خوردن شی توسط نوزاد، خیلی حواستان باشد

سن به دهان بردن اشیا

کودکان وقتی به سن سه تا چهار ماهگی می‌رسند سعی می‌کنند تمام چیزهای پیرامون خود را با دهان‌شان کشف کنند، از انگشتان گرفته تا هر چیزی که قادر باشند دست خود را روی آن بکشند؛ مو، خاک، مداد شمعی، اسباب‌بازی و غیره.

عادت به دهان بردن وسایل و اشیا اغلب تا دو سالگی ادامه دارد و در برخی موارد حتی تا بعد از آن هم طول می‌کشد و به‌نوعی بخشی از نقطه عطف رشد آنها محسوب می‌شود. در اکثر موارد این عادت به خودی خود از بین می‌رود. با این حال، برخی بچه‌ها در طول دوران رشد همچنان به این کار ادامه می‌دهند.

عوارض به دهان بردن اشیا
عمل به دهان بردن وسایل و اشیا، اغلب منجر به بلعیدن آن شیء نخواهد شد. برخی بچه‌ها عادت دارند چیزهایی را به دهان ببرند که قابل خوردن نیست مانند خاک، گِل، گچ، زغال، رنگ، صابون، لیوان، مو، یخ و غیره. به این اختلال خوراکی، اختلال هرزه‌خواری می‌گویند. اما میزان ایمنی و سلامت در این عادت واقعا چقدر است؟ ممکن است به دهان بردن چیزی منجر به خفگی، سرفه، مشکلات تنفسی و حتی بیهوشی نوزاد شود.

بچه‌ها ممکن است چیزهایی مانند تکه‌های کوچک اسباب‌بازی، دکمه، مهره، تیله، سکه و غیره را ببلعند. یک‌سوم بخش بالایی مری یکی از نقاطی است که اغلب اشیا در آن گیر می‌کنند.

علاوه بر این خطر سوراخ شدن معده، عفونت و حتی مرگ به‌دلیل بلعیدن باتری یا چیزهای تیز هم در کودکان وجود دارد. در اینجا به مواردی اشاره می‌کنیم که تا حد امکان نباید در دسترس نوزادتان قرار دهید تا حادثه‌ای به بار نیاید.