علت پرخوری در کودکان، چه باید کرد؟

کودکانی که خودشان غذا می‌خورند ۲۵ درصد کمتر از کودکانی که والدین‌شان به آنها غذا می‌‌دهند، غذا می‌خورند.

زیاد غذا خوردن کودک
برخی از کودکان در طول شبانه‌روز کالری زیادی از طریق خوراکی‌ها دریافت می‌کنند. معمولا این دسته از کودکان وزنی بیشتر از حد معمول و نرمال دارند.

در واقع فعالیت فیزیکی و میزان کالری دریافتی در آنها هماهنگی ندارد. برخی از این کودکان ممکن است بدون وجود هیچ نوع مشکل احساسی و روانی، تمایل به زیاد خوردن داشته باشند و چنانچه در مورد تغذیه درست و سالم، حفظ سلامت فیزیکی و میزان فعالیت‌های فیزیکی، اطلاعات درستی در اختیارشان قرار بگیرد و سطح آگاهی‌شان بیشتر شود، سعی می‌کنند وزن خود را کاهش دهند، اما تعدادی از کودکان پرخور، به دلیل وجود برخی اختلالات و مشکلات روحی روانی دچار این وضعیت می‌شوند.

نشانه‌هایی که خبر از وجود اختلال و مشکل در شخصیت کودک پرخور می‌دهند

بیشتر از حد معمول می‌خورند و مرتب احساس گرسنگی می‌کنند.
خیلی تند تند غذا می‌خورند.
حتی بعد از وعده غذایی نیز غذا می‌خورند.
برخی از کودکان نگرانی زیادی از خود درباره اندامشان نشان می‌دهند و از چاق شدن می‌ترسند اما همچنان به پرخوری ادامه می‌دهند.
در مورد خودشان چیزهای خطرناک و منفی زیاد می‌گویند.
می‌گویند که سایر کودکان آنها را دوست ندارند و نمی‌خواهند با آنها بازی کنند.
اغلب تنها به نظر می‌رسند و یا اینکه خود را تنها توصیف می‌کنند.
نگران و افسرده به نظر می‌رسند.
فقط روی غذا تمرکز دارند.

چرا باید به مقدار و حجم غذایی که کودکان می‌خورند، توجه کرد؟
با اپیدمی شدن مشکل چاقی در کودکان، نگرانی‌های والدین نسبت به گذشته بسیار بیشتر شده است. تقریبا 33 درصد از کودکان در آمریکا چاق هستند.

در واقع چاقی کودکان به معضلی جهانی تبدیل شده است. کودکان ما اطلاعاتی درباره تغذیه سالم و درست ندارند. اما ما می‌دانیم که آنها در حال رشد هستند و باید غذای سالم و مناسب بخورند. ما می‌توانیم آنها را تشویق به سالم و کافی غذاخوردن کنیم و یا برعکس اصرار کنیم که حتما بشقاب غذایشان را تمیز کنند و تمام غذا را بخورند.

چه باید کرد؟
به کودکان خود بیاموزید که به صدای بدنشان گوش بدهند
کودکان حدوداً در سه سالگی قادر خواهند بود به صدای بدنشان گوش بدهند اینکه گرسنه هستند یا نیستند.

حتی اگر کودک شما بیشتر از سه سال دارد نیز می‌توانید این نکته را به او یاد بدهید. خیلی ساده و راحت با او حرف بزنید و از او بخواهید که احساس بدنش را به هنگام سیری و گرسنگی بفهمد و با توجه به آن غذا بخورد.

با کودک خود حرف بزنید
حرف زدن با کودک اهمیت زیادی دارد. آنها از همین راه گرسنگی، سیری و پرخوری را یاد می‌گیرند و درک می‌کنند.

سعی کنید به کودک خود عملکرد بدن را به هنگام خوردن یاد بدهید. از لحظه شروع به خوردن یا لحظه دفع. این تکنیک هم سرگرم کننده است و هم کمک می‌کند تا کودک پیچیدگی‌های زیادی را در این باره یاد بگیرد و بفهمد. تحقیقات نشان می‌دهند با حرف زدن پیرامون این مسئله (هفته‌ای یکبار و دست کم چهار هفته متوالی) هفتاد درصد از کودکان بهتر از قبل غذا خوردن خود را تنظیم می‌کنند.

آنها بهتر از قبل گرسنگی را در خود تشخیص می‌دهند و به هنگام احساس خستگی و بی‌حوصلگی نیز به سراغ خوردن نمی‌روند.

بگذارید خودشان غذا بخورند
کودکانی که خودشان غذا می‌خورند 25 درصد کمتر از کودکانی که والدین‌شان به آنها غذا می‌‌دهند، غذا می‌خورند.

آنها می‌‌توانند بین مقدار غذا و اشتهایشان برای غذاخوردن تناسب ایجاد کنند و نیاز به قاعده و قانون بیرونی ندارند و هرگونه باید و نبایدی در این زمینه این تناسب را به هم می‌زند.

کودکان خود را تشویق به خوردن زیاد نکنید حتی در مورد غذاهای سالم
تمام این نوع تشویق کردن‌ها که بدون فکر و اندیشه اتفاق می‌افتند می‌توانند نتایج بدی به همراه داشته باشند.

به این ترتیب کودکان یاد می‌گیرند که نباید به پیام‌های بدن خود توجه کنند
عوامل بیرونی مرتباً به آنها گوشزد می‌کند که باید بیشتر بخوری در حالی‌که عامل درونی به او می‌گوید که هنوز نه فعلا سیری و کودک دچار شک و سردرگمی می‌شود.

اندازه و حجم غذاها را کم کنید
اگر عادت دارید خودتان شیرینی و کیک در منزل تهیه ‌کنید و به کودکتان به عنوان غذای میان وعده می‌دهید، می‌توانید سایز آنها را کوچک‌تر از قبل کنید.

کاهش اندازه شیرینی‌ها و شکلات‌های دریافتی بدن کودکان تأثیر زیادی در کاهش میزان کالری دریافتی دارد.

از غذاها به عنوان پاداش و جایزه استفاده نکنید
علاقه و محبت شما به کودکتان هیچ ربطی به غذا خوردن او ندارد. اگر در درسی نمره خوب گرفته است به او با غذا جایزه ندهید در عوض سعی کنید با یک تجربه جدید به او جایزه بدهید مثلا او را به بازی ببرید یا اینکه یک تفریح و سرگرمی جدید را تجربه کند.

کودک من چقدر فعالیت فیزیکی نیاز دارد؟
مدت زمان فعالیت کودک را در طول روز تقسیم‌بندی کنید. برنامه‌های تلویزیونی عامل اصلی کم‌تحرکی و حتی گاهی اوقات پرخوری کودکان می‌شوند، پس زمان تماشای تلویزیون را نیز کاهش دهید.

کودکتان را به انجام کارهای فیزیکی که خودش دوست دارد، تشویق کنید. اگر ورزش گروهی دوست دارد، او را محدود نکنید.

از غذا به عنوان وسیله‌ای برای تنبیه نیز استفاده نکنید
اگر سبزیجات داخل بشقاب را کامل نخوری از دسر خبری نیست. اگر کاری که می‌گویم را انجام ندهی، غذای مورد علاقه‌ات را نمی‌دهم.

این موارد تمام زندگی کودک را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند.