مصرف دارو در دوران شیردهی، نحوه تاثیر

پزشکان، متخصصان و مادران از زیان هایی که مصرف دارو در هنگام بارداری برای جنین دارد کم و بیش آگاهی دارند، ولی به ضرر آن در دوران شیردهی کمتر توجه شده است. خوشبختانه تمام مادران در کشور ما پس از زایمان مایلند به نوزاد خود شیر بدهند، بنابراین اگر مادر دارویی مصرف کند، از راه شیر وارد بدن نوزاد می شود.

نحوه تاثیر دارو در دوران شیردهی

اگر شما دارویی مصرف می کنید، از راه شیر شما وارد بدن کودک تان می شود. در حقیقت سلول های پوششی غدد پستان مانند یک پرده بیولوژی عمل می کند. هر ماده شیمیایی و دارویی که شما مصرف می کنید، از روده ها جذب شده و وارد خون می شود و در شیرتان اثر می گذارد، ولی مقدار آن بستگی به مقدار غلظت آن ماده در خون و میزان محلول بودن در چربی دارد.

داروهایی که از شیر مادر دفع می شود

ید، برم، تیوراسیل، الکل، دیازپام، داروهای ضد تشنج (فنوباربیتون ها)، داروهای ضدانعقاد، قرص های پیشگیری از بارداری و آنتی بیوتیک ها داروهایی هستند که از طریق شیر مادر دفع می شوند.

قرص های پیشگیری از بارداری در زمان شیردهی
اگر در دوران شیردهی از قرص های معمولی جلوگیری از بارداری استفاده می کنید، به علت وجود ماده استروژن در این قرص ها، مقدار شیر شما کم می شود و استروژن از شیر دفع می شود.
داروهای ممنوع در دوران شیردهی
داروهای ضد سرطان

مواد رادیواکتیو
در این موارد، به طور موقتی باید شیردهی را متوقف کنید و قبل از شروع درمان، شیرخوار را با شیری که از قبل دوشیده شده تغذیه نمایید و تا زمان شیر دهی مجدد (تحت نظر پزشک)، شیر خود را بدوشید و دور بریزید.

لیتیم

برخی داروهای ضد تیروئید

داروهای کاهنده شیر مادر

داروهایی مانند قرص های ترکیبی جلوگیری از بارداری، استروژن، مدرهای تیازیدی و ارگومترین ممکن است ترشح شیر را کاهش دهند، بنابراین در صورت امکان داروهای دیگری را جایگزین نمایید.

داروهایی که باعث یرقان در شیرخوار می گردند
با مصرف داروهای زیر احتمال یرقان در کودک شیرخوار افزایش می یابد و بعد از مصرف این داروها باید کودک تحت مراقبت قرار گیرد.

سولفونامیدها

کوتریموکسازول (تری متوپریم و سولفامتوکسازول)

فنسیدار (پریمتامین با سولفاکسین)

داپسون

داروهای بی خطر در دوران شیردهی
داروهای زیر در دوزهایی که تجویز می شوند معمولا بدون خطر هستند، اما در صورت تجویز این داروها توسط پزشک باید شیرخوار نیز تحت مراقبت قرار گیرد.

مسکن ها دوره های کوتاه مدت مصرف استامینوفن، استیل سالیسیلیک اسید و ایبوپروفن

آنتی بیوتیک ها پنی سیلین، آمپی سیلین، گلوکز اسیلین، اریترومایسین

آنتی هیستامین ها

آنتی اسیدها

دیگوکسین

انسولین

برونکودیلاتورها (به عنوان مثال سالبوتامول)

کورتیکواستروئیدها

ضد انگل ها

کلروکین

داروهای ضد سل

مکمل های آهن، ید و ویتامین ها