درمان اختلالات پیش از قاعدگی

اگر شدت اختلال قبل از قاعدگی زیاد باشد و بهبودی با تجویز ترکیبات ویتامین و محدودیت های غذایی حاصل نشود از درمان های دارویی استفاده می شود.

اگر شدت اختلال قبل از قاعدگی زیاد باشد و بهبودی با تجویز ترکیبات ویتامین و محدودیت های غذایی حاصل نشود از درمان های دارویی استفاده می شود. در مواردی که کم خونی یا فقر آهن در فرد وجود دارد تجویز قرص یا شربت آهن در بهبودی موثر است.

استفاده از مسکن ها

در خانم هایی که از درد دوران قاعدگی رنج می برند مسکن هایی مانند کپسول مفنامیک اسید علاوه بر بهبودی کلی علایم اختلالات قبل از قاعدگی در کاهش درد نیز موثر است. در افرادی که از مشکلات گوارشی رنج می برند تجویز برخی مسکن ها می تواند بیماری زمینه ای را تشدید نماید و این گونه افراد باید احتیاط لازم را بنمایند. استفاده از هر نوع مسکنی نیز مجاز نمی باشد. مسکنی که بتواند بر روی ترشح و آزاد شدن پروستاگلنوین ها در رحم اثر نماید و آن ها را مهار کند مناسب است. استفاده طولانی مدت از آن ها نیز توصیه نمی شود، زیرا موجب ایجاد صدماتی در کلیه می گردد.

داروهای هورمونی
استفاده از هورمون پروژسترون موجب کاهش حساسیت پستان در خانم ها با اختلالات قبل از قاعدگی می شود، اما می تواند افسردگی را تشدید کند و همچنین سبب تحریک پذیری می شود. علاوه بر این، تجویز قرص های ضد بارداری که جهت کاهش علایم و جلوگیری از تخمک گذاری انجام می شود می تواند عوارضی مانند ایجاد خلق غمگین یا افسرده داشته باشد.

تجویز داروهای هورمونی که مانع تخمک گذاری است مانند هورمون های محرک غددی که در طولانی مدت مثلا بیش از سه ماه موجب بهبودی علایم جسمی و روان شناختی اختلالات قبل از قاعدگی است، اما به علت قطع قاعدگی و ایجاد یائسگی زودرس در زنان جوان توصیه نمی شود. از آنجایی که هورمون درمانی از درمان های توصیه شده برای درمان اختلالات قبل از قاعدگی نمی باشد، بنابراین استفاده از قرص های ضد بارداری جایی در درمان این اختلال ندارد.

تجویز آنتی بیوتیک ها

در برخی تحقیقات تجویز روزانه دو کپسول داکسی دوره ین به فاصله هر 12 ساعت توصیه شده است. احتمال دارد برخی عفونت ها در ایجاد و تشدید علایم جسمی اختلالات قبل از قاعدگی نقش داشته باشند، بنابراین تجویز آنتی بیوتیک ها در رفع عفونت و تخفیف علایم موثر است، ولی از درمان های متداول برای اختلال قبل از قاعدگی نیست و فقط توسط پزشک متخصص و با توجه به شرایط خاص فرد تجویز می شود.

داروهای ضد اضطرابی
داروهای ضد اضطرابی در کاهش علایم تحریک پذیری و اضطراب موثر است. اغلب تجویز دارو در دو هفته آخر دوره ماهیانه انجام می شود. خواب آلودگی و گیجی از عوارض دارو است و در مصرف طولانی مدت و مداوم دارو امکان وابستگی وجود دارد. برخی داروهای ضد اضطرابی خاصیت ضد غمگینی و افسردگی را نیز دارند و در کاهش علایم غمگینی موثرند. بنابراین تجویز چنین داروهایی اثر دوگانه ای دارد که علاوه بر کاهش اضطراب، بر غمگینی و اختلال خلقی نیز موثر است.

منبع: دانشنامه فرزند