ختنه کردن نوزاد پسر، الزامی است؟

تصمیم گیری برای انجام ختنه، احساس قوی را می طلبد. همچنین مهم است که هر چه زودتر، تا زمانی که هم شما و هم همسرتان راحت هستید، این کار انجام شود.

ختنه

فرایند جراحی است که از طریق آن پیش پوست سر آلت برداشته می شود. چون اکثر افراد این فرایند را جراحی زیبایی می پندارند، ممکن است تحت پوشش بیمه نباشد. یک فرایند سرپایی است که معمولا در بیمارستان یا مطب پزشک، در یک ماه بعد از تولد انجام می شود.

آکادمی اطفال امریکا، معتقد است که ختنه، تصمیم شخصی بوده و جراحی الزامی نیست. اگر تصمیم ندارید که پسرتان را ختنه کنید، نیاز است که در مورد مراقبت از دستگاه تناسلی، مطالبی را فرا بگیرید.

اگر میخواهید که پسرتان را ختنه کنید، موارد زیر را در نظر بگیرید:

سوال 1: چه موقع ختنه را انجام می دهید؟
بعضی از افراد می گویند که اگر تا زمان تثبیت شیردهی و تشکیل فاکتورهای انعقادی طبیعی که در حدود هشتمین روز زندگی رخ می دهد، صبر کنید، بهتر است.

سوال ۲: چه کسی، جراحی انجام می دهد؟
بسته به محل زندگی، می توانید از متخصص زنان، ماما و متخصص اطفال کمک بگیرید.

سوال 3: آیا با پسرتان می مانید تا احساس راحتی کند؟
ایستادن با پسرتان جهت نگه داشتن و آرام کردن وی در حین جراحی ممکن بوده و توسط اکثر پزشکان پذیرفته شده است این یک مسئله شخصی است.

سوال ۴: آیا به بی حسی موضعی برای جراحی رضایت می دهید؟
بعضی از انواع بی حسی مثل بلوک حلقه ای یا بلوک عصب پشتی آلت را می توان استفاده کرد. با پزشکتان در مورد اینکه از کدام یک استفاده می کند، صحبت کنید.

سوال 5: آیا به پسرتان، ضد درد خوراکی می دهید؟
مطالعات نشان داده اند که دادن استامینوفن بیست تا سی دقیقه قبل از جراحی می تواند ناراحتی و گریه را کاهش دهد.

سوال ۶: آیا نزدیکش می مانید تا بلافاصله بعد از عمل، برای کنترل درد، پیش وی بمانید؟

مراقبت، سبب راحتی فرزندتان می شود. مراقبت بعد از فرایندهای دردناک باعث کاهش گریه و آرام شدن می گردد. اگر فرزندتان را ختنه کردید، مراقبت های پیگیرانه که برای آلت نیاز است را انجام بدهید.

به عنوان مثال سوالات زیر را از متخصص اطفال بپرسید:

چه مقدار خونریزی و درد طبیعی است؟
چگونه درد را درمان می کنید؟
برای پیشبرد ترمیم زخم چه می کنید؟
تحت چه شرایطی، باید با پزشک تماس بگیرید؟

می توانید اطلاعات زیادی در مورد ختنه پیدا کنید. هر چه که می توانید را بخوانید و با پزشک فرزندتان در مورد نگرانی هایی که دارید، صحبت کنید.