برخورد با پرخاشگری کودکان، تنبیه مجازه؟
در این مقاله به شما آموزش داده می شود که چگونه یک کودک پرخاشگر را تنبیه کنید.
در این مقاله به شما آموزش داده می شود که چگونه یک کودک پرخاشگر را تنبیه کنید و جلوی دادو بیداد آن ها را بگیرید.
بعضی مواقع کودکان در بدترین جاهای ممکن، شروع به پرخاشگری و داد و فریاد می کنند. در این موارد دانستن راهی که بتواند آنها را آرام کرده و جلوی داد و فریاد آنها را بگیرد، خیلی می تواند به شما کمک کند.
به طور مثال، در یک سوپرمارکت هستید و کودک شما برای خرید یک بسته شکلات شروع به فریاد کشیدن می‌کند. شما ممکن است برای او دلیل بیاورید: " مادر روز سختی را گذرانده است، نمی توانی برای یک لحظه آرام باشی؟" و یا او را تهدید کنید" اگر ساکت نشوی، وقتی به خانه برگشتیم پدر با تو صحبت خواهد کرد". شما ممکن است برای ساکت کردن او شکلات را برایش بخرید. تعداد بسیار کمی هم ممکن است او را در مکان عمومی بزنند. همه‌ی این روش‌ها بی تأثیر هستند و به عبارت بهتر ممکن است نتیجه‌ی معکوس داشته باشند.
دستورالعمل‌ها:
هنگامی که کودک پرخاشگر را تنبیه می‌کنید به سن او توجه داشته باشید. او هنوز مهارت‌های فکری و همدلی بزرگ‌سالان را فرانگرفته است، بنابراین دلیل آوردن برای او غیر موثر و نامعقول است و اگر شما این کمبود همدلی را به عنوان کمبود احساس به خودتان تفسیر کنید، ممکن است ملایمت شما نسبت به او را از بین ببرد. کودکان زیر 18 ماه به خوبی نسبت به رفتار قاطع و جهت دادن کارها واکنش نشان می‌دهند، اما توضیح دادن، فرصت دادن برای فکر کردن، و گرفتن اسباب‌بازی یا امتیاز برای آنها موثر نیست. از 18 ماه تا 3 سالگی، توضیح دادن برای آنها موثرتر شده و زمان دادن به او برای تفکر درباره‌ی کار اشتباهش موثر است. اگر چه دادن و یا منع از امتیازها همچنان بی‌اثر است. از 4 تا 12 سالگی، انتخاب‌های دیگری نیز وجود دارد، مانند وضع قوانین، دادن و یا منع کودک از اسباب‌بازی و یا امتیازهایی خاص.
در رفتار خود ثابت باشید. اگر شما حرف خود را عوض کنید، کودک شما برای اینکه به خواسته خود برسد، ممکن است هر خواسته را حتی 15 یا 16 بار از شما درخواست کند. اگر بداند که شما ممکن است تسلیم شوید، او به طور باورنکردنی ای برای تسلیم شدن شما تلاش می‌کند. این یک رقابت است، این یک هدف است، این طبیعت انسان است.
او را راهنمایی کنید. گاهی اوقات می‌توان توجه کودک را به تلاش برای چیزی دیگر معطوف کرد. اگر او مرتباً از شما برای شکلات سؤال می‌کند، شما می‌توانید با گفتن چیزی مانند جمله‌ی زیر حواس او را پرت کنید" تا بعد از شام نمی توانی شکلات بخوری. آیا دوست داری بعد از رسیدن به خانه (نام کارتون مورد علاقه‌ی او) یا (نان کارتون دیگر مورد علاقه‌اش) را نگاه کنی؟" دادن 2 انتخاب به کودکانی که در حدود سنی راهنمایی هستند برای سطح در ک آنها کافی است. او به ندرت به سراغ انتخاب سوم می‌رود اما این کار تمرکز او را از شکلات به سمت دو انتخاب داده‌شده می‌برد.
از قدرت خود استفاده کنید. نقش بازی کردن روشی است که با آن کودکتان می‌تواند محدودیت‌ها و مرزها را امتحان کند تا نسبت به امنیت جهان اطمینان پیدا کند.مثلا قانونی ایجاد کنید که طبق آن، وی نباید در فروشگاه ها بدخلقی کند و در صورتی که این کار را انجام داد، پس از اولین پاسخ، بقیه حرف های وی را کاملاً نادیده بگیرید. زمانی که او بیشتر از یک بار برای شکلات در خواست کرد، با لحنی کاملا بی احساس بگویید "مودبانه است که آدم فقط یک بار چیزی را بخواهد و شما جواب من رو هم شنیدید". سعی کنید لحن صحبتتان تا جایی که ممکن است بی احساس باشد. پس از آن ساکت شوید. همه‌ی درخواست های دیگر وی را نادیده بگیرید. این نوعی تنبیه است که در مکان‌های عمومی می‌تواند استفاده شود. بی‌توجهی به کودک، باعث تنبیه او به دلیل رفتار اشتباهش می‌شود.
