دلیل نارسایی جفت، هنگام بارداری

نارسایی جفت تنها با معاینه پزشک متخصص و بررسی های دقیق او مشخص می شود و معمولا این گروه از مادران، علائم آشکاری ندارند.

۱- معاینات دوره ای توسط پزشک متخصص زنان
در هر جلسه از معاینات دوره ای توسط پزشک متخصص، باید سایز رحم مادر باردار با سن حاملگی او مطابقت داشته باشد. این مطابقت توسط پزشک متخصص زنان و زایمان قابل تشخیص می باشد.

ماردان باردار باید ماهی یک بار به پزشک مراجعه کنند (ماه هشت و نه تعداد مراجعات باید بیشتر شود) و پس از معاینه و اندازه گیری سایز رحم، صدای قلب جنین هم توسط پزشک بررسی می شود و سلامت جنین و رشد او بررسی می گردد، مثلا مادری که در هفته 32 بارداری است، باید سایز رحم او بطور تقریبی حدود 32 سانتیمتر باشد.

اگر سایز رحم با سن حاملگی مادر مطابقت نداشته باشد و کمتر به نظر آید، باید دنبال علت آن بود، بخصوص اگر رشد جنین قبلا خوب بوده و در بررسی جدید، بطور ناگهانی کم شده است. این مادر باید تحت مراقبت قرار بگیرد و بلافاصله سونوگرافی انجام دهد.

2- احساس کاهش حرکات جنین توسط مادر
جنین معمولا از حدود پنج ماهگی، شروع به حرکت در داخل رحم مادر می کند و با بزرگ شدن جنین، این حرکات قابل لمس تر خواهد بود.

در هفته های آخر بارداری، به علت بزرگ شدن جنین و کاهش فضای داخل رحم، معمولا این حرکات به کندی توسط مادر احساس می شود.

اما بطور کلی به مادران باردار توصیه می شود در صورتی که حرکات جنین را کمتر احساس کردند، به پزشک خود بگویند، اگرچه علامت قطعی نارسایی جفت نمی باشد.

معمولا به این دسته از مادران توصیه می شود حرکات جنین خود را طی ۱ تا ۲ ساعت بشمارند. اگر تعداد این حرکات کمتر از ۱۰ تا بود، یک نوشیدنی شیرین و یا خنک میل کنند و سپس به سمت پهلوی چپ خود دراز بکشند. اگر حرکات جنین افزایش پیدا نکرد، سریعا به پزشک متخصص خود مراجعه کنند.