نحوه تشخیص سلامت بکارت

برای تشخیص سلامت پرده بکارت چه راهکارهایی به بانوان کمک میکنند چه مواردی می توانند به این قسمت از ناحیه جنسی بانوان آسیب وارد کنند انواع پرده بکارت به چه صورت هستند و خانم های جوان چگونه باید از این قسمت از بدنشان مراقبت کنند توصیه های متخصصین زنان و زایمان در این باره را مطالعه کنید.

پرده بکارت

پرده بکارت پرده‌ای است که در دهانه مهبل در قسمت تحتانی دهلیز آن قرار دارد. این پرده در سنین پائین‌تر سطحی است ولی با بالا رفتن سن و رشد لبه‌های بزرگ و کوچک فرج عمقی‌تر می‌شود. این پرده در محیط خود به جدار مهبل می‌چسبد. شکل سوراخ وسط و همچنین قوام ، رشد و ضخامت آن نوع پرده را مشخص می‌کند که در پزشکی قانونی حائز اهمیت است. نسج پرده بکارت عمدتاً از بافت همبند الاستیک و کلاژن تشکیل شده و هر دو سطح داخلی و خارجی آن توسط اپیتلیوم سنگفرشی مطبق پوشیده شده است. هیچگونه عنصر غددی یا عضلانی در پرده بکارت وجود ندارد و رشته‌های عصبی آن زیاد نیست.

یکی از دغدغه های دخترانی که لکه های خون در لباس زیر خود مشاهده کرده اند، دخترانی که خودارضائی دارند یا داشته اند، دخترانی که دچار حوادثی نظیر سقوط از ارتفاع ، تصادف، حوادث حین ورزش و… تشخیص بکارت یا آسیب دیدگی آن است؛ همواره پرسشی که مطرح میشود آیا خود فرد میتواند باکرگی یا آسیب دیدگی بکارت خود را تشخیص دهد؟

اگر صریح بخواهیم به این پرسش پاسخ دهیم، خیر فرد بصورت معاینه شخصی و فردی نمیتواند وجود بکارت یا آسیب دیدگی به آنرا تشخیص دهد و در این خصوص مراجعه به پزشک زنان توصیه میشود. اما بطور کلی ، مشاهده هر لکه خونی نشانه آسیب بکارت نیست ، پرده بکارت براحتی از روشهای غیر مستقیم از بین نمیرود.

پرده بکارت در کجا قراردارد

پرده بکارت (hymen) در حقیقت بخش خارجی اندام جنسی را شامل میشود و در ورودی دهانه واژن قرار دارد اما دهانه ورودی در همه افراد براحتی قابل رویت و تشخیص نمی باشد و لازم است توسط فردی دیگر و آگاه تشخیص داده شود.

دلیل اول ترس دختران از مراجعه به پزشک زنان:

یکی از دلایل ترس دختران از مراجعه به پزشک زنان ، اینست که آنها تصور میکنند پزشک اطلاعات خصوصی آنها را ثبت و گزارش میدهد، برای پزشک زنان نه عمل خودارضائی و نه رابطه جنسی بیمار اهمیت نداشته و در این خصوص پرسشی مطرح نمیشود اگر شما به قصد معاینه بکارت به پزشک مراجعه کنید، پزشک تنها در جهت معاینه بکارت شما اقدام مینماید و به شما پاسخ میدهد.

دلیل دوم ترس دختران از مراجعه به پزشک زنان

شاید آشنایی مرا ببیند:
دسته ای دیگر ازد ختران از بیم آنکه شاید یکی از اقوام و دوستان وی را در مطب پزشک ببیند از ترس آبرو از مراجعه به پزشک زنان خودداری میکنند، این در حالیست که دامنه فعالیت پزشک زنان در مورد دختران مجرد صرفا به چک کردن وجود یا آسیب دیدگی بکارت منتهی نمیشود، اختلالات قاعدگی، عفونت، مشکلات رحم و دسته ای از بیمارهای شایع در زنان میتواند در دختران مجرد نیز بوجود آید و دلیل مراجعه دختران باشد، گذشته از این چک شدن حداقل یکسال یکبار دختران جهت بررسی سلامت رحم توسط پزشک توصیه میشود.

علت وجود پرده بکارت

برخی از خانم ها، وجود پرده بکارت در زنان را بی عدالتی بین زن و مرد میدانند، اما این طرز فکر ناشی از عدم اطلاع از دلایل وجود بکارت است، اولا وجود بکارت به منظور اثبات دوشیزگی یا پاک بودن یا نبودن دختران نمیباشد، بد نیست بدانید برخی از پستانداران نیز دارای پرده بکارت هستند که مسلما در حیوانات دوشیزگی ملاک نمیباشد و اساسا حتی با وجود بکارت نیز میتوان رابطه جنسی داشت به نحوی که آسیبی به بکارت وارد نشود، بکارت عاملی جهت جلوگیری از بیمارهای عفونی در دستگاه تناسلی در موقع نوزادی است.

