بیماری آبله مرغان کودکان، عوارض

آبله مرغان یک بیماری عفونت ویروسی خفیف است که با جوش های متمایز خارش دار و تب خفیف مشخص می شود. این بیماری یکی از شایع ترین عفونت های دوران کودکی است.

آبله مرغان چیست؟

آبله مرغان یک بیماری بثوری و شدیدا مسری است. عامل عفونت این بیماری ویروس واریسلا زوستر است که عمدتا کودکان زیر ده سال را مبتلا می کند. بالاترین شیوع آن در اواخر زمستان و بهار است. ویروس مستقیما از راه هوا یا به وسیله ترشحات دهان و بینی کودک بیمار وارد دستگاه تنفس کودک سالم می شود.

علایم بیماری آبله مرغان
پس از یک دوره نهفتگی که در حدود ۲ تا ۳ هفته طول می کشد علایم زیر آشکار می گردند:

تب خفیف یا سردرد که چند ساعت قبل از بروز جوش ایجاد می گردد.
درد مختصر شکم، بی حالی و بی اشتهایی در 24 ساعت قبل از پیدایش دانه های آبله مرغان
بروز دانه های آبله مرغان، این جوش ها در آغاز برجستگی های سرخ رنگ می باشند که به سرعت تبدیل به تاول های ریز پر از مایع می شوند که قاعده سرخ رنگ دارند.
در برخی موارد سرفه شدید
جوش های آبله مرغان ابتدا در سینه و شکم ظاهر می گردند و در مدت چند ساعت آبکی شده و در طول ۲۴ ساعت رنگ تیره به خود می گیرند و دلمه می بندند. در طول ۳ تا ۴ روز دانه ها در نقاط دیگر بدن از جمله صورت، دهان، حلق و پوست سر ظاهر می شوند. تعداد و انتشار دانه ها در روی بازوان و ساق پا نسبت به سینه و شکم کمتر می باشد.

دانه هایی که دلمه دارند ممکن است یک تا دو هفته طول بکشد تا دلمه آن ها جدا شده و بیفتد و پوست محل افتادن دلمه ها برای مدت کمی فرو رفته و صورتی رنگ باقی خواهد ماند و سپس به رنگ طبیعی باز می گردد و هیچ اثری از جوش باقی نمی ماند.

جوش های آبله مرغان در دهان و حلق ابتدا به صورت تاول هایی ظاهر می شوند و به سرعت پاره شده و زخم های سطحی ایجاد می کنند. همچنین ممکن است دانه هایی در چشم ها و دستگاه تناسلی دیده شود. دانه هایی که در دستگاه تناسلی ظاهر می شوند ممکن است بیشتر و به هم پیوسته باشند.

نکته:
آبله مرغان ممکن است خفیف یا بسیار شدید باشد و این موضوع بستگی به واکنش بدن در مقابل ویروس این بیماری دارد.

عوارض بیماری آبله مرغان
شایع ترین عارضه بیماری آبله مرغان، عفونت ثانوی پوست با باکتری های استرپتوکوک است که از طریق خاراندن جوش ها وارد بدن می شوند. دو عارضه احتمالی دیگر سینه پهلو و در موارد نادر تورم مغز یا آنسفالیت است.

در کودکانی که دستگاه ایمنی آن ها ضعیف است، مثلا به دلیل شیمی درمانی یا مصرف کورتیکواستروئید های خوراکی و نوزادانی که مادر آن ها در اواخر دوران بارداری مبتلا به آبله مرغان شده اند بیشتر از سایرین در معرض عوارض این بیماری قرار دارند.