار توجه به فرزند باید باشد نه در مقابل آن.

همکاری و مشارکت در کارهای منزل:
مردان نیز می توانند به همسران و در واقع به خودشان در انجام برخی امور منزل کمک کنند. اگر برخی مسئولیت های مادر در منزل مانند بچه داری تا حدی از دوش او برداشته شود مسلماً فرصت بیشتری برای رسیدگی به امور دیگر و به خصوص توجه به همسر در اختیار خواهد داشت و کارهای معمول روزانه، او را از پا نخواهد انداخت.

صبور بودن و امید به آینده:
صبوری زن و مرد در این شرایط از سه جنبه می تواند مفید واقع شود. اول از این نظر که به مرور تطابق آن ها با شرایط جدید بیشتر شده و رفتارهایشان منطقی تر و پخته تر می شود. جنبه دوم این که حساسیت های اولیه هر دو نفر نسبت به برخی موارد به تدریج کاهش پیدا می کند. جنبه سوم که مهم ترین بخش محسوب می شود این است که گذر زمان باعث بزرگ تر شدن فرزند آن ها می شود و بسیاری مشکلات مانند بی خوابی ها و خستگی های مفرط دیگر وجود ندارد و از طرفی شرایط جسمی و روحی مادر نیز رو به بهبودی بوده و قطعا کارکردهای عاطفی وی نسبت به همسر بهتر خواهد شد.