گریه کردن نوزاد، تمام علتهای ممکن!
قبل از چهار هفتگی شکم و ستون فقرات نوزاد را ماساژ ندهید.
ماساژ ملایم دست و پا، ممکن است گریه نوزادتان را آرام کند، ولی قبل از چهار هفتگی شکم و ستون فقرات نوزاد را ماساژ ندهید و برای ماساژ از روغن مغزهای خوراکی مانند روغن بادام استفاده نکنید.
گریه نوزاد
مکیدن: مکیدن سینه مادر، یک بطری شیر، انگشتان خود کودک، انگشت شست و یا پستانک معمولا و در اغلب اوقات برای کودک آرامبخش است.
کودک را نزدیک بدن خود نگه دارید: نوزاد با پناه گرفتن در آغوش شما آرام میگیرد.
ماساژ: ماساژ ملایم دست و پا، ممکن است کودک را آرام کند، ولی قبل از چهار هفتگی شکم و ستون فقرات کودک را ماساژ ندهید و برای ماساژ از روغن مغزهای خوراکی مانند روغن بادام استفاده نکنید.
موسیقی: اصوات ریتمدار یا موسیقی ملایم و لطیف میتوانند به آرام کردن نوزادان کمک کنند؛ حتی گاهی صدای ماشین لباسشویی یا جاروی برقی برخی از کودکان را آرام میکند.
تکان دادن کودک: کودک را در آغوش خود به آرامیبه حالت گهوارهای تکان دهید و یا او را در گهوارهاش قرار دهید، ولی از تکانهای تند و شدید بپرهیزید.
هوای تازه و فضای باز: از خانه خارج شوید. معمولا فضای باز به آرام شدن کودک کمک میکند ولی حتی اگر چنین نباشد. تحمل گریه نوزاد در فضای باز آسانتر است.
نفخ: وقتی کودکان میتوانند نفخ خود را رها کنند احساس بهتری دارند؛ بنابراین کودک را به صورت عمودی در آغوش بگیرید و سرش را روی شانه خودقرار دهید و با دست آرام به پشتش بزنید.
حمام: یک حمام گرم میتواند کودک را آرام کند؛ ولی توجه داشته باشید که گاهی نیز نتیجه معکوس دارد.
کودک را به اتاق آرامتری ببرید و با نوازش و آوازهای ملایم او را آرام کنید.
گریه در کودکان بزرگتر
وقتی کودکان مرحله نوزادی را پشت سر میگذارند نیز گریه میکنند و این نیز دلایل خاصی دارد که ممکن است یکی از عوامل زیر باشد:
نگرانی: بعضی از کودکان وقتی شما دور از دیدشان باشید نگران میشوند. این مساله به ویژه بعد از هفت یا هشت ماهگی بیشتر اتفاق میافتد.
نیاز به همراه: گریه کودک به دلیل شیطنت یا اذیت و آزار نیست، بلکه او میخواهد که شما به نزدش بروید و زمانی که این کار را بکنید خوشحال میشود.
دندان درآوردن: البته در این مورد اتفاق نظر وجود ندارد، ولی اغلب والدین معتقدند که دندان درآوردن تا حدودی موجب گریه کودک میشود.
ترسهای جدید: ممکن است کودک شما به دلایل جدیدی احساس ترس کند. برای مثال، شاید صدای جاروبرقی یا دیدن یک حیوان خاص او را بترساند.
فقدان یک وسیله آرامشبخش: وقتی کودک شما به یک شیء خاص مانند پستانک یا اسباببازی خاص عادت میکند، نبود آن ممکن است باعث گریه کودک شود.
زمین خوردن یا برخورد با اشیاء: کاملا آشکار است که این مورد زمانی که کودک شروع به حرکت میکند، بیشتر اتفاق میافتد.
نقنق کردن کودکان معمولا زمانی است که آنها بزرگتر میشوند و اگر به آن به عنوان بخشی از برقراری ارتباط نگاه کنید، کنار آمدن با آن برای شما سادهتر خواهد بود. میتوانید در مقابل نالهها و نقنقهای کودک مثلا به او بگویید میدانم که خسته شدهای یا میدانم از خرید کردن حوصلهات سر رفته است.
گریه نوزاد
مکیدن: مکیدن سینه مادر، یک بطری شیر، انگشتان خود کودک، انگشت شست و یا پستانک معمولا و در اغلب اوقات برای کودک آرامبخش است.
کودک را نزدیک بدن خود نگه دارید: نوزاد با پناه گرفتن در آغوش شما آرام میگیرد.