نداشتن بکارت یا عدم مشاهده خون،حین دخول نمیتواند نشانه تجربه رابطه جنسی باشد:
دسته ای از دختران هستند که فاقد پرده بکارت هستند ، یا برخی دیگر هستند که طی دخول خونی مشاهده نخواهند نمود ، موارد مذکور نمیتواند نشانه آن باشد که فرد قبلا رابطه جنسی داشته است.

بطور کلی تشخیص وجود بکارت ، آسیب بکارت ، نوع بکارت با احتمالات ، داستان سرایی ها و باورهای نادرست رایج در جامعه در این خصوص امکان پذیر نبوده وتنها تشخیص آن توسط پزشک متخصص توصیه میشود و دختران جوان نه برای معاینه بکارت بلکه برای چک شدن وضعیت سلامت دستگاه تناسلی ، رحم و اختلالات قاعدگی لازم است طی دوره های سالانه به پزشک مراجعه کنند خصوصا دخترانی که در خانواده آنها سابقه سرطان مرتبط با اندامهای زنانه وجود دارد.

نشانه‌های روانی و رفتاری نداشتن پرده بکارت

معمولا باید به دختری که به راحتی در مورد رابطه جنسی اظهار نظر می‌کند شک کرد. همچنین کسی که اولین دفعه رابطه جنسی را تجربه می‌کند معمولا به راحتی و بدون شرم بیرون آوردن لباس‌هایش را نمی‌پذیرد و این کار برایش سخت است. به راحتی بوسه نمی‌زند و وقتی که لباس‌هایش از تنش بیرون آورده شد احساس شرم و خجالت غیر ارادی از حالت و چهره‌اش نمایان است.

تشخیص پارگی بکارت:

• حالت پره‌های فرج

معمولاً پره های اطراف مهبل فرج در دختران، نزدیک به هم و حالتی چسبیده دارند، به طوری که با نگاه اولیه به آن، به وضوح دیده نمی‌شود، در حالی که در زن ها این پره‌ها آشکارا دیده می‌شوند.

• شکل مهبل فرج

اگر مهبل فرج، شکل هفت داشته باشد، می‌تواند علامت پارگی پرده با دخول آلت تناسلی مرد باشد، چرا که در اثر فشار وارده به دیواره، شکل آن از حالتی گرد به هفت تبدیل می‌شود.
پارگی پرده، چه در حین دخول نزدیکی یا عوامل فوق، ممکن است با آسیب دیگر قسمت‌های فرج (اطراف مهبل، مجاری ادرار، پوسته‌ی بین مهبل و معقد) نیز همراه باشد.

• دیواره‌های داخل فرج (گردن رحم)

دیواره‌ی گردن رحم از قشای برجسته‌ای تشکیل شده است، که در اثر نزدیکی مداوم، این برجستگی‌ها تحلیل و از بین می‌رود، به طوری که دخول به راحتی و با کمتر فشاری انجام می‌گیرد. یعنی شما اگر برای اولین دخولتان به راحتی واژن را یافتید و توانستید به آسانی دخول انجام بدهید آن دختر قبلا حتما رابطه جنسی برقرار نموده است.

[su_note]اگر شما توانستید یک بند اول از ۲ انگشت اشاره و انگشت وسط دست را داخل واژن کنید آن خانم حتما قبلا رابطه جنسی داشته است.[/su_note]

تشخیص پارگی بکارت در اثر تجاوز:

در مورد دخترانی که با فیلم بازی کردن می‌گویند که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند، به راحتی می توان صحت و سقم این مسئله را تشخیص داد.
چون دخترانی که بر اثر تجاوز بکارتشان را از دست می‌دهند دچار جراحت مجاری ادرار و زخم داخل رحم (فیبرون) می‌شوند که به راحتی قابل تشخیص است. یعنی در مواقعی که پرده طی چند مرحله یا با شدت یا بر اثر تجاوز از بین رود، زخم‌های مجاری ادرار و زخم داخل رحم (فیبرون) پیش می‌آید.

نشانه‌های باکره بودن

• پرده بکارت قابل اتساع و دارای سوراخ بدون پارگی
• دهلیز فرج و دهانه مهبل
• مخاط مهبل ضخیم و چین دار و دارای چین‌های روی هم خوابیده
• خواب چین‌ها معمولاً رو به دهانه مهبل است .
• مجرای مهبل باریک( تنگ با دیواره های چین دار) و عمق آن قابل رویت نیست .
• معاینه با انگشت مقدور نیست و در اثر اصرار به معاینه احتمال آسیب مخاط می‌رود.
• بعلت روی هم خوابیدن چین‌های مهبل - کانال مهبل کوتاه است.

