افزایش مهارت های گفتاری کودکان

کودک در این سن، با روش ها و بازی های آگاهانه تری خودش را سرگرم می نماید و در مقابل دیدن این گونه کارها از دیگران نیز واکنش نشان می دهد. به طور مثال او عاشق بازی دالی موشه و یا پیدا کردن چیزهایی است که شما در زیر پتو پنهان کرده اید.

سرگرم کننده ترین و جالب ترین فعالیت برای کودک شما، بازی کردن با رشته های ماکارانی است. رشته های لیز، چسبناک، نرم و کلفت ماکارونی از هر چیز دیگری برای او جذاب تر می باشد.

شما می توانید با صحبت های آرام و شمرده با کودک و تقلید کردن از آنچه که او در تلاش برای بیان آن است، مهارت های گفتاری وی را تقویت نمایید.
وقتی که او برای مثال می گوید: بابا، شما نیز همان را ولی با لحنی متفاوت برایش تکرار نمایید. وقتی که سعی می کند صدا و لحن شما را تقلید کند، به او گوش دهید.
در بیشتر اوقات وقتی که جمعی همه در حال حرف زدن هستند، کودک یک باره شروع به صحبت کردن می کند. این موضوع می تواند حاکی از آن باشد که کودکان تصویری از مکالمه کردن را در ذهن خود دارند.
اگر کودک شما تاکنون با اسباب بازی های یکسانی بازی می کرده، الآن موقع مناسبی است که آنها را عوض کنید و اجازه دهید تا کودک با وسایل جدیدی آشنا شده و با آنها بازی کند. اسباب بازی هایی با رنگ های روشن و اندازۀ بزرگ، برای این منظور مناسب ترند.

اگر تخت کودک تان تا الآن در مکان ثابتی بوده است، بهتر است جای آن را عوض کنید تا کودک بتواند منظره و صحنۀ جدیدی را از تختخوابش ببیند.

کودکان عموماً در فاصلۀ سنین 6 تا 9 ماهگی شروع به چهار دست و پا رفتن می نمایند. اما اگر کودک شما در این سنین این کار را شروع نکرده است، اصلاً نگران نباشید، چرا که او ممکن است راه دیگری را برای این طرف و آن طرف رفتن پیدا کرده و یا اینکه بدون طی کردن این مرحله، یکباره شروع به راه رفتن نماید.
خیلی از کودکان شیوه های خاص خودشان را برای حرکت کردن ابداع می کنند. اگر بخواهید مهارت های حرکتی کودک تان را تقویت نمایید، می توانید همان طور که گفته شد، با گذاشتن یک اسباب بازی در خارج از دسترس او، باعث تحریک وی برای حرکت به سمت آن گردید.

کودک ابتدا به خاطر اینکه نمی تواند با دراز کردن دستش اسباب بازی را بگیرد، عصبانی و کلافه می شود ولی اجازه دهید که همچنان به تلاشش برای گرفتن آن ادامه دهد و تا رسیدن به آن، او را تحت نظر داشته باشید. این تمرین به او در ایجاد و تقویت اعتماد به نفس نیز کمک خواهد نمود.

شاید اولین نشانه های درآمدن دندان یعنی زیاد شدن اب دهان که باعث بروز زخم در دهان، سرفه و اسهال می شود، در این سن ظاهر گردد. بعد از آن بی قراری، بیدار شدن در شب، جویدن اجسام و بی اشتهایی از دیگر علائم دندان درآوردن کودکان است.
برای اینکه تا حدودی بتوان درد ناشی از دندان درآوردن در کودکان را بهبود بخشید، می توانید لیس لیسک کودک را قبل از استفاده سرد کنید تا باعث بی حس شدن لثه های او شود. همچنین با مشورت پزشک می توانید از استامینوفن کودکان نیز استفاده کنید.

در این سنین کودکان خوردن غذای جامد را در کنار شیر، آغاز کرده و شروع به ترجیح دادن بعضی از غذاها نسبت به بعضی دیگر می نمایند.

اگر می بینید که کودک تان نسبت به غذایی خاص اصلاً علاقه نشان نمی دهد، هیچ وقت او را مجبور به خوردن آن نکنید. بعد از یک یا دو روز اگر دیدید که کودک همچنان نسبت به آن غذا بی علاقه است، آن را کنار بگذارید و غذای دیگری را امتحان کنید.
بعد از گذشت یک ماه یا بیشتر می توانید دوباره آن غذا را البته با کمی تغییر، به کودک بدهید، زیرا ممکن است که سلیقۀ او در این مدت تغییر کرده و یا این که فراموش کرده باشد که زمانی این غذا را دوست نداشته است.
اگر باز هم نسبت به آن از خود بی علاقگی نشان داد، به طور کامل آن را از فهرست غذاهای او حذف کنید. ممکن است که سلیقۀ کودک همچنان که بزرگتر می شود تغییر کند و در آینده آن غذای به خصوص را دوست داشته باشد یا این که تا آخر عمر همچنان از آن بدش بیاید.

اگر او را مجبور به خوردن غذایی کنید که دوست ندارد، ممکن است او لج کرده و در مورد غذاهای دیگر نیز همین عکس العمل را از خود نشان دهد و این موضوع به نوبۀ خود می تواند منجر به اختلالات تغذیه ای در کودک گردد.

هنگامی که کودک شما دندان درآوردن را شروع می کند، شیر دادن به او نیز مشکل می شود، چرا که در حین شیر دادن باید منتظر گاز گرفتن های او باشید. البته این موضوع نباید شما را از شیر دادن به کودک منصرف نماید.
او برای اذیت کردن شما گاز نمی گیرد، زیرا هنوز نمی فهمد که این عمل به شما آسیب می زند و شما را آزار می دهد. آرامش خود را حفظ کرده و شیر دادن را ادامه دهید.
هر چند که کار مشکلی باشد، زیرا هر عکس العمل شدیدی نسبت به این عمل او باعث می شود کودک دوباره این کار را انجام داده تا ببیند این بار شما چه عکس العملی خواهید داشت.

به جای نشان دادن عکس العمل های این چنینی از خود، آرام باشید و با لحنی قاطع و محکم به او بگویید: نه و شیر دادن به او را متوقف کنید. یک یا دو دقیقه صبر کنید و سپس دوباره شیر دادن را آغاز نمایید.

بعد از اینکه چند بار شیر دادن متوقف شد، او متوجه می شود که گاز گرفتن او باعث چنین توقفی در شیر خوردنش می شود و به زودی این عملش را ترک می کند. بنابراین خونسردی خودتان را حفظ کنید.