حساسیت غذایی کودکان، چه باید کرد؟

اگر والدین کودکی هستید که به حساسیت غذایی دچار است، دردسرهای‌تان در روزهای تعطیلات بیشتر می‌شود. حتی اگر فرزند شما به این وضعیت دچار نباشد، حتما در میان دوستان و همکلاسی‌هایش این مشکل وجود دارد و همیشه کسی هست که باید نگران غذاخوردن او بود.

حساسیت غذایی در کودکان

همه می‌دانیم که حساسیت‌های غذایی این روزها در بین مردم بیشتر شده است، ولی از علت آن به‌طور دقیق آگاه نیستیم. طبق پژوهش‌های اخیر، میزان حساسیت‌های غذایی در میان کودکان زیر 18 سال در آمریکا نسبت به آنچه که متخصصان انتظارش را داشتند، دو برابر شده است. 8 درصد از جمعیت کل آمریکا به حساسیت غذایی دچارند و حدود 6 میلیون کودک آمریکایی از این مسأله رنج می‌برند. کودکان کم‌سن و سال‌تر با انواع خفیف‌تر این حساسیت‌ها مواجه می‌شوند و با افزایش سن‌و سال، حساسیت آنها نیز شدت می‌یابد.

اگر فکر می‌کنید کودک شما نیز به حساسیت غذایی دچار است، به نکات زیر توجه کنید:

ابتدا باید با علائم و نشانه‌های حساسیت آشنا باشید و آنها را تشخیص دهید. در حساسیت غذایی کودک چند دقیقه پس از خوردن غذایی خاص شروع به بروز برخی واکنش‌ها می‌کند و علائمی از خود نشان می‌دهد؛ مثل تورم دهان و گلو، خس‌خس کردن، مشکل در نفس کشیدن، کهیر، خارش پوست، رنگ پریدگی و برخی علائم دیگر. اگر کودکتان به این وضعیت دچار شده است، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

قبل از آزمایش کمی فکر کنید
آزمایش‌های مربوط به حساسیت‌های غذایی فقط وقتی ضروری هستند که کودک شما در برابر برخی غذاهای خاص واکنش نشان دهد. اگر خود یا همسرتان به حساسیت غذایی دچار هستید، دلیل نمی‌شود که حتما فرزندتان نیز دچار آن باشد.

به برچسب محصولات غذایی توجه کنید

اگر تشخیص داده‌اید که کودک‌تان به ماده غذایی خاصی حساسیت دارد، باید به برچسب محصولات غذایی بیشتر توجه کنید. تمام مواد غذایی حساسیت‌زا نیستند. روی محصولات غذایی قید می‌شود که در تهیه آن از چه نوع ماده حساسیت‌زا استفاده شده است. غذاهای بسته‌بندی شده اگر حاوی یکی از غذاهای حساسیت‌زا باشند، باید حتماً در برچسب‌شان این مساله قید شود. اگر در مورد حساسیت‌زا بودن و نبودن محصولی که در حال خریدش هستید شک دارید، آن را نخرید و به سراغ انواع مطمئن‌تر آن بروید.

چند نکته برای ایمنی بیشتر

برای آنکه از بروز واکنش‌های خطرناک آلرژیکی در فرزندتان جلوگیری کنید:
بعد از دست زدن به ماده غذایی حساسیت‌زا، پوست او را با آب و صابون بشوئید (ژل‌های آنتی باکتریال کافی نیستند).

کودکی که به حساسیت غذایی دچار است، همواره باید آمپول اپی‌نفرین همراه داشته باشد.

سعی کنید سالم‌ترین مواد غذایی را به عنوان غذاهای میان وعده برای وقتی که کودک‌تان در منزل نیست به او بدهید.

مواد غذایی حساسیت‌زا
شیر، تخم‌مرغ، بادام زمینی، آجیل‌های درختی (مثل بادام و گردو)، گندم، سویا و ماهی

مصرف ویتامین‌ها و مکمل‌ها
اگر کودک من تغذیه متعادل و متناسبی داشته باشد، باز هم نیاز به مصرف ویتامین‌ها دارد؟

پاسخ کوتاه به این سوال خیر است. کودکانی که خوش‌خوراک هستند اما در برنامه غذایی‌شان ویتامین‌های کافی گنجانده نشده است، نیاز به مصرف برخی ویتامین‌ها و املاح ضروری دارند. اما برای آنهایی که هیچ محدودیتی در برنامه غذایی‌شان ندارند، نیازی به دریافت مولتی‌ویتامین‌های روزانه نیست.

مصرف مکمل‌های ویتامین D برای نوزادان، حتی اگر از شیر مادر تغذیه می‌کنند، لازم است؛‌ زیرا بیشتر کودکان به کمبود ویتامین D دچارند. ویتامینD موجب استحکام استخوان‌ها می‌شود و به سلامت آنها کمک می‌کند و نقش مهمی در تقویت سیستم دفاعی بدن دارد.

برخی گروه‌های خاص از کودکانی که گیاهخوار هستند یا کودکانی که به حساسیت‌های غذایی دچارند و نیاز به برنامه غذایی کنترل شده دارند، نیاز بیشتری به مصرف روزانه مولتی‌ویتامین‌ها دارند. کلسیم، آهن و ویتامینD معمولاً از نیازهای اصلی این کودکان است.

توجه داشته باشید که اگر این ویتامین‌ها بیش از نیاز کودک مورد استفاده قرار بگیرند، به شکل سموم درمی‌آیند و ممکن است کودک را با برخی خطرات جدی مواجه کنند. بنابراین ویتامین‌ها و مکمل‌ها را باید طبق دستور پزشک و در مواقع مورد نیاز مصرف کرد.

مراقبت از پوست‌های بسیار حساس

کودکان خردسال علاقه زیادی به بازی کردن در محیط خارج از خانه دارند و اگر هوای بیرون بیش از اندازه سرد و یا خشک باشد، دچار حساسیت پوستی می‌شوند.

برای اینکه بزرگ‌ترین ارگان بدن کودک خود را نرم و مرطوب نگه دارید:

کودک خود را بیش از هفته‌ای 3 بار حمام نبرید و در حمام از صابون‌های تند استفاده نکنید. روی برچسب صابون‌ها و سایر محصولات شوینده را بخوانید و از محصولات ملایم و مرطوب کننده استفاده کنید. بعد از حمام، پوست او را محکم با حوله نکشید و آرام و ملایم خشک کنید.

به نواحی خشک‌تر پوست کودک بیشتر توجه کنید؛ مثل لب‌ها، دست‌ها و پاها. برای بهبود پوست ترک خورده و لب‌های خشکیده، از کرم‌ها و پمادهای غلیظ استفاده نمایید.

هر شب قبل از آنکه نواحی خشک شده بدتر شوند، آنها را درمان و خشکی‌شان را برطرف کنید.