انواع پرده بکارت

در صورتیکه پرده بکارت از نوع الاستیک باشد ، عمل دخول بدون پاره شدن پرده انجام می‌گیرد و سالم بودن این پرده‌ها دخول را رد نمی‌کند یعنی در دوشیزگان پرده‌های ازاله نشدنی به اشکال حلقوی - هلالی - دو لتی و کنگره دار و دندانه دار و … دارای سوراخ میانی منظم و لبه‌های کاملاً صاف و مخاط مهبل با چین‌های روی هم خوابیده است که خواب آنها رو به دهانه مهبل و مجرای مهبل بسیار باریک است .

باید توجه کرد از نظر جسمی عدم پارگی پرده بکارت برای تشخیص باکرگی ( دوشیزگی ) اصولاً مطرح نیست و در این موارد وضع مهبل مدخوله بودن به اثبات می‌رسد. مشخص کننده مدخوله بودن است. علیرغم عدم مشاهده پارگی در پرده بکارت با توجه به وضع مهبل و مخاط آن.

نشانه‌های داشتن رابطه جنسی:

• پرده بکارت شل و متسع و دارای سوراخ بدون پارگی یا شلی پرده بکارت و متسع شدن سوراخ میانی آن دو انگشت به آسانی وارد مهبل شده و با لمس دیواره مهبل - صاف شدن نسبی چینهای مهبل بخوبی احساس می‌گردد.

• دهلیز فرج و دهانه مهبل وسیع یعنی اتساع دهلیز فرج فاصله‌ای بین دو قسمت سطحی لب‌های فرج تا پرده بکارت است که معمولاً ۲/۵ - ۴ سانتیمتر طول دارد. بعلت آمیزش مکرر لب‌های فرج از هم دور شده و دهلیز متسع می‌گردد.

• مخاط مهبل نسبتاً ضخیم و چین‌های اندکی صافتر و دارای چینهای جدا شده از هم.

• خواب چینها نامنظم است و به یک سو نیست.

• حاملگی

• مجرای مهبل باز و معمولاً تا دو سوم آن قابل رویت است یعنی گشادی مجرای مهبل در اثر صاف شدن نسبی چینهای مهبل - بطوری‌که مجرای مهبل معمولاً تا حدود دو سوم طول خود کاملاً نمایان است. چین‌های باز شده مهبل بخوبی به چشم می خورد و خواب چینها بر خلاف دوشیزگان همه به یک سو یعنی بسوی دهانه مهبل نبوده و بطور نامنظم به این سو و آن سو است.

• قابل معاینه با انگشت است و حتی باز کردن آن با اسپکولوم‌های ظریف مقدور است و صدمه ای به مخاط وارد نمی‌شود.

• بعلت باز شدن چینهای مهبلی کانال مهبل طویل است.

نکته مهم تفاوت بین خون بکارت با خون قاعدگی یا خونی است که از پرده ترمیم یافته خارج می‌شود. معمولا پس از پارگی پرده بکارت خونریزی کم و بیش شدیدی ایجاد می‌شود. حداقلی برای خونریزی در این حالت نداریم ممکن است در حد یک یا دو قطره باشد و یا شاید هم بیشتر باشد ولی حداکثر به اندازه آغشته شدن یک عدد پوشک خواهد بود و چیزی که مسلم است این است که این خونریزی نباید ادامه داشته باشد.نکته همین جا است اگر کسی اقدام به ترمیم بکارت نماید چون دیگر امکان استفاده از خون طبیعی ناشی از پارگی بکارت وجود ندارد معمولا میزان خونریزی بیشتری از حالت طبیعی به وجود خواهد آمد یا اصلا خونریزی نخواهد داشت. خون پرده بکارت معمولا سریع لخته می‌شود و تفاوتش با خون سایر قسمت‌های بدن این است که حاوی مقادیری سلول واژینال است.
بین خون ناشی از قاعدگی و خون پرده بکارت نیز تفاوت است چون خون قاعدگی دارای فیبرینوژن کمتر است، لذا دیرتر لخته شده و سلول های واژینال در آن بسیار زیاد است در حالی که خون حاصل از پرده بکارت سریعتر لخته شده و حاوی مقادیر کمی سلول واژینال است.