بعضی مواقع کودکان در بدترین جاهای ممکن، شروع به پرخاشگری و داد و فریاد می کنند. در این موارد دانستن راهی که بتواند آنها را آرام کرده و جلوی داد و فریاد آنها را بگیرد، خیلی می تواند به شما کمک کند.
به طور مثال، در یک سوپرمارکت هستید و کودک شما برای خرید یک بسته شکلات شروع به فریاد کشیدن می‌کند. شما ممکن است برای او دلیل بیاورید: " مادر روز سختی را گذرانده است، نمی توانی برای یک لحظه آرام باشی؟" و یا او را تهدید کنید" اگر ساکت نشوی، وقتی به خانه برگشتیم پدر با تو صحبت خواهد کرد". شما ممکن است برای ساکت کردن او شکلات را برایش بخرید. تعداد بسیار کمی هم ممکن است او را در مکان عمومی بزنند. همه‌ی این روش‌ها بی تأثیر هستند و به عبارت بهتر ممکن است نتیجه‌ی معکوس داشته باشند.
دستورالعمل‌ها:
هنگامی که کودک پرخاشگر را تنبیه می‌کنید به سن او توجه داشته باشید. او هنوز مهارت‌های فکری و همدلی بزرگ‌سالان را فرانگرفته است، بنابراین دلیل آوردن برای او غیر موثر و نامعقول است و اگر شما این کمبود همدلی را به عنوان کمبود احساس به خودتان تفسیر کنید، ممکن است ملایمت شما نسبت به او را از بین ببرد. کودکان زیر 18 ماه به خوبی نسبت به رفتار قاطع و جهت دادن کارها واکنش نشان می‌دهند، اما توضیح دادن، فرصت دادن برای فکر کردن، و گرفتن اسباب‌بازی یا امتیاز برای آنها موثر نیست. از 18 ماه تا 3 سالگی، توضیح دادن برای آنها موثرتر شده و زمان دادن به او برای تفکر درباره‌ی کار اشتباهش موثر است. اگر چه دادن و یا منع از امتیازها همچنان بی‌اثر است. از 4 تا 12 سالگی، انتخاب‌های دیگری نیز وجود دارد، مانند وضع قوانین، دادن و یا منع کودک از اسباب‌بازی و یا امتیازهایی خاص.
در رفتار خود ثابت باشید. اگر شما حرف خود را عوض کنید، کودک شما برای اینکه به خواسته خود برسد، ممکن است هر خواسته را حتی 15 یا 16 بار از شما درخواست کند. اگر بداند که شما ممکن است تسلیم شوید، او به طور باورنکردنی ای برای تسلیم شدن شما تلاش می‌کند. این یک رقابت است، این یک هدف است، این طبیعت انسان است.
او را راهنمایی کنید. گاهی اوقات می‌توان توجه کودک را به تلاش برای چیزی دیگر معطوف کرد. اگر او مرتباً از شما برای شکلات سؤال می‌کند، شما می‌توانید با گفتن چیزی مانند جمله‌ی زیر حواس او را پرت کنید" تا بعد از شام نمی توانی شکلات بخوری. آیا دوست داری بعد از رسیدن به خانه (نام کارتون مورد علاقه‌ی او) یا (نان کارتون دیگر مورد علاقه‌اش) را نگاه کنی؟" دادن 2 انتخاب به کودکانی که در حدود سنی راهنمایی هستند برای سطح در ک آنها کافی است. او به ندرت به سراغ انتخاب سوم می‌رود اما این کار تمرکز او را از شکلات به سمت دو انتخاب داده‌شده می‌برد.
از قدرت خود استفاده کنید. نقش بازی کردن روشی است که با آن کودکتان می‌تواند محدودیت‌ها و مرزها را امتحان کند تا نسبت به امنیت جهان اطمینان پیدا کند.مثلا قانونی ایجاد کنید که طبق آن، وی نباید در فروشگاه ها بدخلقی کند و در صورتی که این کار را انجام داد، پس از اولین پاسخ، بقیه حرف های وی را کاملاً نادیده بگیرید. زمانی که او بیشتر از یک بار برای شکلات در خواست کرد، با لحنی کاملا بی احساس بگویید "مودبانه است که آدم فقط یک بار چیزی را بخواهد و شما جواب من رو هم شنیدید". سعی کنید لحن صحبتتان تا جایی که ممکن است بی احساس باشد. پس از آن ساکت شوید. همه‌ی درخواست های دیگر وی را نادیده بگیرید. این نوعی تنبیه است که در مکان‌های عمومی می‌تواند استفاده شود. بی‌توجهی به کودک، باعث تنبیه او به دلیل رفتار اشتباهش می‌شود.
منبع:
۵۰۴۰
