عمل جراحی پروستات چیست؟
زمانی از جراحی استفاده می‌شود که علائم شدید هستند و دارودرمانی به‌خوبی عمل نمی‌کند.
زمانی از جراحی استفاده می‌شود که علائم شدید هستند و دارودرمانی به‌خوبی عمل نمی‌کند.
انواع جراحی‌ها عبارتند از:
برداشتن بافت پروستات از طریق پیشابراه (TURP): این روش رایج‌ترین جراحی پروستات بزرگ شده است و 90 درصد جراحی‌های پروستات بزرگ شده را دربر می‌گیرد. این عمل حدود 90 دقیقه طول می‌کشد. پزشک وسیله‌ای را از پیشابراه عبور می‌دهد و بافت اضافه پروستات را برمی‌دارد. از بی‌حسی نخاعی برای بی‌حس کردن این منطقه استفاده می‌کنند. بافت را برای بررسی سرطان پروستات به آزمایشگاه می‌فرستند.
TURP عموما فاقد دو عارضه اصلی روش‌های دیگر جراحی پروستات است:
• بی‌اختیاری ادراری (ناتوانی از نگه‌داشتن ادرار)
• ناتوانی جنسی (عدم توانایی در ایجاد نعوظ)
• دوره بهبودی TURP بسیار کوتاه‌تر است.
شکاف پروستات از طریق پیشابراه (TUIP): این عمل شبیه به TURP است. از این عمل در غده پروستاتی که فقط کمی بزرگ شده استفاده می‌شود. جراح یک یا دو برش کوچک در پروستات ایجاد میکند. این‌کار، بدون برداشتن بافت، فشار را کاهش می‌دهد. این عمل عوارض جانبی کمتری دارد. همانند TURP، این درمان با پهن‌تر کردن پیشابراه به جریان ادرار کمک میکند.
تخریب سوزنی بافت پروستات از طریق پیشابراه (TUNA): در این روش با استفاده از امواج رادیویی، بافت اضافه پروستات تخریب می‌شود. این عمل به بهبود جریان ادرار و تسکین علائم کمک میکند و نسبت به TURP عوارض جانبی کمتری دارد. برای مدتی پس از جراحی، بیشتر مردان برای ادرار کردن به کاتتر (سوند ادراری) نیاز دارند.
گرمادرمانی از طریق پیشابراه با امواج ماکروویو (TUMT): در این روش از امواج ماکرویو که از طریق کاتتر (catheter) فرستاده می‌شوند، برای تخریب بافت اضافی پروستات استفاده می‌کنند. این عمل یک گزینه برای مردانی است که به دلیل سایر مشکلات پزشکی، قادر به تحمل جراحی سنگین نیستند.
تبخیر الکتریکی بافت پروستات از طریق پیشابراه (TUVP): در این روش برای تبخیر بافت پروستات از جریان الکتریکی استفاده می‌شود.
پروستاکتومی باز: جراحی‌ای است که از طریق برش در پایین شکم، پروستات را خارج میکند. این عمل فقط در موارد نادر انجام می‌شود، یعنی زمانی‌که مجرا به‌شدت مسدود و پروستات خیلی بزرگ است یا نمی‌توان از روش‌های دیگر استفاده کرد. برای این عمل، از بیهوشی عمومی یا نخاعی استفاده می‌کنند و ۳ تا ۷ روز بعد از جراحی، یک سوند ادراری در محل باقی می‌ماند. این جراحی نسبت به درمان دارویی گرفتاری بیشتری دارد. بافت را برای بررسی سرطان پروستات، به آزمایشگاه می‌فرستند.
حتما در مورد این روش‌های مختلف با پزشکتان مشورت کنید و در مورد فواید بالقوه کوتاه‌مدت و بلندمدت و خطرهای هر روش جراحی بپرسید.
انواع جراحی‌ها عبارتند از:
برداشتن بافت پروستات از طریق پیشابراه (TURP): این روش رایج‌ترین جراحی پروستات بزرگ شده است و 90 درصد جراحی‌های پروستات بزرگ شده را دربر می‌گیرد. این عمل حدود 90 دقیقه طول می‌کشد. پزشک وسیله‌ای را از پیشابراه عبور می‌دهد و بافت اضافه پروستات را برمی‌دارد. از بی‌حسی نخاعی برای بی‌حس کردن این منطقه استفاده می‌کنند. بافت را برای بررسی سرطان پروستات به آزمایشگاه می‌فرستند.
TURP عموما فاقد دو عارضه اصلی روش‌های دیگر جراحی پروستات است:
• بی‌اختیاری ادراری (ناتوانی از نگه‌داشتن ادرار)
• ناتوانی جنسی (عدم توانایی در ایجاد نعوظ)
• دوره بهبودی TURP بسیار کوتاه‌تر است.
شکاف پروستات از طریق پیشابراه (TUIP): این عمل شبیه به TURP است. از این عمل در غده پروستاتی که فقط کمی بزرگ شده استفاده می‌شود. جراح یک یا دو برش کوچک در پروستات ایجاد میکند. این‌کار، بدون برداشتن بافت، فشار را کاهش می‌دهد. این عمل عوارض جانبی کمتری دارد. همانند TURP، این درمان با پهن‌تر کردن پیشابراه به جریان ادرار کمک میکند.
تخریب سوزنی بافت پروستات از طریق پیشابراه (TUNA): در این روش با استفاده از امواج رادیویی، بافت اضافه پروستات تخریب می‌شود. این عمل به بهبود جریان ادرار و تسکین علائم کمک میکند و نسبت به TURP عوارض جانبی کمتری دارد. برای مدتی پس از جراحی، بیشتر مردان برای ادرار کردن به کاتتر (سوند ادراری) نیاز دارند.
گرمادرمانی از طریق پیشابراه با امواج ماکروویو (TUMT): در این روش از امواج ماکرویو که از طریق کاتتر (catheter) فرستاده می‌شوند، برای تخریب بافت اضافی پروستات استفاده می‌کنند. این عمل یک گزینه برای مردانی است که به دلیل سایر مشکلات پزشکی، قادر به تحمل جراحی سنگین نیستند.
تبخیر الکتریکی بافت پروستات از طریق پیشابراه (TUVP): در این روش برای تبخیر بافت پروستات از جریان الکتریکی استفاده می‌شود.
پروستاکتومی باز: جراحی‌ای است که از طریق برش در پایین شکم، پروستات را خارج میکند. این عمل فقط در موارد نادر انجام می‌شود، یعنی زمانی‌که مجرا به‌شدت مسدود و پروستات خیلی بزرگ است یا نمی‌توان از روش‌های دیگر استفاده کرد. برای این عمل، از بیهوشی عمومی یا نخاعی استفاده می‌کنند و ۳ تا ۷ روز بعد از جراحی، یک سوند ادراری در محل باقی می‌ماند. این جراحی نسبت به درمان دارویی گرفتاری بیشتری دارد. بافت را برای بررسی سرطان پروستات، به آزمایشگاه می‌فرستند.
حتما در مورد این روش‌های مختلف با پزشکتان مشورت کنید و در مورد فواید بالقوه کوتاه‌مدت و بلندمدت و خطرهای هر روش جراحی بپرسید.
منبع:
شفا آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