علت پارگی بکارت

چون در اولین مقاربت پرده بکارت (در صورت وجود) به دلیل اینکه قطر کمتری نسبت به قطر آلت مرد دارد، از ورود آلت تا حدودی جلوگیری می‌کند ولی با ایجاد فشار بیشتر دچار پارگی می‌شود. این پارگی همانند سایر پارگی‌ها در بدن ایجاد درد و سوزش و خونریزی می‌کند. پس اگر به طور طبیعی هنگام اولین مقاربت به عرض کم واژن همراه با مانعی که به راحتی امکان دخول آلت مردانه را ندهد برخورد نمایید شخص تا حالا دخول واژنی نداشته است. فکر کنم اگر کمی در این زمینه اطلاعات داشته باشید به راحتی تفاوت عرض ناشی از استمنا توسط انگشت و عرض ایجاد شده ناشی از آلت مردانه برای شما قابل احساس خواهد بود.

تشخیص زمان پارگی بکارت

معمولا تا ۲ هفته بعد از پارگی بکارت از روی نشانه‌های ظاهری می‌توان تاریخ دقیق آن را حدس زد و پزشک متخصص یا ماما تا ۱ ماه می‌تواند تاریخ پارگی را حدس بزند و بعد از ۱ ماه به هیچ وجه زمان پارگی پرده معلوم نمی‌شود. از لحاظ شکل ظاهری اگر پرده بکارت ترمیم یافته نباشد لبه‌های پارگی جدید در پرده بکارت معمولا زخمی و قرمز رنگ بوده و آثار خون لخته شده در آن مشاهده می‌شود. بعد از حدود یک هفته لبه‌های بریدگی از مخاطی مشابه مخاط پرده پوشیده شده و بعد از حدود دو هفته لبه های زخم نسبتا گرفته می‌شوند. اگر پرده بکارت ترمیم یافته باشد مراحل فوق صورت نمی‌گیرد. نکته مهم دیگر این است که لبه‌های پارگی چون آزاد هستند و به هم اتصال ندارند هیچ وقت به هم جوش نمی‌خورند و اگر دو تکه پارگی به هم دوخته شوند و پرده ترمیم شود محل ترمیم به صورت یک اسکار برجسته روشن کوچک مشخص خواهد شد.

اخیرا بعضی از دختران برای حفظ بکارتشان اقدام به برقراری رابطه جنسی از مقعد یا پشت می‌نمایند که در اینجا لازم است به نکاتی برای تشخیص این اقدام توجه نمود.

نشانه‌های برقراری رابطه جنسی از مقعد:

در صورت مکرر بودن ، علایم دخول را می‌توان مشاهده نمود. باید دانست که اگر دفعات دخول کمتر از ۳-۲ مورد باشد نباید انتظار علایم را داشت در صورتی که دفعات دخول بیشتر باشد علائمی مثل از بین رفت چین‌های مقعدی که در حالت معاینه پوست اطراف مقعد صاف تر از زمان طبیعی است و تورم یا صافی چین‌ها ، ضخیم شدن پوست اطراف مقعد که به داخل کشیده شده و تا ناحیه پوستی مخاطی ادامه می یابد و گهگاه ناحیه یاد شده پوسته گذار می‌گردد، دیده می‌شود. اگر مفعول حرفه ای باشد ضخیم شدن پوست حتی به داخل رکتوم امتداد می‌یابد و فیسوزهای بهبود یافته قبلی به صورت خطوط کم رنگ در محل چین‌ها دیده می‌شود. در مفعولین حرفه‌ای مقعد شکل قیفی پیدا می‌کند مثل اینکه مقعد به طرف داخل کشیده شده باشد از نکات مهم این است که هیچ وقت نباید شل شدگی اسفنکتر مقعدی را از یاد برد. در افراد حرفه‌ای و در مشاهده مقعدی اکثرا علائمی مشاهده نمی‌گردد مگر از مانور به خصوصی استفاده نمائیم. مواقعی که شخصی در حالت معاینه قرار دارد انگشتان بزرگ را در فاصله کمی از مقعد قرار داده و با بقیه انگشتان باسن را گرفته و به طرف کناره‌ها می‌کشیم تا چین‌ها مقعدی به خوبی نمایان شوند . سپس به طور عمدی به اسفنکتر فشار آورده و تا فرد خود را جمع کند و اگر افکار او را به نکته دیگری جلب نمایید حرکت ارادی اسفنکتر از بین رفته و حالت آن مشخص می شود.

علائم پارگی اسفنکتر چین‌ها ممکن است مشاهده شود که لازم به توجه است شلی اسفنکتر مقعدی از علائم دخول مکرر است. در ضمن باید به حالت مجرای مقعدی نیز توجه کرد. دخول مقعدی ممکن است باعث تغییر حالت مجرای مقعدی ، ایجاد بواسیر و هموروئید ، زایده‌های گوشتی کوچک در اطراف مجرای مقعدی ، زگیل‌های کوچک ، بیرون زدن قسمتی از بافت از مقعد-کمی باز شدن مجرای مقعدی و غیره شود.