ماساژ: ماساژ ملایم دست و پا، ممکن است کودک را آرام کند، ولی قبل از چهار هفتگی شکم و ستون فقرات کودک را ماساژ ندهید و برای ماساژ از روغن مغزهای خوراکی مانند روغن بادام استفاده نکنید.
موسیقی: اصوات ریتمدار یا موسیقی ملایم و لطیف میتوانند به آرام کردن نوزادان کمک کنند؛ حتی گاهی صدای ماشین لباسشویی یا جاروی برقی برخی از کودکان را آرام میکند.
تکان دادن کودک: کودک را در آغوش خود به آرامیبه حالت گهوارهای تکان دهید و یا او را در گهوارهاش قرار دهید، ولی از تکانهای تند و شدید بپرهیزید.
هوای تازه و فضای باز: از خانه خارج شوید. معمولا فضای باز به آرام شدن کودک کمک میکند ولی حتی اگر چنین نباشد. تحمل گریه نوزاد در فضای باز آسانتر است.
نفخ: وقتی کودکان میتوانند نفخ خود را رها کنند احساس بهتری دارند؛ بنابراین کودک را به صورت عمودی در آغوش بگیرید و سرش را روی شانه خودقرار دهید و با دست آرام به پشتش بزنید.
حمام: یک حمام گرم میتواند کودک را آرام کند؛ ولی توجه داشته باشید که گاهی نیز نتیجه معکوس دارد.
کودک را به اتاق آرامتری ببرید و با نوازش و آوازهای ملایم او را آرام کنید.
گریه در کودکان بزرگتر
وقتی کودکان مرحله نوزادی را پشت سر میگذارند نیز گریه میکنند و این نیز دلایل خاصی دارد که ممکن است یکی از عوامل زیر باشد:
نگرانی: بعضی از کودکان وقتی شما دور از دیدشان باشید نگران میشوند. این مساله به ویژه بعد از هفت یا هشت ماهگی بیشتر اتفاق میافتد.
نیاز به همراه: گریه کودک به دلیل شیطنت یا اذیت و آزار نیست، بلکه او میخواهد که شما به نزدش بروید و زمانی که این کار را بکنید خوشحال میشود.
دندان درآوردن: البته در این مورد اتفاق نظر وجود ندارد، ولی اغلب والدین معتقدند که دندان درآوردن تا حدودی موجب گریه کودک میشود.
ترسهای جدید: ممکن است کودک شما به دلایل جدیدی احساس ترس کند. برای مثال، شاید صدای جاروبرقی یا دیدن یک حیوان خاص او را بترساند.
فقدان یک وسیله آرامشبخش: وقتی کودک شما به یک شیء خاص مانند پستانک یا اسباببازی خاص عادت میکند، نبود آن ممکن است باعث گریه کودک شود.
زمین خوردن یا برخورد با اشیاء: کاملا آشکار است که این مورد زمانی که کودک شروع به حرکت میکند، بیشتر اتفاق میافتد.
نقنق کردن کودکان معمولا زمانی است که آنها بزرگتر میشوند و اگر به آن به عنوان بخشی از برقراری ارتباط نگاه کنید، کنار آمدن با آن برای شما سادهتر خواهد بود. میتوانید در مقابل نالهها و نقنقهای کودک مثلا به او بگویید میدانم که خسته شدهای یا میدانم از خرید کردن حوصلهات سر رفته است.
گریههای شب
از یکسالگی، از هر سه کودک یکی از آنها هنوز شبها بیدار میشوند. تحمل گریههای شب هنگام دشوارتر از گریههای روز است، زیرا خود والدین نیز خسته هستند و نیاز به خواب دارند. در این صورت اگر کودک شما بالای شش یا هفت ماه است و از گریههای طولانی مدت شب هنگام او به ستوه آمدهاید با پزشک خود مشورت نمائید و در مورد الگوی خواب از او سوال کنید.
به هر حال نگران نباشید کودک شما تا ابد گریه نخواهد کرد. سعی کنید حتی اگر ناراحت هستید بظاهر لبخند بزنید، زیرا کودکان نمیتوانند فکر شما را بخوانند و دیدن عضلات خندان صورت میتواند آنها را آرام کند.
به هر حال نگران نباشید کودک شما تا ابد گریه نخواهد کرد. سعی کنید حتی اگر ناراحت هستید بظاهر لبخند بزنید، زیرا کودکان نمیتوانند فکر شما را بخوانند و دیدن عضلات خندان صورت میتواند آنها را آرام کند.
منبع:
زندگی آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