کنترل شب ادراری در کودکان، چگونه؟

کنترل نکردن ادرار از سوی کودکان، بویژه پس از سه سالگی و بخصوص در شب ها از آن اتفاقاتی است که والدین را بشدت نگران می کند.

نکته مهم درباره خود کنترلی ادرار کودکان آن است که روند بالا رفتن ظرفیت مثانه و قدرت کنترلی آن در کودکان مختلف، متفاوت است.
البته نگه داشتن ادرار در کودکانی با مثانه سالم که از نظر مغز و نخاع طبیعی باشند، معمولا حدود دو سالگی اتفاق می افتد، یعنی معمولا کودکان دو ساله قادرند طی روز ادرارشان را کنترل کنند، اما توانایی کنترل شبانه آن را ندارند و در مقطع چهار تا پنج سالگی، مراکز عصبی مغزشان این توانایی را به دست می آورد تا انقباضات مثانه را در خواب نیز کنترل کند.

با این حال بسیاری از والدین نسبت به شب اداری کودکانشان در سنین بالاتر احساس نگرانی می کنند و می خواهند بدانند این شرایط موقتی است یا مربوط به بیماری جدی دیگری است.

برخی از علل شب ادراری عبارتند از:
- ناپایداری مثانه

- تأخیر در تکامل مغزی

- ارثی

- خواب سنگین

- اختلالات روانی

- علل عضوی

شب ادراری بیماری است یا نشانه؟
شب ادراری در کودکان یک نشانه است و لزوما یک بیماری محسوب نمی شود. شب ادراری ممکن است جزئی از روند تکامل مثانه باشد که در سه تا پنج سالگی اتفاق می افتد و یا ممکن است نشان دهنده بیماری های خطرناک دستگاه ادراری یا مغزی ـ نخاعی باشد.

خواب سنگین، شب ادراری دارند
شاید ابتدا باورش منطقی به نظر نرسد، ولی واقعیت های علمی نشان داده است کودکانی که به نوعی اختلال خواب مبتلا هستند، یعنی خوابشان بسیار سنگین است، شب ادراری پیدا می کنند.

این دسته از کودکان با سر و صدای زیاد هم از خواب بلند نمی شوند و اگر پیش از خواب، مایعات زیادی بنوشند قادر نخواهند بود برای ادرار کردن از خواب بلند شوند و به این دلیل خود را در خواب، خیس می کنند.

از سوی دیگر بررسی ها نشان داده است که بیش فعالی نیز می تواند در بروز شب ادراری موثر باشد که این موارد به بررسی و درمان های روانپزشکی نیاز دارد.

شب ادراری های خطرناک
فراموش نکنید شب ادراری به عنوان یک عارضه اولیه، خوش خیم محسوب می شود، اما در صورتی که به عنوان یک عارضه ثانویه مطرح باشد، به بررسی دقیق پزشکی نیاز دارد.
در واقع، در نوع اولیه این عارضه، شب ادراری کودکان تا پنج سالگی طبیعی تلقی می شود و تداوم آن پس از این سن نیاز به درمان دارد.
والدین باید به نوع ثانویه شب ادراری بیش از نوع اولیه آن توجه داشته باشند.

کودکانی که در گذشته شب ادراری داشته اند و این عارضه در آنها رفع شده و پس از مدتی دوباره مبتلا به این مشکل می شوند، باید از نظر ابتلا به تومورهای مغزی و ضایعات مغزی و نخاعی مورد بررسی قرار بگیرند.

حتی گاهی صرع و تشنج ابتدا خود را با بی اختیاری ادرار و شب ادراری بروز می دهد. پس شب ادراری ثانویه ممکن است خبر از بیماری های خطرناک و جدی مغزی نخاعی بدهد.