اضطراب جدایی از مادر، مهمترین راهکارها

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: پسر ۱۸ ماهه ای دارم که به تازگی از شیر گرفتمش (به دلیل وابستگی شدید به شیر و بد غذا بودنش که بهتر شد) وابستگیش به خودم اصلا کم نشده از طرفی مجبورم سر کار برم؛ چطور از شدت وابستگیش کم کنم و اینکه مهد بذارمش یا نه؟ ضمنا مدتی هست که بهانه گیر و لوس شده و سر هر خواسته نابجاش دهنش و کج می کنه و ادای گریه رو در میاره تا می فهمه توجهی به رفتارش ندارم به شدت جیغ می زنه و خودش و زمین می ندازه و غلت می زنه؛ چکارش کنم؟

پاسخ دکتر لیلا بهنام، روانشناس خانواده:
به طور کلی تمام بچه ها دل بستگی ایمن و نا ایمن دارند که تمام آن ها در زمان اضطراب جدایی مادر متفاوت است. مادرانی که از همان ابتدای تولد نوزاد همیشه در کنار نوزاد بوده اند، به خواسته های نوزاد جواب مثبت می دهند و همیشه نیاز نوزاد برای آن ها در اولویت است باعث می شوند که بچه بیش از حد به آن ها دلبسته شود که در این نوع از دلبستگی نا ایمن بچه ها اضطراب جدایی دارند اما بچه هایی که کمتر در کنار مادر قرار گرفته اند اضطراب جدایی در آن ها کمتر و دلبستگی آن ها ایمن است در واقع این نوع از بچه ها از نبود مادر دچار اضطراب می شوند اما آشفته نخواهند شد و می توانند که شرایط را ترک کنند و در ذهن خود می گویند که مادر قرار نیست بمیرد و بعد از رفتن به بیرون دوباره بر می گردد. 18 ماه سن خطرناکی است که شما می خواهید او را به مهد ببرید و به سر کار بروید. به همین دلیل با توجه به اینکه ما اطلاعاتی در مورد نوع دلبستگی پسر شما نداریم توصیه می کنم که تا 2 سالگی پسرتان او را از خود جدا نکنید چرا که ممکن است ساختار روانی پسر شما از هم پاشیده شود اما اگر شما در شرایطی هستید که باید حتما به سرکار بروید بهتر است که به تدریج و با انجام بازی هایی مانند قایم موشک به پسر خود بفعمانید که ممکن است برای مدتی ترکش کنید اما باز پیش او بر می گردید که با این کار به او در تحمل اضطراب جدایی کمک خواهید کرد. زمانی که پسر شما لج می کند و جیغ می رند شما نباید اصلا به رفتارهای او توجه کنید و سعی کنید رفتار ناخوب را به خوب هدایت کنید.